< Romans 8 >

1 So there is now no condemnation for those who are in Christ Jesus.
Busa, sila nga anaa kang Cristo Jesus dili na karon mga hinukman sa silot.
2 The law of the Spirit of life in Christ Jesus has set me free from the law of sin and death.
Kay ang kasugoan sa makabuhi nga Espiritu pinaagi kang Cristo Jesus nagpahigawas kanako gikan sa balaod sa sala ug sa kamatayon.
3 What the law couldn't do because it was powerless due to our sinful nature, God was able to do! By sending his own Son in human form, God dealt with the whole problem of sin and destroyed sin's power in our sinful human nature.
Kay ang wala mahimo sa kasugoan nga nahuyang pinaagi sa unod, kini sa Dios nahimo, nga mao: nga sa pagpadala niya sa iyang kaugalingong Anak nga diha sa dagway sa usa ka masal-anon nga unod ug alang sa sala, ang sala diha sa unod iyang gihukman sa silot,
4 In this way we could fulfill the good requirements of the law by following the Spirit and not our sinful nature.
aron ang matarung nga gimbut-an sa kasugoan matuman sa sulod nato nga wala magkinabuhi uyon sa unod, kondili uyon sa Espiritu.
5 Those who follow their sinful nature are preoccupied with sinful things, but those who follow the Spirit concentrate on spiritual things.
Kay ang mga nagakinabuhi uyon sa unod mga makilawasnon sa ilang panghunahuna, apan ang mga nagakinabuhi uyon sa Espiritu nagapanghunahuna sa mga butang sa Espiritu.
6 The sinful human mind results in death, but having the mind led by the Spirit results in life and peace.
Ang panghunahuna alang sa unod mosangpot sa kamatayon, apan ang panghunahuna alang sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
7 The sinful human mind is hostile to God because it refuses to obey the law of God—in fact it never can,
Kay kaaway sa Dios ang panghunahuna nga alang sa unod; kini nagadumili sa pagpailalum sa kasugoan sa Dios, sa pagkatinuod dili kini makahimo sa pagpailalum niini;
8 and those who follow their sinful nature can never please God.
ug ang mga anaa sa unod dili makapahimuot sa Dios.
9 But you're not following your sinful nature, but the Spirit—if it's true that the Spirit of God is living in you. For those that don't have the Spirit of Christ in them don't belong to him.
Apan kamo wala diha sa unod, hinonoa anaa kamo sa Espiritu kon tinuod man nga ang Espiritu sa Dios nagapuyo diha sa sulod ninyo. Ang wala magbaton sa Espiritu ni Cristo dili iya ni Cristo.
10 However, if Christ is in you, even though your body is going to die because of sin, the Spirit gives you life because you're now right with God.
Apan kon anaa si Cristo sa sulod ninyo, bisan patay kamog mga lawas tungod sa sala, ang inyong mga espiritu buhi tungod sa pagkamatarung.
11 The Spirit of him who raised Jesus from the dead lives in you. He who raised Jesus from the dead will also give life to your dead bodies through his Spirit that lives in you.
Kon nagapuyo sa sulod ninyo ang Espiritu sa nagbanhaw kang Jesus gikan sa mga patay, siya nga nagbanhaw kang Cristo Jesus gikan sa mga patay magahatag usab ug kinabuhi nganha sa inyong mga kamatayong mga lawas pinaagi sa iyang Espiritu nga nagapuyo sa sulod ninyo.
12 So brothers and sisters, we don't have to follow our sinful nature that operates according to our human desires.
Busa, mga igsoon, mga utangan kita, dili ngadto sa unod aron magkinabuhi kita uyon sa unod
13 For if you live under the control of your sinful nature, you're going to die. But if you follow the way of the Spirit, putting to death the evil things you do, then you will live.
kay mamatay kamo kon magkinabuhi kamo uyon sa unod, apan mabuhi kamo kon pinaagi sa Espiritu inyong patyon ang mga binuhatan sa lawas.
14 All those who are led by the Spirit of God are God's children.
Kay ang tanang ginamandoan sa Espiritu sa Dios, mga anak sila sa Dios.
15 You were not given a spirit to enslave and terrify you once more. No, what you received was the spirit that makes you children in God's family. Now we can shout out, “God is our Father!”
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mangahadlok na usab kamo, hinonoa maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkainanak. Sa dihang managtuwaw kita sa pagpangamuyo nga magaingon, "Abba! Amahan!"
16 The Spirit himself agrees with us that we're God's children.
ang Espiritu gayud mao ang magapanghimatuod uban sa atong espiritu nga kita mga anak sa Dios,
17 If we're his children, then we're his heirs. We are heirs of God, and heirs together with Christ. But if we want to share in his glory we must share in his sufferings.
ug nga kon kita mga anak, nan, mga manununod diay kita, mga manununod sa Dios ug mga isigkamanununod uban kang Cristo, kon moantus man kita uban kaniya aron pagahimayaon usab kita uban kaniya.
18 Yet I'm convinced that what we suffer in the present is nothing compared to the future glory that will be revealed to us.
Giisip ko nga ang mga pag-antus niining panahona karon dili takus ikagtandi sa himaya nga igapadayag ra unya kanato.
19 All of creation is patiently waiting, longing for God to reveal his children.
Kay ang tibuok kabuhatan nagapaabut nga mahinamon sa pagkapinadayag sa mga anak sa Dios;
20 For God allowed the purpose of creation to be frustrated.
kay ang kabuhatan nailalum sa kakawangan, dili tungod sa kaugalingong pagbuot niini, kondili tungod sa pagbuot niya nga mao ang nagpahimutang niini diha, uban sa paglaum;
21 But creation itself waits in hope for the time when it will be set free from the slavery of decay and share the glorious freedom of God's children.
kay ang kabuhatan ipahigawas ra unya gikan sa kaulipnan sa pagkadunot, ug makaambit kini sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Dios.
22 We know that all creation groans with longing, suffering birth-pains even up till now.
Nahibalo kita nga ang tibuok kabuhatan nanagduyog sa pag-agulo sa pagbati hangtud karon;
23 Not only creation, but we too, who have a foretaste of the Spirit, we groan inwardly as we wait for God to “adopt” us—the redemption of our bodies.
ug dili lamang ang kabuhatan ra, kondili kita gayud usab nga mga nanagpakabaton sa unang mga bunga sa Espiritu nagaagulo sa sulod nato samtang nagapaabut kita nga mahinamon nga pagasagupon ingon nga mga anak, nga mao ang pagtubos sa atong mga lawas.
24 For we were saved by hope. Yet hope that's already seen isn't hope at all. Who hopes for what they can already see?
Kay diha sa maong paglaum nangaluwas kita. Apan ang paglaum nga makita dili paglaum. Kay kinsa bay nagalaum alang sa butang nga iyang makita?
25 Since we're hoping for what we haven't yet seen, we wait for it patiently.
Apan kon magalaum kita alang sa butang nga dili makita, nan, magapaabut kita niini uban sa pailub.
26 Similarly the Spirit helps us in our weakness. We don't know how to speak with God, but the Spirit himself intercedes with and through us by groans that can't be put into words.
Sa ingon usab nga paagi, ang Espiritu motabang kanato sa diha nga magmaluyahon kita; kay kita ugod dili man makamaong moampo sa hustong inampoan, apan ang Espiritu mao ang mangunay sa pagpangamuyo alang kanato uban ang laglum nga mga pag-agulo nga dili arang malitok sa pulong.
27 The one who examines the minds of everyone knows the Spirit's motives, because the Spirit pleads God's cause on behalf of the believers.
Ug siya nga mao ang nagasusi sa mga kasingkasing sa mga tawo nasayud kon unsa ang hunahuna sa Espiritu, kay ang Espiritu magapangamuyo man uyon sa kabubut-on sa Dios alang sa mga balaan.
28 We know that in all things God works for the good of those who love him, those who he has called to be part of his plan.
Kita nasayud nga diha sa matag-usa ka butang ang Dios nagabuhat ug maayo uban kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
29 For God, choosing them in advance, set them apart to be like his Son, so that the Son would be the first of many brothers and sisters.
Kay sila nga mga giila niyang daan gikabut-an usab niyang daan nga mahisama sila sa dagway sa iyang Anak, aron kini siya mahimong maoy panganay sa daghang mga magsoon.
30 Those that he chose, he also called; and those that he called, he also made right; and those that he made right, he also glorified.
Ug sila nga gikabut-an niyang daan, iya usab sila nga gitawag; ug sila nga iyang gitawag, iya usab sila nga gimatarung; ug sila nga iyang gimatarung, iya usab sila nga gidala ngadto sa himaya.
31 So what's our response to all this? If God is for us, who can be against us?
Busa, unsa may atong ikasulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa pa man ang batok kanato?
32 God, who did not hold back his own Son, but gave him up for all of us, won't he also freely give us everything?
Siya nga wala magpahigawas sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinoon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
33 Who can accuse God's special people of anything? It's God who sets us right,
Kinsa ba ang mopasakag sumbong batok sa mga pinili sa Dios? Ang Dios mao ang nagapamatarung.
34 so who can condemn us? It's Christ Jesus who died—more importantly, who was raised from the dead—who stands at God's right-hand, presenting our case.
Kinsa man ang mopakanaug sa hukom sa silot? Siya ba si Cristo Jesus, ang namatay, oo, ang nabanhaw gikan sa mga patay, ang anaa karon sa too sa Dios, ang nagapangamuyo gayud alang kanato?
35 Who can separate us from Christ's love? Can oppression, distress, or persecution? Or hunger, poverty, danger, or violence?
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antus ba, o ang kasakitan, o ang paglutos, o ang gutom, o ang kahubo, o ang katalagman, o ang espada ba?
36 Just as Scripture says, “For your sake we're in danger of being killed all the time. We're treated like sheep to be slaughtered.”
Ingon sa nahisulat: Tungod kanimo ginapamatay kami sa tibuok nga adlaw; ginaisip kami nga daw mga karnero nga ilihawon."
37 No—in all that happens to us we're more than conquerors through him who loved us.
Dili, hinonoa niining tanang mga butanga labaw pa kita ka mga mananaug pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
38 I'm absolutely convinced that neither death nor life, neither angels nor devils, neither the present nor the future, nor powers,
Kay masaligon ako nga walay kamatayon, o kinabuhi, o mga manolunda, o mga punoan, o mga butang karon, o mga butang umalabut, o mga gahum,
39 neither height nor depth, in fact nothing in all creation can separate us from the love of God in Christ Jesus our Lord.
o kahabugon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, nga arang makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.

< Romans 8 >