Mark 2
1 And after some days, he again entered into Capernaum.
A po kilku dniach znowu przyszedł do Kafarnaum i usłyszano, że jest w domu.
2 And it was heard that he was in the house. And so many gathered that there was no room left, not even at the door. And he spoke the word to them.
I zaraz zeszło się tak wielu [ludzi], że nie mogli się zmieścić nawet przed drzwiami. I głosił im słowo [Boże].
3 And they came to him, bringing a paralytic, who was being carried by four men.
Wtedy przyszli do niego, niosąc sparaliżowanego, a niosło go czterech [ludzi].
4 And when they were not able to present him to him because of the crowd, they uncovered the roof where he was. And opening it, they lowered down the stretcher on which the paralytic was lying.
A gdy nie mogli do niego podejść z powodu tłumu, odkryli dach [nad miejscem], gdzie był [Jezus], wyłamali go i spuścili na dół posłanie, na którym leżał sparaliżowany.
5 Then, when Jesus had seen their faith, he said to the paralytic, “Son, your sins are forgiven you.”
A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Synu, twoje grzechy są ci przebaczone.
6 But some of the scribes were sitting in that place and thinking in their hearts:
A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w swoich sercach:
7 “Why is this man speaking in this way? He is blaspheming. Who can forgive sins, but God alone?”
Czemu on mówi takie bluźnierstwa? Któż może przebaczać grzechy oprócz samego Boga?
8 At once, Jesus, realizing in his spirit that they were thinking this within themselves, said to them: “Why are you thinking these things in your hearts?
A zaraz Jezus, poznawszy w swym duchu, że tak myśleli, powiedział do nich: Czemuż tak myślicie w swoich sercach?
9 Which is easier, to say to the paralytic, ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Rise up, take up your stretcher, and walk?’
Cóż jest łatwiej – powiedzieć sparaliżowanemu: Przebaczone są ci grzechy, czy powiedzieć: Wstań, weź swoje posłanie i chodź?
10 But so that you may know that the Son of man has authority on earth to forgive sins,” he said to the paralytic:
Ale żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – powiedział do sparaliżowanego:
11 “I say to you: Rise up, take up your stretcher, and go into your house.”
Mówię ci: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.
12 And immediately he got up, and lifting up his stretcher, he went away in the sight of them all, so that they all wondered. And they honored God, by saying, “We have never seen anything like this.”
A on natychmiast wstał, wziął swoje posłanie i wyszedł na oczach wszystkich, tak że wszyscy byli zdumieni i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego.
13 And he departed again to the sea. And the entire crowd came to him, and he taught them.
I wyszedł znów nad morze. I przychodził do niego cały lud, a on ich nauczał.
14 And as he was passing by, he saw Levi of Alphaeus, sitting at the customs office. And he said to him, “Follow me.” And rising up, he followed him.
A przechodząc, zobaczył Lewiego, [syna] Alfeusza, siedzącego w punkcie celnym, i powiedział do niego: Pójdź za mną. A on wstał i poszedł za nim.
15 And it happened that, as he sat at table in his house, many tax collectors and sinners sat at table together with Jesus and his disciples. For those who followed him were many.
Kiedy Jezus siedział za stołem w jego domu, razem z Jezusem i jego uczniami siedziało wielu celników i grzeszników. Było ich bowiem wielu i chodzili za nim.
16 And the scribes and the Pharisees, seeing that he ate with tax collectors and sinners, said to his disciples, “Why does your Teacher eat and drink with tax collectors and sinners?”
A uczeni w Piśmie i faryzeusze, widząc, że je z celnikami i grzesznikami, mówili do jego uczniów: Cóż to [jest], że on je i pije z celnikami i grzesznikami?
17 Jesus, having heard this, said to them: “The healthy have no need of a doctor, but those who have maladies do. For I came not to call the just, but sinners.”
A Jezus, usłyszawszy to, powiedział im: Nie zdrowi, lecz chorzy potrzebują lekarza. Nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników.
18 And the disciples of John, and the Pharisees, were fasting. And they arrived and said to him, “Why do the disciples of John and of the Pharisees fast, but your disciples do not fast?”
A uczniowie Jana i faryzeuszy pościli. Przyszli więc i pytali go: Czemu uczniowie Jana i faryzeuszy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
19 And Jesus said to them: “How can the sons of the wedding fast while the groom is still with them? During whatever time they have the groom with them, they are not able to fast.
I odpowiedział im Jezus: Czy przyjaciele oblubieńca mogą pościć, gdy jest z nimi oblubieniec? Dopóki mają ze sobą oblubieńca, nie mogą pościć.
20 But the days will arrive when the groom will be taken away from them, and then they shall fast, in those days.
Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, a wtedy, w tych dniach, będą pościć.
21 No one sews a patch of new cloth onto an old garment. Otherwise, the new addition pulls away from the old, and the tear becomes worse.
Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, inaczej nowa łata ujmuje [nieco] od starej [szaty] i rozdarcie staje się gorsze.
22 And no one puts new wine into old wineskins. Otherwise, the wine will burst the wineskins, and the wine will pour out, and the wineskins will be lost. Instead, new wine must be put into new wineskins.”
Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej młode wino rozsadza bukłaki i wino wycieka, a bukłaki się psują. Lecz nowe wino należy wlewać do nowych bukłaków.
23 And again, while the Lord was walking through the ripe grain on the Sabbath, his disciples, as they advanced, began to separate the ears of grains.
A gdy Jezus szedł w szabat przez zboża, jego uczniowie zaczęli po drodze zrywać kłosy.
24 But the Pharisees said to him, “Behold, why are they doing what is not lawful on the Sabbaths?”
Wtedy faryzeusze mówili do niego: Spójrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno [robić]?
25 And he said to them: “Have you never read what David did, when he had need and was hungry, both he and those who were with him?
A on im odpowiedział: Nigdy nie czytaliście, co zrobił Dawid, gdy znalazł się w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy z nim byli?
26 How he went into the house of God, under the high priest Abiathar, and ate the bread of the Presence, which it was not lawful to eat, except for the priests, and how he gave it to those who were with him?”
Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść nikomu oprócz kapłanów, i dał również tym, którzy z nim byli?
27 And he said to them: “The Sabbath was made for man, and not man for the Sabbath.
Powiedział im także: Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.
28 And so, the Son of man is Lord, even of the Sabbath.”
Dlatego Syn Człowieczy jest też Panem szabatu.
