Psalms 101

1 Of David, a psalm. If kindness and justice I sing, making melody to you, Lord.

Mag-awit ako ug matinud-anon nga kasabotan ug hustisya; alang kanimo, Yahweh, magaawit ako ug mga pagdayeg.

2 I would look to the way that is blameless, and make it my own. Within my own house I would walk with an innocent heart.

Maglakaw ako sa dalan sa pagkamatinud-anon. O, kanus-a ka man moanhi kanako? Maglakaw ako inubanan sa pagkamatinud-anon sulod sa akong balay.

3 I would never direct my eyes to a thing that is base. The impulse to stray I abhor it shall not cling to me.

Dili ako motugot ug daotang mga binuhatan sa akong panan-aw; nagdumot ako sa mga daotan; dili kini makakupot kanako.

4 Far from me be perverseness of heart, or kinship with evil.

Ang masinupakon nga mga tawo mobiya kanako; dili ako magmaunongon sa daotan.

5 Who slanders their neighbour in secret, I bring them to silence: haughty looks and proud hearts I will not abide.

Laglagon ko kadtong nanglibak sa iyang silingan sa tago. Dili nako pasagdan nga magpadayon kadtong mapasigarbohon ug mapahitas-on ang kinaiya.

6 I will favour the true in the land, they shall live in my court. Those who walk in a way that is blameless will be my attendant.

Tugotan ko nga ang matinud-anon sa yuta maglingkod sa akong kiliran. Kadtong naglakaw sa dalan sa pagkamatinud-anon mahimong mag-alagad kanako.

7 No one will live in my house who practises guile. No one that speaks a lie will abide in my presence.

Ang malimbongon nga mga tawo dili magpabilin sa akong balay; ang mga bakakon dili madawat sa akong panan-aw.

8 Morn by morn I will wholly wipe out all the bad in the land, and cut off from the Lord’s own city all workers of evil.

Matag buntag akong laglagon ang daotan gikan sa yuta. Wagtangon ko ang tanan nga nagabuhat ug daotan gikan sa siyudad ni Yahweh.