Psalms 123

1 A Song of Ascents. Unto thee, have I lifted up mine eyes, O thou who art enthroned in the heavens.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

2 Lo! as the eyes of men-servants are unto the hand of their masters, as the eyes of a maid-servant, unto the hand of her mistress, so, are our eyes, unto Yahweh our God, until that he show us favour.

چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید.

3 Show us favour, O Yahweh, show us favour, for, exceedingly, are we sated with contempt:

ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است.

4 Exceeding sated therewith, is our soul, —The scorn of the careless, The contempt of the proud.

جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران.