Job 9
1 And Job answered, and said:
A Hiob odpowiedział:
2 Indeed I know it is so, and that man cannot be justified compared with God.
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 If he will contend with him, he cannot answer him one for a thousand.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 He is wise in heart, and mighty in strength: who hath resisted him, and hath had peace?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 Who hath removed mountains, and they whom he overthrew in his wrath, knew it not.
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 Who shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 Who commandeth tile sun and it riseth not: and shutteth up the stars as it were under a seal:
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 Who alone spreadeth out the heavens, and walketh upon the waves of the sea.
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 Who maketh Arcturus, and Orion, and Hyades, and the inner parts of the south.
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 Who doth things great and incomprehensible, and wonderful, of which there is no number.
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 If he come to me, I shall not see him: if he depart I shall not understand.
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 If he examine on a sudden, who shall answer him? or who can say: Why dost thou so?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 God, whose wrath no mall can resist, and under whom they stoop that bear up the world.
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 What am I then, that I should answer him, and have words with him?
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 I, who although I should have any just thing, would not answer, but would make supplication to my judge.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 And if he should hear me when I call, I should not believe that he had heard my voice.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 For he shall crush me in a whirlwind, and multiply my wounds even without cause.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 He alloweth not my spirit to rest, and he filleth me with bitterness.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 If strength be demanded, he is most strong: if equity of judgment, no man dare bear witness for me.
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 If I would justify myself, my own mouth shall condemn me: if I would shew myself innocent, he shall prove me wicked.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 Although I should be simple, even this my soul shall be ignorant of, and I shall be weary of my life.
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 One thing there is that I have spoken, both the innocent and the wicked he consumeth.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 If he scourge, let him kill at once, and not laugh at the pains of the innocent.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 The earth is given into the hand of the wicked, he covereth the face of the judges thereof: and if it be not he, who is it then?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 My days have been swifter than a post: they have fled away and have not seen good.
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 They have passed by as ships carrying fruits, as an eagle flying to the prey.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 If I say: I will not speak so: I change my face, and am tormented with sorrow.
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 I feared all my works, knowing that thou didst not spare the offender.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 But if so also I am wicked, why have I laboured in vain?
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 If I be washed as it were with snow waters, and my hands shall shine ever so clean:
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 Yet thou shalt plunge me in filth, and my garments shall abhor me,
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 For I shall not answer a man that is like myself: nor one that may be heard with me equally in judgment.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 There is none that may be able to reprove both, and to put his hand between both.
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me.
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 I will speak, and will not fear him: for I cannot answer while I am in fear.
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
