Luke 17
1 And He spoke to His disciples, It is impossible for offenses not to come: but woe unto him, through whom they come;
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Бут исин, со цырдэл манушэ бэзимастэ. Нэ бида кодэлэсти, ко залиджял манушэн дэ бэзима.
2 it is good for him if a millstone is hung around his neck, and he is cast into the sea, rather than that he may offend one of these little ones.
Фэдэр важ лэ, соб тэ прыпхандэн лэсти баро и пхаро бар пэ кора и тэ чувэн лэ дэ море, сар тэ залиджял вов дэ бэзима екхэ кадэлэн цыкнэндар.
3 Take heed to yourselves. If thy brother may sin, rebuke him; if he may repent, forgive him.
Дыкхэн пала пэстэ! Кала пхрал тиро терэла бэзимо, запхэн лэсти када тэ терэ! И кала вов ачявэла бэзимо, эртисар лэ!
4 But if he may sin against thee seven times a day, and seven times turn again to thee, saying, I repent; thou shalt forgive him.
И кала пхрал тиро эфта молы дэ дивэ терэла бэзимо и эфта молы авэла тутэ и пхэнэла: «Дошало! Мангав патив!» — эртисар лэ.
5 And the apostles said to the Lord, Increase our faith.
Апостолуря екхвар пхэндэ Раести: — Баряр амаро патявимо!
6 And the Lord said, If you have faith as a grain of mustard seed. you should say to this sycamine tree, Be thou plucked up, and planted in the sea; and it would obey you.
Рай пхэнда: — Кала тумэндэ исин патявимо, сар цыкно горчично ворзо, и тумэ пхэнэна кадэлэ тутовонэ каштэсти: «Вычинпэ пхуятар, джя дэ море и барюв», — тунчи кашт кандэла тумэн.
7 But which one of you, having a servant plowing or serving a shepherd, who will say to him, having come in from the field, Coming hither sit down immediately?
Ко тумэндар пхэнэла бутярнэсти, саво рисиля малятар, тев вов вушарэлас пхув чи чяравэлас бакрэн: «Джя сигэдэр, бэш пала скаминд»?
8 But will he not say to him, Prepare what I may sup, and girding thyself, minister unto me, until I may eat and drink; and after these things you eat and drink?
Нат, тумэ на кади дэдумэна, нэ пхэнэна лэсти: «Вщи, тав манди тэ ха! Обпхандэпэ кущикаґа, подэ и прылэ скаминдэстар, кала мэ авава тэ ха и тэ пэ! Тунчи еджино хаґа и пэґа!»
9 Whether does he thank the servant because he did the things which were commanded?
Чи наисарэна тумэ бутярнэ пала кода, со стерда бути, сави лэсти трэбуни сля тэ терэ?
10 Likewise also, when you may do those things which are commanded you, say that, We are unprofitable servants; we have done that which we ought to do.
Кади и тумэ, кала терэна вса, со тумэнди прыпхэндо, дэдумэн пала пэстэ: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ачен. И стердэ кода, со амэнди трэбуни сля тэ стерэ».
11 And it came to pass, while He was journeying to Jerusalem, and He was going through the midst of Samaria and Galilee.
Пав дром дэ Ерусалимо Исусо проджялас машкар Самария тай Галилея.
12 He coming into a certain village, ten lepers met Him, who stood afar off;
Кала Вов заджиля дэ екх гав, авиле Лэстэ дэш мануша, савэндэ сля насвалимо проказа. Вонэ ачиле дэ рига
13 and lifting up their voice, saying, Thou, Jesus, Master, have mercy on us.
тай типисиле зоралэ ґласоґа: — Исусо Сиклимари! Ковлисар їло Тиро важ амэн!
14 And seeing, He said to them, Go and show yourselves to the priest. And it came to pass while they were going, they were cleansed:
Кала Исусо удыкхля лэн, Вов пхэнда: — Джян и сикавэнпэ рашаенди! И кала мануша джиле, пав дромэ вонэ састярдэпэ насвалимастар.
15 and one of them, seeing that he was healed, returned, with a loud voice glorifying God,
Екх лэндар дыкхля, со састярдапэ, рисиля павпалэ и ашарда Дэвлэ зоралэ ґласоґа.
16 and he fell upon his face at His feet, giving thanks to Him: and he was a Samaritan.
Вов тэлэдэня Исусостэ дэ пурэн и наисарда Лэ. А кодэва мануш сля самарянино.
17 And Jesus responding said, Were not the ten cleansed?
Тунчи Исусо пхэнда: — Чи на дэш манушэн састярдэпэ? Тев жэ инте еня?
18 Where are the nine? And they were not found returning to give thanks to God, except this one foreigner.
Сости вонэ на рисиле, соб тэ ваздэ слава Дэвлэсти? Ай рисиля кици кадэва самарянино?
19 And He said to him, having arisen, go: thy faith hath saved thee.
И пхэнда кадэлэ манушэсти: — Вщи, джя цэрэ! Тиро патявимо тут фирисарда.
20 Then being interrogated by the Pharisees, when the kingdom of God is coming, He responded to them and said, The kingdom of God comes not with observation:
Тунчи фарисея пхучле Исусостар, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо. Исусо пхэнда: — Дэвлэхкоро Тхагаримо на авэла кади, соб всавэрэ лэ тэ дыкхэн.
21 neither will they say; Lo, here! or, there! for behold, the kingdom of God is among you.
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ исин». Чи: «Акэ, вов котэ». Нэ Дэвлэхкоро Тхагаримо машкар тумэн исин.
22 And He said to the disciples, The days will come, when you will desire to see one of the days of the Son of man, and will not see it.
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Авэла вряма, кала закамэна тэ дыкхэ екх дивэндар Манушыканэ Чявэхкэрэ, нэ на дыкхэна.
23 And they will say to you, Lo, here! lo, there! go not away, nor follow them.
Кала пхэнэна тумэнди: «Акэ, Вов катэ!» Чи: «Акэ, Вов котэ исин!» — на джян пордэ и на прастан пала лэн.
24 For as the lightning, flashing out of the one part under the heaven, gleams into the other part under heaven, so shall be the Son of man in His day.
Сар молния марэл упралимастар и дэл яг и душлимо пав всавири пхув, кади ж и Чяво Манушыкано рисявэла павпалэ.
25 But it behooves Him first to suffer many things and to be set at nought by this generation.
Нэ англал кадэлэстар Чяво Манушыкано хала бари грыжа и кадэва родо Лэстар отпхэнэлапэ.
26 And as it was in the days of Noah, so it will be in the days of the Son of man.
Сар сля дэ вряма, кала джювда Нои, кади авэла и дэ вряма, кала рисявэла Чяво Манушыкано.
27 They were eating, they were drinking, they were marrying, they were getting married, until the day on which Noah entered into the ark, and the flood came and destroyed them all.
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнен и джянас паларом аж ды кодыя вряма, сар Нои заджиля дэ ковчего, а тунчи джиля баро пани и всавэрэ хасиле.
28 Likewise also as it was in the days of Lot; they were eating, they were drinking, they were buying, they were selling, they were planting, they were building;
Кади ж сля дэ вряма, кала джювда Лото: мануша хале, пиле, тинэнас, битинэнас, чувэнас ворзо дэ пхув, ваздэнас цэра.
29 and on the day on which Lot went out from Sodom, fire and brimstone rained from heaven and destroyed them all.
Нэ дэ дивэ, кала Лото выджиля форостар Содомо, джиле упралимастар ягуно брышынд и сера и всавэрэ хасиле.
30 According to these things it will be in the day the Son of man is revealed.
Кади ж авэла и дэ кодэва диво, кала Чяво Манушыкано сикавэлапэ.
31 In that day, let not him who is on the house, and his goods in the house, come down to take them: and likewise let not him who is in the field turn back.
Дэ кодэлэ дивэ мануш, саво авэла упрэ пэ ушарди, а кырпы лэхкэрэ — дэ цэр, мэк на змукэлпэ тэлэ пала лэн. Ко авэла пэ маля, мэк на рисявэл цэрэ.
32 Remember Lot's wife.
Рипэрэн Лотохкиря ромня!
33 Whosoever may seek to save his soul shall lose it: and whosoever shall lose it shall find it.
Ко камэл тэ фирисарэ пэхкоро джювимо, кодэва хасярэла лэ. Ай ко хасярэла пэхкоро джювимо, кодэва сфирисарэла лэ.
34 I say unto you, on that night two men shall be on one bed; the one shall be taken and the other left.
Пхэнав тумэнди: дэ кодыя рят совэна дуй мануша, екхэ залэна, ай авэр мануш ачелапэ.
35 Two women shall be grinding at the same mill; the one shall be taken, and the other shall be left.
Дуй манушня авэна тэ терэ варо ворзостар: екха манушня залэна, ай авэр ачелапэ.
37 Responding they say to Him, Where, Lord? And He said to them, Where the body is, there the eagles will also be gathered together.
Тунчи пхэндэ Исусости: — Рае, тев када авэла? Исусо пхэнда: — Пордэ, тев пашлёл муло трупо, стидэнапэ орлуря.
