Proverbs 10
1 The proverbs of Solomon. A wise son maketh a glad father: but a foolish son [is] the heaviness of his mother.
| امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد. |
2 Treasures of wickedness profit nothing: but righteousness delivereth from death.
| ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستکاری به او سعادت دائمی می‌بخشد. |
3 The LORD will not suffer the soul of the righteous to famish: but he casteth away the substance of the wicked.
| خداوند نمی‌گذارد مرد درستکار گرسنگی بکشد و یا مرد شریر به آرزوی خود برسد. |
4 He becometh poor that dealeth [with] a slack hand: but the hand of the diligent maketh rich.
| آدمهای تنبل، فقیر می‌شوند، ولی اشخاص کوشا ثروتمند می‌گردند. |
5 He that gathereth in summer [is] a wise son: [but] he that sleepeth in harvest [is] a son that causeth shame.
| کسی که به موقع محصول خود را برداشت می‌کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول می‌خوابد مایهٔ ننگ است. |
6 Blessings [are] upon the head of the just: but violence covereth the mouth of the wicked.
| بر سر درستکاران برکت‌هاست، اما وجود بدکاران از ظلم و لعنت پوشیده است. |
7 The memory of the just [is] blessed: but the name of the wicked shall rot.
| نیکان خاطرهٔ خوبی از خود باقی می‌گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می‌شود. |
8 The wise in heart will receive commandments: but a prating fool shall fall.
| شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود. |
9 He that walketh uprightly walketh surely: but he that perverteth his ways shall be known.
| قدمهای شخص درستکار ثابت و استوار است، ولی شخص کجرو عاقبت می‌لغزد و می‌افتد. |
10 He that winketh with the eye causeth sorrow: but a prating fool shall fall.
| آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود. |
11 The mouth of a righteous [man is] a well of life: but violence covereth the mouth of the wicked.
| دهان درستکاران چشمهٔ حیات است، اما دهان شخص بدکار پر از نفرین می‌باشد. |
12 Hatred stirreth up strifes: but love covereth all sins.
| کینه و نفرت باعث نزاع می‌شود، اما محبت گناه دیگران را می‌بخشد. |
13 In the lips of him that hath understanding wisdom is found: but a rod [is] for the back of him that is void of understanding.
| اشخاص دانا به خاطر سخنان حکیمانه‌شان مورد ستایش قرار می‌گیرند، اما اشخاص نادان چوب حماقت خود را می‌خورند. |
14 Wise [men] lay up knowledge: but the mouth of the foolish [is] near destruction.
| در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد. |
15 The rich man’s wealth [is] his strong city: the destruction of the poor [is] their poverty.
| ثروت شخص ثروتمند قلعۀ اوست، اما بینوایی شخص فقیر او را از پای درمی‌آورد. |
16 The labour of the righteous [tendeth] to life: the fruit of the wicked to sin.
| درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می‌بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه‌آلود بر باد می‌دهد. |
17 He [is in] the way of life that keepeth instruction: but he that refuseth reproof erreth.
| کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود. |
18 He that hideth hatred [with] lying lips, and he that uttereth a slander, [is] a fool.
| کسی که کینه‌اش را پنهان می‌کند آدم نادرستی است. شخصی که شایعات بی‌اساس را پخش می‌کند نادان است. |
19 In the multitude of words there wanteth not sin: but he that refraineth his lips [is] wise.
| پرحرفی، انسان را به سوی گناه می‌کشاند. عاقل کسی است که زبانش را مهار کند. |
20 The tongue of the just [is as] choice silver: the heart of the wicked [is] little worth.
| سخنان عادلان مانند نقره گرانبهاست، اما سخنان بدکاران هیچ ارزشی ندارد. |
21 The lips of the righteous feed many: but fools die for want of wisdom.
| سخنان خوب عادلان، دیگران را احیا می‌کند، اما حماقت نادانان باعث مرگ خودشان می‌شود. |
22 The blessing of the LORD, it maketh rich, and he addeth no sorrow with it.
| برکت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اینکه زحمتی برای وی به بار آورد. |
23 [It is] as sport to a fool to do mischief: but a man of understanding hath wisdom.
| آدم نادان از عمل بد لذت می‌برد و شخص دانا از حکمت. |
24 The fear of the wicked, it shall come upon him: but the desire of the righteous shall be granted.
| آنچه بدکاران از آن می‌ترسند بر سرشان می‌آید، اما نیکان به آرزوی خود می‌رسند. |
25 As the whirlwind passeth, so [is] the wicked no [more: ] but the righteous [is] an everlasting foundation.
| بلا و مصیبت چون گردباد از راه می‌رسد و بدکاران را با خود می‌برد، اما شخص درستکار مانند صخره، پا برجا می‌ماند. |
26 As vinegar to the teeth, and as smoke to the eyes, so [is] the sluggard to them that send him.
| هرگز از آدم تنبل نخواه برای تو کاری انجام دهد؛ او مثل دودی است که به چشم می‌رود و مانند سرکه‌ای است که دندان را کند می‌کند. |
27 The fear of the LORD prolongeth days: but the years of the wicked shall be shortened.
| خداترسی سالهای عمر انسان را زیاد می‌کند، اما شرارت از عمر او می‌کاهد. |
28 The hope of the righteous [shall be] gladness: but the expectation of the wicked shall perish.
| امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود. |
29 The way of the LORD [is] strength to the upright: but destruction [shall be] to the workers of iniquity.
| خدا برای نیکان قلعه‌ای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد کرد. |
30 The righteous shall never be removed: but the wicked shall not inhabit the earth.
| درستکاران همیشه از امنیت برخوردار خواهند بود، اما بدکاران بر زمین، زنده نخواهند ماند. |
31 The mouth of the just bringeth forth wisdom: but the froward tongue shall be cut out.
| از دهان درستکاران غنچه‌های حکمت می‌شکفد، اما زبان دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد. |
32 The lips of the righteous know what is acceptable: but the mouth of the wicked [speaketh] frowardness.
| عادلان همیشه سخنان خوشایند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدکاران از سخنان نیشدار پر است. |
