Job 39
1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? Or canst thou mark when the hinds do calve?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 Canst thou number the months that they fulfil? Or knowest thou the time when they bring forth?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 They bow themselves, they bring forth their young, they cast out their fruit.
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Their young ones wax strong, they grow up in the open field; they go forth, and return not again.
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 Who hath sent out the wild ass free? Or who hath loosed the bands of the wild ass?
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 Whose house I have made the wilderness, and the salt land his dwelling-place.
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 He scorneth the tumult of the city, neither heareth he the shoutings of the driver.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 Will the wild-ox be willing to serve thee? Or will he abide by thy crib?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 Canst thou bind the wild-ox with his band in the furrow? Or will he harrow the valleys after thee?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 Wilt thou trust him, because his strength is great? Or wilt thou leave thy labour to him?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 Wilt thou rely on him, that he will bring home thy seed, and gather the corn of thy threshing-floor?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 The wing of the ostrich beateth joyously; but are her pinions and feathers the kindly stork's?
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 For she leaveth her eggs on the earth, and warmeth them in dust,
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may trample them.
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 She is hardened against her young ones, as if they were not hers; though her labour be in vain, she is without fear;
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 Because God hath deprived her of wisdom, neither hath He imparted to her understanding.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 When the time cometh, she raiseth her wings on high, and scorneth the horse and his rider.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 Hast thou given the horse his strength? Hast thou clothed his neck with fierceness?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 Hast thou made him to leap as a locust? The glory of his snorting is terrible.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength; he goeth out to meet the clash of arms.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 The quiver rattleth upon him, the glittering spear and the javelin.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 He swalloweth the ground with storm and rage; neither believeth he that it is the voice of the horn.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 As oft as he heareth the horn he saith: 'Ha, ha!' and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 Doth the hawk soar by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 Doth the vulture mount up at thy command, and make her nest on high?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the stronghold.
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 From thence she spieth out the prey; her eyes behold it afar off.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 Her young ones also suck up blood; and where the slain are, there is she.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
