< Psalms 10 >

1 Why do you stand, Lord, so far away, hiding yourself in times of trouble?
O Yahweh, nganong nagpalayo ka man kanako? Nganong gitagoan mo man ang imong kaugalingon sa panahon sa kalisdanan?
2 The wicked, in their pride, are pursuing the helpless: let them be caught in the schemes they have plotted.
Tungod sa ilang pagkamapahitas-on, gilutos sa mga tawong daotan ang mga dinaogdaog; apan palihog tugoti nga malit-ag ang mga daotan pinaagi sa ilang kaugalingong gipanglaraw.
3 For the wicked boasts of their wanton greed; the robber despises the Lord, and curses him,
Kay gipasigarbo sa tawong daotan sa iyang labing lalom nga mga tinguha; gipanalanginan niya ang mga hakog ug gibiaybiay si Yahweh.
4 in wicked pride, thinks: God doesn’t care, God doesn’t call to account.
Ang tawong daotan nagpataas sa iyang panagway; wala niya pangitaa ang Dios. Wala gayod siya maghunahuna mahitungod sa Dios tungod kay wala gayod siya magpakabana mahitungod kaniya.
5 Never a season that they do not prosper; your judgments are far above out of their sight: they scoff at their foes.
Luwas siya sa tanang panahon, apan ang imong matarong nga kasugoan hataas pa kaayo alang kaniya; giyam-iran niya ang tanan niyang mga kaaway.
6 Each says in their heart, ‘I will never be shaken; I will live for all time untouched by misfortune.’
Nag-ingon siya sa iyang kasingkasing, “Dili gayod ako mapakyas; sa tibuok kaliwatan dili ako makatagamtam ug kalisod.”
7 Their mouths are full of deceit and oppression: under their tongues lurks mischief and wrong.
Ang iyang baba napuno sa mga pagtunglo ug sa mga bakak, makadaot nga mga pulong; ang iyang dila makadaot ug makalaglag.
8 Lying in secret in some village ambush, and stealthily watching, they murder the innocent.
Mag-atang siya sa kabaryohan; diha sa hilit nga dapit pamatyon niya ang walay sala; ang iyang mga mata naniid sa mga tawong walay mahimo.
9 Like a lion that lurks in a secret lair they lurk intending to catch the defenceless; to seize them, to drag them away in their net.
Nagbantay siya sa hilit sama sa liyon nga anaa sa kasagbotan; naghupo ug naghulat sa pagtukob sa mga dinaogdaog. Gidakop niya ang mga dinaogdaog pinaagi sa pagbira niya sa iyang pukot.
10 Their victims are crushed, sink down to the ground. Under their claws the hapless fall.
Gidugmok ug gilutos niya ang iyang gibiktima; nahulog (sila) ngadto sa iyang lig-on nga mga pukot.
11 The wicked say in their hearts that God has forgotten, has hidden his face, will see nothing.
Nag-ingon siya sa iyang kasingkasing, “Nahikalimot na ang Dios; gitagoan niya ang iyang panagway; dili na siya magpakabana sa pagtan-aw.”
12 Arise, Lord, lift up your hand, do not forget the cry of the wretched.
Barog, O Yahweh! Bayawa ang imong kamot, O Dios! Ayaw kalimti ang mga dinaogdaog.
13 Why do the wicked treat God with contempt, and say in their hearts, ‘God doesn’t care’?
Nganong gisalikway man sa tawong daotan ang Dios ug nag-ingon sa iyang kasingkasing, “Dili mo ako basolon”?
14 You have seen the trouble and sorrow; you mark it all, and will take it in hand. The hapless can count on you, helper of orphans.
Nakakita ka niini, kay nakita mo kanunay ang nagpahamtang sa mga pag-antos ug mga kagul-anan. Gitugyan sa mga makaluluoy ang ilang kaugalingon diha kanimo; giluwas mo ang mga ilo.
15 Break the arm of the wicked and evil: search out their sin, till no more be found.
Dugmoka ang bukton sa masalaypon ug tawong daotan. Paningli siya sa iyang daotang mga binuhatan, nga gihunahuna niya nga dili mo masayran.
16 The Lord is king forever and ever: the nations will vanish from his land.
Si Yahweh Hari hangtod sa kahangtoran; gipapahawa niya ang kanasoran sa iyang yuta.
17 Lord, you have heard the desire of the humble, inclining your ear, strengthening their hearts,
O Yahweh, gidungog mo ang mga panginahanglan sa mga dinaogdaog; gilig-on mo ang ilang kasingkasing, gipatalinghogan mo ang ilang pag-ampo;
18 rights you have won for the crushed and the orphan, so no one on earth may strike terror again.
Gipanalipdan mo ang mga ilo ug ang mga dinaogdaog aron walay tawo sa kalibotan ang mangalisang pag-usab.

< Psalms 10 >