Psalms 81

1 Unto the end, for the winepresses, a psalm for Asaph himself. Rejoice to God our helper: sing aloud to the God of Jacob.

۱ برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

2 Take a psalm, and bring hither the timbrel: the pleasant psaltery with the harp.

۲ سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

3 Blow up the trumpet on the new moon, on the noted day of your solemnity.

۳ کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

4 For it is a commandment in Israel, and a judgment to the God of Jacob.

۴ زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

5 He ordained it for a testimony in Joseph, when he came out of the land of Egypt: he heard a tongue which he knew not.

۵ این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

6 He removed his back from the burdens: his hands had served in baskets.

۶ «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

7 Thou calledst upon me in affliction, and I delivered thee: I heard thee in the secret place of tempest: I proved thee at the waters of contradiction.

۷ در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

8 Hear, O my people, and I will testify to thee: O Israel, if thou wilt hearken to me,

۸ «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

9 There shall be no new god in thee: neither shalt thou adore a strange god.

۹ در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

10 For I am the Lord thy God, who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.

۱۰ من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

11 But my people heard not my voice: and Israel hearkened not to me.

۱۱ لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

12 So I let them go according to the desires of their heart: they shall walk in their own inventions.

۱۲ پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

13 If my people had heard me: if Israel had walked in my ways:

۱۳ ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

14 I should soon have humbled their enemies, and laid my hand on them that troubled them.

۱۴ آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

15 The enemies of the Lord have lied to him: and their time shall be for ever.

۱۵ آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

16 And he fed them with the fat of wheat, and filled them with honey out of the rock.

۱۶ ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»