Job 36
1 And Elihu proceeded and said,
Елиху сөзини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Suffer me a little, and I will shew thee that I have yet words for God.
«Мени бирдәм сөзлигили қойсаң, Мән йәнә Тәңригә вакалитән қилидиған сөзүмниң барлиғини саңа аян қилимән.
3 I will fetch my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Creator.
Билимни жирақлардин елип кәлтүримән, Адәмләрни Яратқучимни һәққаний дәп һесаплайдиған қилимән.
4 For truly my words shall be no falsehood: one perfect in knowledge is with thee.
Мениң гепим һәқиқәтән ялған әмәстур; Билими мукәммәл бириси сән билән биллә болиду.
5 Lo, God is mighty, but despiseth not [any]; mighty in strength of understanding:
Мана, Тәңри дегән улуқдур, Бирақ У һеч кимни кәмситмәйду; Униң чүшиниши чоңқурдур, мәхситидә чиң туриду.
6 He saveth not the wicked alive; but he doeth justice to the afflicted.
У яманларни һаят сақлимайду; Бирақ езилгәнләр үчүн адаләт жүргүзиду.
7 He withdraweth not his eyes from the righteous, but with kings on the throne doth he even set them for ever; and they are exalted.
У һәққанийлардин көзини елип кәтмәйду, Бәлки уларни мәңгүгә падишалар билән тәхттә олтарғузиду, Шундақ қилип уларниң мәртивиси үстүн болиду.
8 And if, bound in fetters, they be held in cords of affliction,
Вә әгәр улар кишәнләнгән болса, Җапаниң асаритигә тутулған болса,
9 Then he sheweth them their work, and their transgressions, because they have increased.
Ундақта У уларға қилғанлирини, Уларниң итаәтсизликлирини, Йәни уларниң көрәңләп кәткәнлигини өзлиригә көрсәткән болиду.
10 And he openeth their ear to discipline, and commandeth that they return from iniquity.
Шуниң билән У қулақлирини тәрбийигә ечип қойиду, Уларни яманлиқтин қайтишқа буйруйду.
11 If they hearken and serve [him], they shall accomplish their days in prosperity, and their years in pleasures.
Улар қулақ селип Униңға бойсунсила Улар [қалған] күнлирини аватчилиқта, Жиллирини хушлуқта өткүзиду.
12 But if they hearken not, they shall pass away by the sword, and expire without knowledge.
Бирақ улар қулақ салмиса, қиличлинип дуниядин кетиду, Билимсиз һалда нәпәстин тохтап қалиду.
13 But the godless in heart heap up anger; they cry not when he bindeth them:
Бирақ көңлигә ипласлиқни пүккәнләр йәнила адавәт сақлайду; У уларға асарәт чүшүргәндиму улар йәнила тилавәт қилмайду.
14 Their soul dieth in youth, and their life is among the unclean.
Улар яш турупла җан үзиду, Уларниң һаяти бәччивазлар арисида түгәйду.
15 But he delivereth the afflicted in his affliction, and openeth their ear in [their] oppression.
Бирақ У азап тартқучиларни азаплардин болған тәрбийә арқилиқ қутқузиду, У улар хар болған вақтида уларниң қулиқини ачиду.
16 Even so would he have allured thee out of the jaws of distress into a broad place, where there is no straitness; and the supply of thy table [would be] full of fatness.
У шундақ қилип сениму азарниң ағзидин қистаңчилиғи йоқ кәң бир йәргә җәлип қилған болатти; Ундақта дәстихиниң майға толдурулған болатти.
17 But thou art full of the judgments of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].
Бирақ сән һазир яманларға қаритилған тегишлик җазаларға толдурулғансән; Шуңа [Худаниң] һөкүми һәм адалити сени тутувалди.
18 Because there is wrath, [beware] lest it take thee away through chastisement: then a great ransom could not avail thee.
Ғәзивиңниң қайнап кетишиниң сени мазаққа башлап қоюшидин һушяр бол; Ундақта һәтта зор капаләтму сени қутқузалмайду.
19 Will he esteem thy riches? Not gold, nor all the resources of strength!
Яки байлиқлириң, Яки күчүңниң зор тиришишлири, Өзүңни азап-оқубәттин нери қилаламду?
20 Desire not the night, when peoples are cut off from their place.
Кечигә үмүт бағлима, Чүнки у чағда хәлиқ өз орнидин йоқилип кетиду.
21 Take heed, turn not to iniquity; for this hast thou chosen rather than affliction.
Һушяр бол, әскиликкә бурулуп кәтмә; Чүнки сән [қәбиһликни] дәрдкә [сәвир болушниң] орнида таллиғансән.
22 Lo, God is exalted in his power: who teacheth as he?
Мана, Тәңри күч-қудрити түпәйлидин үстүндур; Униңдәк үгәткүчи барму?
23 Who hath appointed him his way? or who hath said, Thou hast wrought unrighteousness?
Ким Униңға маңидиған йолни бекитип бәргән еди? Вә яки Униңға: «Яман қилдиң?» дейишкә петиналайду?
24 Remember that thou magnify his work, which men celebrate.
Инсанлар тәбрикләйдиған Худаниң әмәллирини улуқлашни унтума!
25 All men look at it; man beholdeth [it] afar off.
Һәммә адәм уларни көргәндур; Инсан балилири жирақтин уларға қарап туриду».
26 Lo, God is great, and we comprehend [him] not, neither can the number of his years be searched out.
« — Бәрһәқ, Тәңри улуқдур, биз Уни чүшинәлмәймиз, Униң жиллириниң санини тәкшүрүп ениқлиғили болмайду.
27 For he draweth up the drops of water: they distil in rain from the vapour which he formeth,
Чүнки У суни тамчилардин шүмүрүп чиқириду; Улар парға айлинип андин ямғур болуп яғиду.
28 Which the skies pour down [and] drop upon man abundantly.
Шундақ қилип асманлар [ямғурларни] қуюп берип, Инсан балилири үстигә молчилиқ яғдуриду.
29 But can any understand the spreadings of the clouds, [or] the crashing of his pavilion?
Бирақ ким булутларниң тоқулушини, Униң [самави] чедириниң гүмбүр-гүмбүр қилидиғанлиғини чүшинәлисун?
30 Lo, he spreadeth his light around him, and covereth the bottom of the sea.
Мана, У чақмиқи билән әтрапини йоруқ қилиду, Һәтта деңиз тәктиниму йоруқ қилиду.
31 For with them he judgeth the peoples; he giveth food in abundance.
У булар арқилиқ хәлиқләр үстидин һөкүм чиқириду; Һәм улар [арқилиқму] мол ашлиқ бериду.
32 [His] hands he covereth with lightning, and commandeth it where it is to strike.
У қоллирини чақмақ билән толдуриду, Униңға уридиған нишанни буйруйду.
33 His thundering declareth concerning him; the cattle even, concerning its coming.
[Худаниң] гүлдүрмамиси униң келидиғанлиғини елан қилиду; Һәтта калиларму сезип, уни елан қилиду.
