Job 34
1 Moreover Elihu answered and said,
Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
2 Hear my words, ye wise [men]; and give ear unto me, ye that have knowledge.
«И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
3 For the ear trieth words, as the palate tasteth food.
Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
4 Let us choose for ourselves what is right; let us know among ourselves what is good!
Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
5 For Job hath said, I am righteous, and God hath taken away my judgment:
Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
6 Should I lie against my right? My wound is incurable without transgression.
Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
7 What man is like Job? he drinketh up scorning like water,
Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
8 And goeth in company with workers of iniquity, and walketh with wicked men.
У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
9 For he hath said, It profiteth not a man if he delight himself in God.
Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
10 Therefore hearken unto me, ye men of understanding: Far be wickedness from God, and wrong from the Almighty!
Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
11 For a man's work will he render to him, and cause every one to find according to [his] way.
Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
12 Yea, surely, God acteth not wickedly, and the Almighty perverteth not judgment.
Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
13 Who hath entrusted to him the earth? and who hath disposed the whole world?
Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
14 If he only thought of himself, [and] gathered unto him his spirit and his breath,
У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
15 All flesh would expire together, and man would return to the dust.
Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
16 If now [thou hast] understanding, hear this: give ear to the voice of my words!
Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
17 Should he that hateth right indeed govern? and wilt thou condemn the All-just?
Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
18 Shall one say to a king, Belial? to nobles, Wicked?
У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
19 [How then to him] that accepteth not the persons of princes, nor regardeth the rich man more than the poor? for they are all the work of his hands.
У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
20 In a moment they die, even at midnight the people are convulsed and pass away; and the strong are taken away without hand.
Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
21 For his eyes are upon the ways of man, and he seeth all his steps.
Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
22 There is no darkness, nor shadow of death, where the workers of iniquity may hide themselves.
Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
23 For he doth not long consider a man, to bring him before God in judgment.
Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
24 He breaketh in pieces mighty men without inquiry, and setteth others in their stead;
У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
25 Since he knoweth their actions; and he overthroweth [them] in the night, and they are crushed.
Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
26 He striketh them as wicked men in the open sight of others,
У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
27 Because they have turned back from him, and would consider none of his ways;
Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
28 So that they cause the cry of the poor to come unto him, and he heareth the cry of the afflicted.
Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
29 When he giveth quietness, who then will disturb? and when he hideth [his] face, who shall behold him? and this towards a nation, or towards a man alike;
У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
30 That the ungodly man reign not, that the people be not ensnared.
Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
31 For hath he said unto God, I bear [chastisement], I will not offend;
Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
32 What I see not, teach thou me; if I have done wrong, I will do so no more?
Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
33 Shall he recompense according to thy mind? for thou hast refused [his judgment]; for thou so choosest, and not I; speak then what thou knowest.
Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
34 Men of understanding will say to me, and a wise man who heareth me:
Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
35 Job hath spoken without knowledge, and his words were not with intelligence.
«Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
36 Would that Job may be tried unto the end, because of [his] answers after the manner of evil men!
Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
37 For he addeth rebellion unto his sin, he clappeth [his hands] among us, and multiplieth his words against God.
Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
