Romans 9
1 I am in Christ, and what I say is true. I'm not lying! My conscience and the Holy Spirit confirm
Magasulti akog tinuod diha kang Cristo, dili ako magbakak; ang akong tanlag magasaksi kanako diha sa Espiritu Santo,
2 how terribly sad I am, how I have never-ending pain in my heart,
nga sa akong kasingkasing aduna akoy dakung kaguol ug walay paghunong nga kasakit.
3 for my own people, my brothers and sisters. I would rather be cursed myself, separated from Christ, if that would help them.
Kay arang ko pa gani matinguha ang akong pagkatinunglo ug pagkasinalikway gikan kang Cristo alang sa kaayohan sa akong mga igsoon nga ako rang mga paryenti sa pagkatawo.
4 They are my fellow-Israelites, God's chosen people. God revealed to them his glory and made agreements with them, giving them the law, true worship, and his promises.
Sila mga Israelinhon, ug nailaha ang pagkainanak, ang kadungganan, ang mga pakigsaad, ang pagkahinatag sa kasugoan ang pagsimba, ug ang mga saad;
5 They are our forefathers—ancestors of Christ, humanly-speaking, the one who rules over everything, the eternally-blessed God. Amen. (aiōn g165)
nailaha ang mga patriarca, ug gikan kanila, sa kaliwatan sumala sa pagkatawo, natawo si Cristo nga mao ang Dios nga anaa sa ibabaw sa tanan, dalaygon hangtud sa kahangturan. Amen. (aiōn g165)
6 It's not that God's promise has failed. For not every Israelite is a true Israelite,
Apan dili hinoon nga daw napakyas ang pulong sa Dios. Kay dili ang tanang misanay gikan kang Israel nasakop sa Israel,
7 and all those who are descended from Abraham are not his true children. For Scripture says, “Your descendants will be counted through Isaac,”
ug dili ang tanan iyang mga anak ni Abraham bisan tuod mga kaliwat sila niya; apan, "Ang pinaagi kang Isaac maoy pagahinganlan nga imong mga kaliwat."
8 so it's not Abraham's actual children who are counted as God's children, but only those children of God's promise who are considered his true descendants.
Sa ato pa, ang mga anak sa Dios dili mao kadtong mga anak pinaagi sa pagkatawo, kondili ang pagaisipon nga iyang mga kaliwat mao kadtong mga anak sumala sa gisaad.
9 This is what the promise was: “I will return next year and Sarah will have a son.”
Kay mao kini ang pulong sa saad, "Sa maong panahon mobalik ako dinhi ug si Sara makabaton ug usa ka anak nga lalaki."
10 In addition Rebecca's twin sons had the same father, our forefather Isaac.
Ug dili lamang kini ra, kondili usab sa diha nga si Rebeca nagsamkon pinaagi sa usa ka lalaki nga mao ang atong ginikanan nga si Isaac,
11 But even before the children were born, and before they'd done anything right or wrong, (so that God's purpose could continue, proving God's calling of people is not based on human performance),
bisan sa wala pa mahimugso ang mga bata ug wala pa sila makahimog bisan unsa, maayo o dautan, aron magapadayon ang katuyoan sa Dios sa pagpamili nga daan, dili pinaagi sa mga buhat kondili pinaagi sa iyang pagtawag,
12 she was told, “The older brother will serve the younger one.”
siya si Rebeca daan nang giingnan, "Ang magulang magaalagad sa manghud."
13 As Scripture says, “I chose Jacob, but rejected Esau.”
Sumala sa nahisulat, "Si Jacob akong gihigugma, apan si Esau akong gidumtan."
14 So what should we conclude? That God was unjust? Certainly not!
Nan, unsa may atong ikasulti? Nga wala ang hustisya diha sa Dios? Palayo kana!
15 As he said to Moses, “I will be merciful to whoever I should show mercy, and I will have compassion on whoever I should show compassion.”
Kay siya nagaingon kang Moises, "Magakalooy ako kanila nga akong pagakaloy-an, ug magamapuanguron ako kanila nga akong pagahatagan sa puangod."
16 So it does not depend on what we want, or our own efforts, but the merciful nature of God.
Busa magaagad diay kini dili sa kabubut-on sa tawo o sa iyang paningkamot, kondili sa kalooy sa Dios.
17 Scripture records God saying to Pharaoh: “I put you here for a reason—so that through you I could demonstrate my power, and so that my name could be made known throughout the earth.”
Kay ang kasulatan nagaingon kang Faraon, "Gipatindog ko ikaw aron nga pinaagi kanimo ikapadayag ang akong gahum, aron ang akong ngalan ikasangyaw diha sa tibuok nga yuta."
18 So God is merciful to those he wishes to be, and hardens the attitude of those he wants to.
Busa ang Dios may kalooy kang bisan kinsa sumala sa iyang pagbuot, ug siya nagapatig-a sa kasingkasing ni bisan kinsa sumala sa iyang pagbuot.
19 Now you'll argue with me and ask, “So why does he still blame us then? Who can resist the will of God?”
Moingon ikaw kanako, "Nan, nganong mobasol pa man lagi siya? Kinsa may arang makababag sa iyang pagbuot?"
20 That's no way to speak, for who are you—a mere mortal—to contradict God? Can something that is created say to its creator, “Why did you make me like this?”
Apan kinsa ka man, ikaw nga tawo, nga magatubagtubag sa Dios? Ang hinulma magaingon ba sa iyang maghuhulma, "Nganong giingon man ako nimo niini pagbuhat?"
21 Doesn't a potter have the right to use the same batch of clay to make both a decorative bowl and an everyday pot?
Wala ba diay ing kagahum ang magkokolon ibabaw sa lapok nga kolonon, ug gikan sa mao rang usa ka umol, sa paghimog usa ka sudlanan alang sa halangdong kagamitan ug sa laing sudlanan alang sa timawa nga kagamitan?
22 It's as if God, wanting to demonstrate his opposition to sin and to reveal his power, bears patiently with these “pots destined for destruction,”
Unsa man kon, sa tinguha sa Dios sa pagpadayag sa iyang kapungot ug pagpaila sa iyang gahum, sa mapailubon gayud giantus niya ang mga sudlanan nga gikapungtan nga gipanghimo aron pagalaglagon,
23 so that he might reveal the greatness of his glory through these “pots of mercy” which he has prepared in advance for glory.
sa pag-antus aron sa pagpaila sa kadagaya sa iyang himaya alang sa mga sudlanan nga ginakaloy-an, nga giandam niyang daan aron pagahimayaon,
24 This is who we are—people he has called, not just from among the Jews, but from among the foreigners too...
nga mao kita nga iyang gitawag, dili gikan sa mga Judio lamang kondili gikan sa mga Gentil usab?
25 As God said in the book of Hosea, “Those who are not my people I will call my people, and those who are not loved I will call the ones I love,”
Sa ingon gayud siya nagsulti diha sa basahon ni Oseas, nga nag-ingon: Ang dili akong mga tawo pagatawgon ko nga `akong mga tawo,' ug ang babaye nga dili pinalangga pagatawgon ko nga `akong pinalangga.'"
26 and, “It will happen that at the place where they were told, ‘You're not my people,’ there they will be called the children of the living God.”
"Ug sa dapit diin giingnan sila, `Kamo dili akong mga tawo,' didto pagatawgon sila nga `mga anak sa Dios nga buhi.'"
27 Isaiah cries out regarding Israel: “Even if the children of Israel have become as numerous as the sands of the sea, only a small number will be saved.
Ug mahitungod kang Israel, si Isaias nagatuwaw nga nagaingon: "Bisan pa kon ang gidaghanon sa mga anak ni Israel ingon sa balas sa dagat, sila lamang nga mahisalin mao ang mangaluwas;
28 For the Lord is going to quickly and completely finish his work of judgment on the earth.”
kay uban sa pagkamapiuton ug pagkadali, pagatumanon sa Ginoo ang iyang gihukom sa yuta."
29 As Isaiah previously said, “If the Lord Almighty had not left us some descendants, we would have become just like Sodom and Gomorrah.”
Ug ingon sa gitagna ni Isaias: Kon ang Ginoo sa mga kasundalohan wala pa magbilin kanatog mga kaliwat, mahisama unta kita sa Sodoma ug mahimo unta kitang ingon sa Gomorra."
30 What shall we conclude, then? That even though the foreigners were not even looking to do right, they did grasp what is right, and through their trust in God did what was morally right.
Busa, unsa may atong ikasulti? Mao kini, nga ang mga Gentil nga wala mag-agpas sa pagkamatarung nakakab-ot hinoon niini, sa pagkamatarung nga pinaagi sa pagtoo;
31 But the people of Israel, who looked to the law to make them right with God, never succeeded.
apan ang Israel nga nag-agpas sa pagkamatarung nga pinasikad sa kasugoan wala makakab-ot sa pagtuman sa kasugoan.
32 Why not? Because they relied on what they did rather than trusting in God. They tripped on the stumbling-block,
Ngano man? Tungod kay wala man sila mag-agpas niini pinaagi sa pagtoo, kondili ingon nga daw pinasikad kini sa mga binuhatan. Nahipangdol sila sa batongmakapangdol,
33 just as Scripture predicted: “Look, I'm placing in Zion a stumbling-block, a rock that will offend people. But those who trust in him won't be disappointed.”
ingon sa nahisulat: Tan-awa, igabutang ko sa Sion ang bato nga makapangdol sa mga tawo, usa ka bato nga makapatumba kanila; apan ang mosalig kaniya dili maulawan?"
