Psalms 105
1 Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known among the peoples.
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ |
2 Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works.
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ |
3 Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ |
4 Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ |
5 Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth,
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ |
6 you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ |
7 He is the LORD, our God. His judgments are in all the earth.
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ |
8 He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ |
9 the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ |
10 and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ |
11 saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ |
12 when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ |
13 They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ |
14 He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ |
15 “Do not touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ |
16 He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ |
17 He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ |
18 They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ |
19 until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ |
20 The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ |
21 He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ |
22 to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ |
23 Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ |
24 He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ |
25 He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ |
26 He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ |
27 They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ |
28 He sent darkness, and made it dark. They did not rebel against his words.
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ |
29 He turned their waters into blood, and killed their fish.
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ |
30 Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ |
31 He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ |
32 He gave them hail for rain, with lightning in their land.
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ |
33 He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ |
34 He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ |
35 They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ |
36 He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ |
37 He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes.
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ |
38 Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ |
39 He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ |
40 They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ |
41 He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ |
42 For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ |
43 He brought his people out with joy, his chosen with singing.
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ |
44 He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession,
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ |
45 that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ |
