Luke 24
1 The however on [the] first [day] of the week dawn very early to the tomb they came bringing that they had prepared spices (and certain with them. *K*)
Həftənin ilk günü səhər çox erkən qadınlar hazırladıqları ətirləri götürüb qəbirin yanına gəldilər.
2 They found then the stone rolled away from the tomb.
Qəbirin qapısındakı daşı yuvarlanmış gördülər.
3 (and *k*) Having entered (however *no*) not they found the body of the Lord Jesus.
Amma içəri girib Rəbb İsanın cəsədini tapmadılar.
4 And it came to pass while (perplexing *N(k)O*) they about this that behold men two stood by them in (garment dazzling. *N(k)O*)
Onlar bundan çaşqınlıq içində olarkən şimşək kimi parıldayan paltar geymiş iki kişi qəflətən onların qarşısında peyda oldu.
5 Terrified then were becoming they and bowing (their faces *N(k)O*) to the ground they said to them; Why seek you the living among the dead?
Qadınlar təlaş içində üzüstə yerə sərildilər. Kişilər soruşdular: «Nə üçün siz Dirini ölülər arasında axtarırsınız?
6 Not He is here but He is risen! do remember how He spoke to you yet being in Galilee
O burada yoxdur, O dirilmişdir! Hələ Qalileyada olarkən Onun sizə dediklərini yadınıza salın.
7 saying The Son of Man that it behooves to be delivered into hands of men sinful and to be crucified and on the third day to arise.
Demişdi ki, “Bəşər Oğlu günahkar insanlara təslim olmalı, çarmıxa çəkilməli və üçüncü gün dirilməlidir”».
8 And they remembered the declarations of Him,
Qadınlar da İsanın sözlərini yada saldılar.
9 And having returned from the tomb they related these things all to the eleven and to all the rest.
Qəbirdən qayıdan qadınlar bütün bunları On Bir şagirdə və başqa adamların hamısına xəbər verdilər.
10 It was now Magdalene Mary and Joanna and Mary the [mother] of James and the other women with them; (who *k*) were telling to the apostles these things,
Həvarilərə bu xəbəri çatdıranlar Məcdəlli Məryəm, Yoxanna, Yaqubun anası Məryəm və onlarla birgə olan digər qadınlar idi.
11 And appeared before them like folly the declarations (of them *N(k)O*) and they were not believing in them.
Amma bu sözlər həvarilərə mənasız göründü və qadınlara inanmadılar.
12 But Peter having risen up he ran to the tomb, and having stooped down he sees the linen strips (lying *k*) alone and he went away in (himself *NK(o)*) wondering at that having come to pass.
Peter isə qalxıb qəbirə tərəf qaçdı. O əyilib yalnız kətan bezləri gördü və bu hadisəyə heyrət edərək öz evinə qayıtdı.
13 And behold two of them on same the day were going to a village being distant stadia sixty from Jerusalem whose name [is] Emmaus.
Elə o gün onlardan ikisi Yerusəlimdən altmış stadi uzaqlığında yerləşən Xamma adlı kəndə gedirdi.
14 and they themselves were talking with one another about all which having taken place these things.
Onlar olub-keçən bütün bu hadisələr barədə öz aralarında söhbət edirdi.
15 And it came to pass during the talking by them and reasoning that Himself (*k*) Jesus having drawn near He was walking along with them.
Onlar söhbət edərək öz aralarında müzakirə edərkən İsa Özü yaxınlaşıb onlarla birlikdə yol getdi.
16 but the eyes of them were held not to know Him.
Amma onların gözləri bağlanmışdı, buna görə də Onu tanımadılar.
17 He said then to them; What words [are] these that you exchange with one another walking? And (they stood still *N(K)O*) looking sad.
İsa onlardan soruşdu: «Siz yol gedə-gedə öz aranızda nə barədə danışırsınız?» Onlar qaşqabaqlı dayandılar.
18 Answering now (the *k*) one (from of them *O*) (whose *k*) (name *NK(o)*) Cleopas said to Him; You yourself alone visit (in *k*) Jerusalem and not have known the [things] having come to pass in it in days these?
Onlardan Kleopa adlı bir nəfər İsaya cavab verdi: «Yerusəlimdə qalıb bu günlərdə orada baş vermiş hadisələrdən xəbəri olmayan bircə sənsənmi?»
19 And He said to them; What things? And they said to Him; The [things] concerning Jesus (of Nazareth, *N(k)O*) who was a man a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
İsa onlara dedi: «Hansı hadisələrdən?» Onlar da Ona dedilər: «Nazaretli İsa barəsindəki hadisələrdən. O, Allahın və bütün xalqın önündə əməldə və sözdə qüdrətli bir peyğəmbər idi.
20 that then delivered up him the chief priests and the rulers of us to [the] judgment of death and crucified Him.
Bizim başçı kahin və rəhbərlərimiz Onu ölümə məhkum etmək üçün təslim edib çarmıxa çəkdirdilər.
21 We ourselves however were hoping that He himself it is who is about to redeem Israel. But indeed (also *no*) with all these things [the] third this day brings (today *ko*) away from which these things came to pass.
Biz də ümid edirdik ki, bu, İsrailin gələcək Satınalanıdır. Bundan əlavə, bu hadisələr artıq üç gündür ki, baş verib.
22 However also women certain out from us amazed us Having been (at dawn *N(k)O*) to the tomb
Üstəlik bizim qadınlardan bəzisi də bizi mat qoydular: onlar səhər erkən qəbir üstünə gedib
23 and not having found the body of Him they came declaring also a vision of angels to have seen who say He [is] living.
Onun cəsədini orada tapa bilməyiblər və gəlib dedilər ki, görüntüdə Onun diri olduğunu bəyan edən mələkləri görüblər.
24 And went some of those with us to the tomb and found [it] so even as also the women said, Him however not they saw.
Bizimlə olan bəziləri qəbirə gedib oranın qadınların dediyi kimi olduğunu müəyyən etdilər, amma Onu görmədilər».
25 And He himself said to them; O foolish and slow of heart to believe in all that spoke the prophets;
Onda İsa onlara dedi: «Ey ağılsızlar və peyğəmbərlərin xəbər verdiklərinə inanmaq üçün ürəyində ləngiyənlər!
26 Surely these things it was necessary for to suffer the Christ and to enter into the glory of Him?
Məsih bu əzabları çəkib Öz izzətinə qovuşmalı deyildimi?»
27 And having begun from Moses and from all the Prophets (He interpreted *N(k)O*) to them in all the Scriptures the [things] concerning (of Himself. *NK(o)*)
Sonra Musa ilə bütün Peyğəmbərlərdən başlayaraq Müqəddəs Yazıların hamısında Özü haqqında olanları onlara izah etdi.
28 And they drew near to the village where they were going, and He himself (appeared *N(k)O*) farther to be going.
Onlar getdikləri kəndə yaxınlaşdılar. İsa Özünü yoluna davam etmək istəyən kimi apardı.
29 And they constrained Him saying; do abide with us, for toward evening it is and has declined (now *no*) the day. And He entered in to abide with them.
Amma onlar İsadan təkidlə xahiş edib dedilər: «Bizimlə qal, çünki axşam düşür və gün batmaq üzrədir». O da onlarla qalmaq üçün içəri girdi.
30 And it came to pass during the reclining of Him with them having taken the bread He blessed [it] and having broken [it] He was giving [it] to them.
İsa onlarla süfrəyə oturanda çörək götürüb şükür duası etdi, böldü və onlara verdi.
31 Of them then were opened the eyes and they knew Him; And He himself vanished being seen from them.
Bu anda onların gözləri açıldı və onlar İsanı tanıdılar. Amma İsa onlar üçün görünməz oldu.
32 And they said to one another; Surely the heart of us burning it was within us as He was speaking with us on the road (and *k*) as He was opening to us the Scriptures?
Onlar bir-birlərinə dedilər: «O, yolda bizimlə danışıb və Müqəddəs Yazıları bizə izah edəndə bizim ürəklərimiz alışıb-yanmırdımı?»
33 And having risen up on [that] same hour they returned to Jerusalem and they found (gathered *N(k)O*) the eleven and those with them
Onlar elə o saat qalxıb Yerusəlimə qayıtdılar, On Bir şagirdi və onlarla birlikdə olanları bir yerdə toplaşmış gördülər.
34 saying that Indeed has risen the Lord and He has appeared to Simon.
Bunlar deyirdi: «Rəbb, doğrudan da, dirilmiş və Şimona görünmüşdür».
35 And they themselves were relating the [things] on the road and how He was known to them in the breaking of the bread.
Onlar da yolda baş verənləri və çörəyi böldüyü zaman Onu necə tanıdıqlarını nəql etdilər.
36 These things now when they are telling He Himself (*k*) (Jesus *K*) stood in midst of them and says to them; Peace to you.
Onlar bu barədə danışarkən İsa Özü aralarında durub onlara «Sizə salam olsun!» dedi.
37 Having been terrified however and filled with fear having been they were thinking [themselves] a spirit to see.
Onlarsa çaşıb dəhşətə gələrək bir ruh gördüklərini zənn etdilər.
38 And He said to them; Why troubled are you and through why doubts do come up in (the heart *N(k)O*) of you?
Amma İsa onlara dedi: «Nə üçün təlaşa düşürsünüz? Nəyə görə ürəklərinizə belə fikirlər gəlir?
39 do see the hands of Me and the feet of Me that I myself am He himself; do touch Me and do see for a spirit flesh and bones not has even as Me myself you see having.
Əllərimə və ayaqlarıma baxın. Bu – Mən Özüməm! Mənə toxunun və baxın, çünki Məndə olduğunu gördüyünüz kimi ruhun əti və sümüyü olmur».
40 And this having said (He showed *N(k)O*) to them the hands and the feet.
İsa bunu deyib onlara əllərini və ayaqlarını göstərdi.
41 Still now while are disbelieving they for the joy and amazement He said to them; Have you anything to eat here?
Onlar hələ sevincdən inanmayıb heyrətlənərkən İsa onlara dedi: «Burada yeməyə bir şey varmı?»
42 And they gave to Him of a fish broiled part (and from honeycomb tablet. *KO*)
Ona bir tikə bişmiş balıq verdilər.
43 And having taken [it] before them He ate [it].
İsa da yeməyi götürüb onların qabağında yedi.
44 He said now (unto *no*) (to them; *N(k)O*) These [are] the words (of mine *NO*) which I spoke to you still being with you that it behooves to be fulfilled all things which written in the law of Moses and (in the *no*) Prophets and in [the] Psalms concerning Me.
Sonra İsa onlara dedi: «Sizinlə birgə olarkən söylədiyim sözlər bunlardır: Musanın Qanununda, Peyğəmbərlərin kitablarında və Zəburda Mənim haqqımda yazılanların yerinə yetirilməsi lazımdır».
45 Then He opened their mind to understand the Scriptures
Bundan sonra Müqəddəs Yazıları anlamaq üçün onların zehnini açdı.
46 And He said to them that Thus it has been written (and thus it was necessary for *K*) Was to suffer the Christ and to rise out from [the] dead on the third day
İsa onlara dedi: «Belə yazılıb: Məsih əzab çəkib üçüncü gün ölülər arasından dirilməlidir.
47 and to be proclaimed in the name of Him repentance (to *N(K)O*) forgiveness of sins to all nations (having begun *N(k)O*) from Jerusalem.
Yerusəlimdən başlayaraq bütün millətlərə günahların bağışlanması üçün tövbə Onun adı ilə vəz edilməlidir.
48 You yourselves (now *k*) (are *ko*) witnesses of these things,
Siz bu hadisələrin şahidisiniz.
49 And behold (I myself am sending *NK(o)*) the promise of the Father of Mine upon you. you yourselves however do remain in the city (Jerusalem *k*) until that you may be clothed with from on high power.
Budur, Mən Öz Atamın vəd etdiyini sizə göndərəcəyəm. Sizsə ucalardan gələn qüdrətə bürünənədək bu şəhərdə qalın».
50 He led now them out until (to *N(k)O*) Bethany, and having lifted up the hands of Him He blessed them.
İsa onları şəhərdən kənara çıxarıb Bet-Anyayadək gətirdi və əllərini qaldırıb onlara xeyir-dua verdi;
51 And it came to pass during the blessing by Him them He was separated from them and was carried up into heaven.
xeyir-dua verərkən onlardan uzaqlaşdı və göyə aparıldı.
52 And they themselves having worshiped Him returned to Jerusalem with joy great
Şagirdləri də İsaya səcdə etdilər və böyük sevinclə Yerusəlimə qayıtdılar.
53 and were (through *N(K)O*) (all [times] *N(k)O*) in the temple (praising and *KO*) blessing God. (Amen *K*)
Onlar daim Allaha alqış edərək məbəddə olurdular.
