Job 37
1 At this also my heart trembleth, and is moved upward out of its place.
Ja, hierover siddert mijn hart, En springt op van zijn plaats.
2 Hear, O hear, the rattling of his thunder, and the storm's roar that goeth out of his mouth.
Hoort, hoort het bulderen van zijn stem, Het gebrom, dat komt uit zijn mond.
3 Under the whole heavens he letteth it loose, and his lightning over the ends of the earth.
Langs heel de hemel slingert Hij zijn bliksem, En tot de grenzen der aarde.
4 Behind it roareth the thunder; he thundereth with his majestic voice; and he holdeth them not back when his voice is heard.
Zijn stem gromt achter Hem aan, Hij dondert met zijn machtige kreet; Hij houdt de bliksem niet terug, Wanneer zijn stem zich laat horen.
5 God thundereth with his marvelous voice: he doth great things, which we cannot comprehend.
Maar ook wonderen wrocht God door zijn stem, Doet grote, onbegrijpelijke dingen!
6 For to the snow he saith, Be thou on the earth: likewise the pouring rain, and to the pouring rains of his strength.
Hij spreekt tot de sneeuw: Val op aarde neer; Tot de regenstromen: Weest hevig!
7 He sealeth it on the hand of every man, that all men whom he hath made may know it.
Dan sluit Hij alle mensen op, Opdat ieder sterveling zijn werk erkent;
8 Then retire the beasts into [their] dens, and rest in their lairs.
Ook de dieren zoeken hun schuilplaats op, En leggen zich neer in hun holen.
9 Out of [his] chamber cometh the whirlwind, and out of the north, the cold.
Uit zijn kamer komt de wervelwind, Uit zijn voorraadschuren de koude;
10 From the breathing of God ice is given, and the broad waters become solid.
Door de adem Gods wordt het ijs gestolten, De watervlakte in boeien gelegd;
11 Also with moisture he loadeth the cloud; [and] he scattereth the cloud of his lightning;
Het zwerk belaadt Hij met dampen, En spreidt zijn lichtende wolken uit.
12 And it is turned round about by his guidance, to execute what he commandeth it upon the face of the world, the earth.
Ze zweven naar alle kanten rond, En gaan, zoals Hij het beschikt, Om te volbrengen, wat Hij hun gebiedt, Op de oppervlakte der aarde:
13 Whether it be as a chastising rod—if this be destined for his earth—or for kindness, doth he cause it to come.
Is het tot straf, ze volbrengen zijn wil; Is het tot zegen, ze voeren hem uit.
14 Give ear unto this, O Job: stand still, and consider well the wonders of God.
Job, schenk er uw aandacht aan, Houd op, en let op Gods wonderen!
15 Dost thou know how God hath imposed [a law] on them, and [how] he hath caused the light of his cloud to shine?
Begrijpt ge, hoe God ze gebiedt, En het licht van zijn wolken doet flitsen;
16 Dost thou know aught about the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?
Begrijpt ge iets van het zweven der wolken, Van de wonderwerken van den Alwetende?
17 [Thou] who clothest thyself with warm garments, when He giveth the earth rest from the south wind?
Gij, wiens kleren te warm zijn, Als de aarde amechtig van de zuidenwind ligt:
18 Hast thou with him spread out the skies, which are strong even as a molten mirror?
Kunt gij, evenals Hij, het zwerk tot een uitspansel strijken, Vast als een spiegel van gegoten metaal?
19 Let us know what we shall say unto him: we cannot set aught in order [before him] because of darkness.
Laat mij weten, wat wij Hem zullen zeggen, Wij, die door de duisternis hulpeloos staan!
20 Can [all] be related of him, when I speak [ever so much]? or if a man talk [of him] even till he be swallowed up [in death]?
Zal deze wijken wanneer ik het zeg; Worden weggevaagd, als de mens het beveelt?
21 Yet now men see not the light which is bright in the skies, when the wind hath passed along, and purified them.
Neen, thans aanschouwt men geen licht, Het is door de wolken verduisterd; Maar een wind steekt op, en bezemt ze weg:
22 The golden [light] that cometh out of the north: around God is terrible majesty.
En uit het Noorden breekt de goudglans door! God is van ontzagwekkende luister omringd:
23 The Almighty, whom we cannot find out, excellent in power, and in justice, and abounding in righteousness, will not afflict:
Wij dringen dus niet tot den Almachtige door! Hij is groot in kracht en gerechtigheid; Hij is de Heer van het recht, die nimmer verdrukt!
24 Therefore do men fear him; he respecteth not any that are wise of heart.
Daarom moeten de mensen Hem vrezen, Doorgronden Hem al de wijzen niet!
