Luke 16
1 And He also spoke to His disciples, There was a certain rich man, who had a steward; and he was slandered to him as wasting his goods.
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Екхэ барвалэстэ сля бутярно, саво дыкхэлас пала лэхкоро цэр. Екхвар хулаести пхэндэ пэ кан, со бутярно протерэл вса кода, со лэстэ исин.
2 And having called him, he said to him, What is this which I hear concerning thee? give an account of thy stewardship; for thou art not able to be steward any longer.
Тунчи хулай акхарда бутярнэ и пхэнда: «Со када мэ пала тут шунав? Здэ манди тири бути. Колэсти со ту будэр на терэґа мандэ».
3 And the steward said within himself, What shall I do, because my lord takes away my stewardship from me? I am not able to dig; I am ashamed to beg.
Тунчи бутярно пхэнда еджино пэсти: «Со манди тэ терэ? Муро хулай вытрадэл ман кадэла бутятар. Тэ ґанавэ пхув мандэ зора нэнай, а тэ мангэ ловэ манди ладжяво.
4 I know what I shall do, in order that when I am deposed from the stewardship, they may receive me into their houses.
Джянав, со тэ терэ, соб тэ прылэн ман мануша дэ пэхкэрэн цэрэн, кала хацарава бути!»
5 And calling each one of the debtors of his lord, he said to the first, How much do you owe my lord?
Тунчи акхарда манушэн, савэ сле вуджилэ лэхкэрэ хулаести, тай пхэнда екхэсти: «Скици ту вуджило мурэ хулаести?»
6 And he said; A hundred measures of oil. And he said to him, Take your accounts, and sitting down quickly write fifty.
Кодэва пхэнда: «Шэл барэ вакхор зэто». Бутярно пхэнда: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило пандэша барэ вакхор».
7 Then he said to another one, And how much do you owe? And he said, A hundred measures of wheat. He says to him, Take your account, and write fourscore.
Тунчи пхучля аврэстэ: «А ту скици вуджило?» Кодэва пхэнда: «Екх пхангли гонэ див». Бутярно пхэнда лэсти: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило охтошэл гонэ див».
8 And the lord praised the steward of unrighteousness because he acted shrewdly: because the sons of this age are wiser in their generation than the sons of the light. (aiōn g165)
И ашарда хулай бипативалэ бутярнэ пала кода, сар годяґа выджиля кадэлэ рындостар. Кадэла люмлякэрэ чявэ лиджян рындуря пэхкэрэ амалэнца годявэдэр, сар чявэ Дэвлэхкэрэ, Саво исин Одуд. (aiōn g165)
9 And I say unto you, Make unto yourselves friends of the mammon of unrighteousness, in order that, when it may fail, they may receive you into eternal tabernacles. (aiōnios g166)
Мэ ж пхэнав тумэнди: азбан пэсти амалэн хасютнэ барвалимаґа. И кала тумаро барвалимо проджяла, тумэн прылэна дэ катунэн, савэ авэна тэ аче вечно. (aiōnios g166)
10 He that is faithful in the least is also faithful in much: and he that is unrighteous in the least is unrighteous in much.
Ко дэ набарэ исин чячюно, кодэва и дэ барэ авэла чячюно. А ко начячюно дэ набарэ, кодэва и дэ барэ на авэла чячюно.
11 If therefore you were not faithful in the unrighteous mammon, who will intrust to you the true?
И кала нащи тэ допатя тумэнди хасютно барвалимо, ко тумэнди дэла барвалимо чячюно?
12 If you were not faithful in the interest of another, who will give you your own?
И кала тумэ на сле чячюнэ на дэ пэхкэрэ барвалима, ко тумэнди дэла тумаро?
13 No servant is able to serve two masters: for he will hate the one, and love the other; or he will cleave to the one, and despise the other. You are not able to serve God and mammon.
Нисаво бутярно на авэла тэ терэ бути дуе хулаендэ. Важ кода со вов екхэ хулае на камэла, а аврэ камэла, екхэ хулаести авэла чячюно, ай пэ аврэ авэла тэ чюнгардэ. Нащи дэ екх вряма тэ тэрэ бути важ Дэвлэ и важ барвалима.
14 And the Pharisees, being avaricious, were hearing all these things, and murmuring against Him.
Шундэ вса откада фарисея, савэ камле ловэ, тай ваздэне Исусо пэ асама.
15 And He said to them, Ye are those who justify yourselves before the people; but God knows your hearts: because that which is exalted among the people is abomination in the sight of God.
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ камэн тэ сикавэпэ пативалэ манушэнца, нэ Дэвэл джянэл тумарэ їлэ. И кода, со драго важ манушэн, исин гряцимо важ Дэвлэ.
16 The law and the prophets were until John: from that time the kingdom of God is preached, and every one presses into it.
Упхэнимо тай англунаря сле англа Иоанно, нэ кана пхэнэлпэ Бахтало Лав пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима, и всавэрэ прытховэн зора, соб тэ заджя дэ лэ.
17 And it is easier that heaven and earth pass away, than one tittle fall from the law.
Нэ сигэр пхув и упралимо хасявэна, а Упхэнимастар на хасявэла ни екх цыкно лаворо.
18 Every one sending away his wife, and marrying another, commits adultery; and the one marrying her who has been sent away by her husband commits adultery.
Кожно мануш, саво чувэл пэхкиря ромня и уджял аврятэ, терэл бэзимо и прэдэл пэхкиря ромня. И кодэва, ко лэл джювля, сави розлиджялдапэ, терэл бэзимо.
19 There was a certain rich man, and he was habitually clothed in purple and fine linen, faring sumptuously every day.
Сля екх барвало мануш, саво урявэласпэ дэ фартэ кучутни їда санэ похтаностар тай кожно диво джювда шукар дэ пэхкэрэ барвалима.
20 But a certain beggar, Lazarus by name, was laid at his gate, full of sores,
И паша вударэн лэстэ аври пашлёлас чёро мануш, савэ акхарэнас Лазари, и трупо лэхкоро сля помардо насвалимастар.
21 and desiring to be fed by the crumbs falling from the table of the rich man; but the dogs also coming continued to lick his sores.
Вов фартэ камля тэ чялё хамаґа, саво тэлэдэлас скаминдэстар. Авэнас лэстэ риконэ и чибэнца тиндярэнас лэхкэрэ дукха.
22 And it came to pass that the beggar died, and himself was carried by the angels into the bosom of Abraham: and the rich man also died, and was buried.
Тай акэ, муля чёро, и ангелуря отлиджялдэ лэ Авраамостэ. Муля и барвало мануш, тай заґанавдэ лэ.
23 And in Hades lifted up his eyes, being in torment, sees Abraham afar off, and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
И кала барвало халас грыжа дэ адо, вов подыкхля упрал и удыкхля дур пэстар Авраамо и Лазаре, саво сля паша лэстэ. (Hadēs g86)
24 And he calling said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue, because I am tormented in this flame.
А тунчи акхарда: «Дадэ Авраамо! Ковлисар тиро їло важ ман! Бичал Лазаре, соб вов тэ тиндярэл пэхкоро ангушт дэ пани и тэ подлиджял муря чибатэ, колэсти со мэ хав бари грыжа».
25 But Abraham said, Child, remember that you received your good things in your life, and Lazarus likewise evil things: but now he is comforted, and you are tormented.
Нэ Авраамо пхэнда: «Чяво! Взгинисар, со дэ тирэ джювима ту лилян лачимо, а Лазарестэ сля екх бида. Кана Лазари катэ улэлпэ грыжатар и лошавэл, а ту прылэх бари грыжа.
26 And in addition to all these things, there is a great gulf fixed between us and you, in order that those wishing to go hence to you may not be able, neither can they come thence to us.
Када инте на вса, нэ машкар тумэн и амэн стердэ бари выґанавди, соб тумэндар нащи сля тэ пэрэджя амэндэ и амэндар — тумэндэ».
27 And he said, Moreover I intreat you, father, that you may send him to the house of my father:
Тунчи барвало пхэнда: «Мангав тут, дадэ, бичал Лазаре мурэ дадэстэ дэ цэр.
28 for I have five brothers; in order that he may testify to them, that they may not also come to this place of the torment.
Мандэ исин панч пхрала. Мэк Лазари розпхэнэла лэнди, соб и вонэ тэ на попэрэн дэ кадэва тхан, тев хан грыжа».
29 But Abraham says, They have Moses and the prophets; let them hear them.
Авраамо пхэнда: «Лэндэ исин Моисеи и англунаря, мэк шунэн лэн».
30 But he said, No, father Abraham: but if one may go to them from the dead, they will repent.
Нэ барвало пхэнда: «Нат, дадэ Авраамо! Нэ кала ко мулэндар вщела и авэла лэндэ, тунчи вонэ ачявэна бэзимо».
31 But he said to him, If they hear not Moses and the prophets, they will not be persuaded if one may rise from the dead.
Авраамо пхэнда лэсти: «Кала вонэ на шунэн Моисее тай англунарен, тунчи вонэ на патяна, кала и муло отджювдёла».
