2 Corinthians 3
1 Are we starting to speak well of ourselves again? Or do we need to have some letter of recommendation for you, or from you, as some people do?
Nagasugod ba kami karon sa pagdayeg pag-usab sa among kaugalingon? O gikinahanglan ba namo, ingon sa uban, ang mga sulat sa pagpaila sa among kaugalingon, mga sulat nganha kaninyo o gikan kaninyo?
2 You are our letter, written in our experience with you, that everybody reads and knows about.
Kamo gayud mao ang among sulat sa pagpaila sa among kaugalingon, nga nakudlit diha sa inyong mga kasingkasing, nga pagahibaloan ug pagabasahon sa tanang mga tawo;
3 You demonstrate that you are a letter from Christ, delivered by us; not written with ink but with the Spirit of the living God; not written on stone slabs but in our living experience as human beings.
ug kamo nagapakita nga kamo maoy usa ka sulat nga gihatud namo gikan kang Cristo, sinulat dili sa tinta kondili sa Espiritu sa Dios nga buhi, dili diha sa mga papan nga bato kondili sa mga papan nga mga kasingkasing sa tawo.
4 We have total confidence before God through Christ.
Mao kana ang pagsalig nga among nabatonan pinaagi kang Cristo ngadto sa Dios;
5 Not that we would consider ourselves able to do this on our own—it's God who gives us this capacity!
dili nga kami takus sa pag-isip sa bisan unsa, nga daw kami mao gayud ang nagpasiugda niini; ang among katakus nagagikan sa Dios,
6 He also gave us the ability to be ministers of a new agreement, based not on the letter of the law, but on the spirit. The letter of the law kills, but the spirit gives life.
nga mao ang naghimo kanamong takus sa pagkaministro sa bag-ong pakigsaad, dili diha sa sinulat nga kasugoan kondili diha sa Espiritu; kay ang sinulat nga kasugoan magapatay, apan ang Espiritu magahatag ug kinabuhi.
7 However, the old way of relating to God, written in letters carved in stone, ended in death, even though it came with God's glory—so much so that the Israelites couldn't even bear to look at Moses' face because it shone so brightly, even though the glory was fading.
Ug kon ang pag-alagad nga makamatay nga sinulat sa mga titik ug gikulit diha sa bato, miabut nga inubanan sa maong himaya nga tungod niana ang mga Israelinhon dili arang makasud-ong sa nawong ni Moises tungod sa kasanag niini, bisan tuod kini nag-anam ra ug kahanap,
8 If that was so, shouldn't the new way of relating to God in the Spirit come with even greater glory?
dili ba molabaw pa hinoon ka masanagon ang pag-alagad sa Espiritu?
9 If the old way that condemns us has glory, the new way that makes us right with God has so much more glory!
Kay kon masanagon man gani ang pag-alagad sa hukom sa silot, labaw pa gayud kaayo niini ang pagkamasanagon sa pag-alagad sa pagkamatarung.
10 For the old that was once glorious has no glory at all in comparison with the incredible glory of the new.
Sa pagkatinuod, niining pagkabutanga, ang kaniadto may kasanag nawad-an na karon sa pagkamasanagon, tungod niadtong kasanag nga milabaw pa niini.
11 If the old that is fading away had glory, the new that continues has so much more glory.
Kay kon masanagon man gani kadtong pag-alagad nga nagkahanap ra, nan, labi pang masanagon kadtong pag-alagad nga magapadayon.
12 Since we have such a confident hope, we are truly bold!
Busa, tungod kay kami nakabaton man sa maong paglaum, kami mga masaligon,
13 We don't have to be like Moses, who had to put on a veil to cover his face so the Israelites wouldn't be dazzled by the glory, even though it was fading away.
dili ingon kang Moises nga nagtaptap sa iyang nawong aron ang mga Israelinhon dili makakita sa pagkatapus sa nagkahanap nga kasanag niini.
14 In spite of that, they had a hard, stubborn attitude. For right up until today when the old agreement is read, the same “veil” remains. Only through Christ can it be removed.
Apan ang ilang mga salabutan nangagahi; kay bisan pa hangtud niining mga adlawa karon, sa magabasa sila sa daan nga pakigsaad, ang maong taptap nagapabilin gihapon, sanglit kini makuha man lamang pinaagi kang Cristo.
15 Even today, whenever the books of Moses are read, a veil covers their minds.
Oo, hangtud niining mga adlawa karon, sa magabasa sila kang Moises, anaay taptap nga magalimis sa ilang mga hunahuna;
16 But when they turn and accept the Lord, the veil is removed.
apan sa diha nga ang tawo makadangop na sa Ginoo, ang maong taptap pagakuhaon.
17 Now the Lord is the Spirit, and wherever the Spirit of the Lord is, there's freedom.
Karon ang Ginoo mao ang Espiritu, ug diin gani ang Espiritu sa Ginoo, anaa usab diha sa kagawasan.
18 So all of us, with our faces unveiled, see and reflect the glory of the Lord as in a mirror. We are being transformed into the same mirror image, whose glory grows brighter and brighter. This is what the Lord the Spirit does.
Ug kitang tanan, uban sa nawong nga dili tinaptapan, sa magapasumbalik kita sa kasanag sa Ginoo, ginausab kita ngadto sa pagkasama sa iyang panagway gikan sa kasanag ngadto sa kasanag, maingon nga kini nagagikan man sa Ginoo nga mao ang Espiritu.
