Job 18
1 Then Baldad the Suhite answered, and said:
Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 How long will you throw out words? understand first, and so let us speak.
Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
3 Why are we reputed as beasts, and counted vile before you?
Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
4 Thou that destroyest thy soul in thy fury, shall the earth be forsaken for thee, and shall rocks be removed out of their place?
Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
5 Shall not the light of the wicked be extinguished, and the flame of his fire not shine?
Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
6 The light shall be dark in his tabernacle, and the lamp that is over him, shall be put out.
Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
7 The step of his strength shall be straitened, and his own counsel shall cast him down headlong.
Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
8 For he hath thrust his feet into a net, and walketh in its meshes.
Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
9 The sole of his foot shall be held in a snare, and thirst shall burn against him.
Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
10 A gin is hidden for him in the earth, and his trap upon the path.
Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
11 Fears shall terrify him on every side, and shall entangle his feet.
Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
12 Let his strength be wasted with famine, and let hunger invade his ribs.
Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
13 Let it devour the beauty of his skin, let the firstborn death consume his arms.
Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
14 Let his confidence be rooted out of his tabernacle, and let destruction tread upon him like a king.
У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
15 Let the companions of him that is not, dwell in his tabernacle, let brimstone be sprinkled in his tent.
Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
16 Let his roots be dried up beneath, and his harvest destroyed above.
Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
17 Let the memory of him perish from the earth and let not his name be renowned in the streets.
Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
18 He shall drive him out of light into darkness, and shall remove him out of the world.
У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
19 His seed shall not subsist, nor his offspring among his people, nor any remnants in his country.
Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
20 They that come after him shall be astonished at his day, and horror shall fall upon them that went before.
Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
21 These men are the tabernacles of the wicked, and this the place of him that knoweth not God.
Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
