Psalmen 90

1 Een gebed van Moses, den man Gods. Heer, Gij waart ons een schuts van geslacht tot geslacht,

Lamo mar Musa ngʼat Nyasaye. Yaye Jehova Nyasaye, isebedo kar dak marwa nyaka nene e tienge duto.

2 Voordat de bergen waren geboren; Eer aarde en wereld werden gebaard, Zijt Gij, o God, in de eeuwen der eeuwen!

Kane pok gode obetie kata kane pok ichweyo piny gi ji modak e iye, to isebedo ka in Nyasaye nyaka nene kendo manyaka chiengʼ.

3 Maar de mensen laat Gij tot stof vergaan, En zegt: Keert er toe terug, gij kinderen der mensen!

Idwoko dhano e lowo, kiwacho niya, “Doguru e lowo un koth dhano.”

4 Ja, duizend jaren zijn als de dag van gisteren in uw oog, En als een nachtwaak, wanneer ze voorbij is.

Nimar higni alufu achiel e nyimi chalo gi odiechiengʼ manyoro mosekalo, kata gi sa mar otieno.

5 Gij laat ze verdwijnen als slaap in de morgen, En als het welig tierende gras,

Iywoyo dhano ilalgo nono ka nindo mar tho terogi; gichalo gi lum mangʼich mar okinyi,

6 Dat ‘s morgens opgroeit en bloeit, Maar ‘s avonds verwelkt en verdort.

ma kata obedo ni loth ka ngʼich gokinyi to godhiambo to ner kendo two.

7 Want wij komen om door uw toorn, Verdwijnen plotseling door uw gramschap.

Mirimbi tiekowa kendo kecho mikechogo kodwa bwogowa.

8 Gij hebt U onze zonden voor ogen gesteld, Onze geheime fouten in het licht van uw aanschijn:

Iseketo richowa e nyimi, ee, richowa ma watimo lingʼ-lingʼ ineno seche duto.

9 Zo snellen door uw toorn onze dagen voorbij, En vliegen onze jaren heen als een zucht.

Ndalowa kadho piyo nikech mirimbi; hikwa rumo piyo gi chir.

10 Ons leven duurt maar zeventig jaren, Of zijn we krachtig, tachtig jaar. Het meeste daarvan is nog onheil en jammer, Want de verzwakking komt snel, en dan vlieden we heen.

Ndalowa en piero abiriyo kata piero aboro, ka ringrewa otegno; to kata kamano ndalogo duto opongʼ gi chandruok kod kuyo, nimar gikalo piyo, kendo gilal nono.

11 Ach, mochten we toch de kracht van uw gramschap beseffen, En uw toorn leren vrezen!

En ngʼa mongʼeyo teko mar mirimbi? Nimar gero mari nigi teko machalo gi teko ma luori kelo.

12 Leer ons dan zó onze dagen tellen, Dat we er verstandig van harte door worden.

Omiyo puonjwa kwano ndalowa kare, mondo wabed gi chuny mariek.

13 Ach Jahweh, wend U eindelijk toch eens tot ons, En ontferm U over uw dienaars;

Ibiro siko kikecho nyaka karangʼo, yaye Jehova Nyasaye? Lokri, kech jatichni.

14 Verzadig ons met uw genade, als we nog jong zijn, Opdat we heel ons leven mogen jubelen en juichen.

Romwa gokinyi gi herani ma ok rem, mondo wawer gi ilo kendo wabed mamor ndalowa duto.

15 Geef ons vreugde, even lang als Gij ons hebt gekastijd; Evenveel jaren als wij ellende doorstonden.

Mi wabed mamor amingʼa mana kaka isemiyo waneno malit, marom gi higni ma wasenene chandruok.

16 Laat uw dienaars uw machtige daden aanschouwen, En hun kinderen uw glorie!

Mad tijeni nere gi jotichni, mad duongʼni nyisre ne nyithindi.

17 Moge de goedheid van Jahweh, onzen God, met ons blijven, En het werk onzer handen doen gedijen!

Mad ngʼwono mar Ruoth Nyasachwa obed kodwa; yie igurnwa tich mar lwetwa, ee gurnwa tich mar lwetwa.