Psalmen 106

1 Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

Hallelujah! Bekennet Jehovah, denn Er ist gut, denn Seine Barmherzigkeit ist in Ewigkeit.

2 Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

Wer kann aussagen die Machttaten Jehovahs, kann hören lassen all Sein Lob?

3 Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

Selig, die das Recht halten und Gerechtigkeit tun alle Zeit!

4 Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

Gedenke mein, Jehovah, mit dem Wohlgefallen für Dein Volk, und suche mich heim mit Deinem Heil.

5 Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

Daß ich sehe das Gute Deiner Auserwählten, daß ich fröhlich sei in der Fröhlichkeit Deiner Völkerschaften, mich rühme mit Deinem Erbe.

6 Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

Wir sündigten mit unseren Vätern, wir haben Missetat, Ungerechtigkeit begangen.

7 Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

Unsere Väter in Ägypten begriffen Deine Wunder nicht, gedachten nicht Deiner vielen Barmherzigkeit, und sie widersetzten sich am Meer, am Meere des Schilfs.

8 Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

Er aber rettete sie um Seines Namens willen, um Seine Macht kund zu tun.

9 En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

Und Er bedrohte das Schilfmeer, und es trocknete aus, und Er ließ sie durch Abgründe gehen wie durch die Wüste.

10 En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

Und Er rettete sie aus des Hassers Hand, und aus des Feindes Hand erlöste Er sie.

11 En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

Und Wasser bedeckten ihre Dränger, nicht einer blieb von ihnen übrig.

12 Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

Und sie glaubten an Seine Worte, sie sangen Sein Lob.

13 Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

Eilig hatten Seine Werke sie vergessen, warteten nicht auf Seinen Ratschluß.

14 Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

Und es gelüstete sie in der Wüste ein Gelüste, und sie versuchten Gott im Wüstenland.

15 Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

Und Er gab ihnen ihr Erbetenes, sandte aber Magerkeit in ihre Seele.

16 En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

Und sie eiferten wider Mose in dem Lager, wider Aharon, den Heiligen Jehovahs.

17 De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und überdeckte Abirams Gemeinde.

18 En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

Und es brannte Feuer in ihrer Gemeinde, und die Flamme entflammte die Ungerechten.

19 Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

Am Choreb machten sie ein Kalb und beteten das Gußbild an,

20 En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit mit dem Vorbilde eines Ochsen, der das Kraut frißt.

21 Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

Sie vergaßen des Gottes, Der sie gerettet, Der in Ägypten Großes tat.

22 Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

Wunder im Lande Cham, Furchtbares an dem Meere des Schilfs.

23 Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

Und Er sagte, Er wollte sie vernichten, wenn Mose, Sein Auserwählter, nicht vor Ihm vor den Riß gestanden wäre, um Seinen Grimm vom Verderben zurückzuwenden.

24 Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

Und sie verschmähten das begehrte Land, sie glaubten Seinem Worte nicht.

25 Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

Und sie beschwerten sich in ihren Zelten, und hörten nicht auf Jehovahs Stimme.

26 Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

Und Er hob Seine Hand auf wider sie, sie zu fällen in der Wüste.

27 En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

Und ihren Samen unter die Völkerschaften fallen zu lassen, und sie in die Länder zu zersprengen.

28 Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

Und sie klammerten sich an Baal-Peor und aßen die Opfer der Toten.

29 En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

Und reizten Ihn durch ihr Tun, daß eine Plage ausbrach unter ihnen.

30 Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

Und Phinechas stand da und schlichtete, und der Plage ward Einhalt getan.

31 En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

Und ihm ward es zur Gerechtigkeit gerechnet ins Geschlecht und Geschlecht in Ewigkeit.

32 Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

Und sie reizten zur Entrüstung am Wasser Meribah, und es war übel mit Mose um ihretwillen.

33 Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

Denn sie erbitterten den Geist ihm, und es entfuhr seinen Lippen.

34 Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

Sie vernichteten die Völker nicht, wie Jehovah zu ihnen gesprochen hatte,

35 Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

Und vermengten sich mit den Völkerschaften und lernten ihr Tun;

36 En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

Und sie dienten ihren Götzenbildern und sie wurden ihnen zum Fallstrick.

37 Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

Und sie opferten den Dämonen ihre Söhne und Töchter.

38 En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

Und sie vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie den Götzenbildern Kanaans opferten, und das Land ward durch Blut entheiligt.

39 En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke, und buhlten durch ihr Tun.

40 Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

Und es entbrannte Jehovahs Zorn wider Sein Volk, und Sein Erbe ward Ihm zum Greuel.

41 En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

Und Er gab sie in der Völkerschaften Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.

42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

Und ihre Feinde unterdrückten sie, und sie wurden unter ihre Hand gebeugt.

43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

Viel Male errettete Er sie, doch sie widersetzten sich in ihrem Ratschlusse, und schwanden dahin in ihrer Missetat.

44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

Und Er sah ihre Drangsal, wie Er ihren Angstschrei hörte.

45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

Und Er gedachte ihnen an Seinen Bund, und es gereute Ihn nach Seiner vielen Barmherzigkeit.

46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

Und Er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen führten.

47 Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

Rette uns, Jehovah, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Völkerschaften, auf daß wir bekennen den Namen Deiner Heiligkeit und preisen Dein Lob.

48 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

Gesegnet sei Jehovah, der Gott Israels, von Ewigkeit und zu Ewigkeit! und alles Volk spreche: Amen. Hallelujah!