Proverbs 5
1 My son! Give attention to my wisdom, Incline your ear to my understanding,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 To observe thoughtfulness, And your lips keep knowledge.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And her mouth [is] smoother than oil,
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 The path of life—lest you ponder, Her paths have moved—you do not know.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 And now, you sons, listen to me, And do not turn from sayings of my mouth.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Keep your way far from off her, And do not come near to the opening of her house,
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Lest you give your splendor to others, And your years to the fierce,
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Lest strangers be filled [with] your power, And your labors in the house of a stranger,
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 And you have howled in your latter end, In the consumption of your flesh and your food,
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 And have said, “How I have hated instruction, And my heart has despised reproof,
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 And I have not listened to the voice of my teachers, And have not inclined my ear to my teachers.
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a congregation.”
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Drink waters out of your own cistern, Even flowing ones out of your own well.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Let your fountains be scattered abroad, In broad places streams of waters.
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Let them be to you for yourself, And not to strangers with you.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Let your fountain be blessed, And rejoice because of the wife of your youth,
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 A doe of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy you at all times, Magnify yourself in her love continually.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 And why do you magnify yourself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 For the ways of each are before the eyes of YHWH, And He is pondering all his paths.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 His own iniquities capture the wicked, And he is holden with the ropes of his sin.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 He dies without instruction, And magnifies himself in the abundance of his folly!
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
