Job 6
1 But Job answered and said,
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Oh that one would indeed weigh the wrath that is upon me, and take up my griefs in a balance together!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 And verily they would be heavier than the sand by the seashore: but, as it seems, my words are vain.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 For the arrows of the Lord are in my body, whose violence drinks up my blood: whenever I am going to speak, they pierce me.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 What then? will the wild ass bray for nothing, if he is not seeking food? or again, will the ox low at the manger, when he has a fodder?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Shall bread be eaten without salt? or again, is there taste in empty words?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 For my wrath can’t cease; for I perceive my food as the smell of a lion [to be] loathsome.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 For oh that he would grant [my desire], and my petition might come, and the Lord would grant my hope!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 Let the Lord begin and wound me, but let him not utterly destroy me.
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Let the grave be my city, upon the walls of which I have leaped: I will not shrink from it; for I have not denied the holy words of my God.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 For what is my strength, that I continue? what is my time, that my soul endures?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Or have I not trusted in him? but help is [far] from me.
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Mercy has rejected me; and the visitation of the Lord has disregarded me.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 My nearest relations have not regarded me; they have passed me by like a failing brook, or like a wave.
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 They who used to reverence me, now have come against me like snow or congealed ice.
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 When it has melted at the approach of heat, it is not known what it was.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 Thus I also have been deserted of all; and I am ruined, and become an outcast.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Behold the ways of the Thaemanites, you that mark the paths of the Sabaeans.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 They too that trust in cities and riches shall come to shame.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 But you also have come to me without pity; so that beholding my wound you are afraid.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 What? have I made any demand of you? or do I ask for strength from you,
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 to deliver me from enemies, or to rescue me from the hand of the mighty ones?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Teach you me, and I will be silent: if in anything I have erred, tell me.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 But as it seems, the words of a true man are vain, because I do not ask strength of you.
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Neither will your reproof cause me to cease my words, for neither will I endure the sound of your speech.
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Even because you attack the fatherless, and insult your friend.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 But now, having looked upon your countenances, I will not lie.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Sit down now, and let there not be unrighteousness; and unite again with the just.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 For there is no injustice in my tongue; and does not my throat meditate understanding?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
