Psalmen 89

1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!

Vyučující, složený od Etana Ezrachitského. O milosrdenstvích Hospodinových na věky zpívati budu, od národu do pronárodu zvěstovati budu pravdu tvou ústy svými.

2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.

Nebo jsem řekl: Na věky milosrdenství vzdělávati se bude, na nebi utvrdíš pravdu svou, o nížs řekl:

3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:

Učinil jsem smlouvu s vyvoleným svým, přisáhl jsem Davidovi služebníku svému,

4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!

Že až na věky utvrdím símě tvé, a vzdělám od národu do národu trůn tvůj. (Sélah)

5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;

Protož oslavují nebesa div tvůj, Hospodine, i pravdu tvou v shromáždění svatých.

6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?

Nebo kdo na nebi přirovnán býti může Hospodinu? Kdo jest podobný Hospodinu mezi syny silných?

7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!

Bůh i v shromáždění svatých strašlivý jest náramně, a hrozný nade všecky vůkol něho.

8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!

Hospodine Bože zástupů, kdo jest jako ty, silný Hospodin? Nebo pravda tvá tobě přístojí všudy vůkol.

9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;

Ty panuješ nad dutím moře; když se zdvihají vlny jeho, ty je skrocuješ.

10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.

Ty jsi jako raněného potřel Egypt, a silným ramenem svým rozptýlil jsi nepřátely své.

11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.

Tváť jsou nebesa, tvá také i země, okršlek i plnost jeho ty jsi založil.

12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!

Půlnoční i polední strana, kteréž jsi ty stvořil, i Tábor a Hermon o tvém jménu zpívají.

13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.

Tvé rámě jest přemocné, silná ruka tvá, a vyvýšená pravice tvá.

14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!

Spravedlnost a soud jsou základem trůnu tvého, milosrdenství a pravda předcházejí tvář tvou.

15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;

Blahoslavený lid, kterýž zná zvuk tvůj; tiť, Hospodine, v světle oblíčeje tvého choditi budou.

16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.

Ve jménu tvém plésati budou každého dne, a v spravedlnosti tvé vyvýší se.

17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:

Nebo sláva síly jejich ty jsi, a z milosti tvé k zvýšení přijde roh náš.

18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!

Nebo štít náš jest Hospodinův, a svatého Izraelského král náš.

19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.

Tehdy mluvě u vidění k svatému svému, řekl jsi: Složil jsem pomoc v reku udatném, zvýšil jsem vybraného z lidu.

20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;

Nalezl jsem Davida služebníka svého, olejem svým svatým pomazal jsem ho.

21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!

A protož budeť s ním stále ruka má, ano i ramenem svým posilovati ho budu.

22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;

Nebudeť ho moci nuziti nepřítel, ani člověk nešlechetný trápiti.

23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.

Nebo potru před tváří jeho protivníky jeho, a ty, kteříž ho nenávidí, porazím.

24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;

Nadto pravda má a milosrdenství mé s ním bude, a ve jménu mém vyvýšen bude roh jeho.

25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.

A vložím na moře ruku jeho, a na řeky pravici jeho.

26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;

On volaje ke mně, dí: Ty jsi otec můj, Bůh silný můj a skála spasení mého.

27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.

Já také za prvorozeného vystavím jej, a za vyššího králů zemských.

28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:

Na věky zachovám jemu milosrdenství své, a smlouva s ním stálá bude.

29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!

Učiním i to, aby na věky trvalo símě jeho, a trůn jeho jako dnové nebes.

30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,

Jestliže by pak synové jeho opustili zákon můj, a v soudech mých nechodili,

31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:

Jestliže by ustanovení mých poškvrnili, a přikázaní mých neostříhali:

32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,

Tedy navštívím metlou přestoupení jejich, a trestáním nepravost jejich,

33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.

Ale milosrdenství svého neodejmu od něho, aniž klamati budu proti pravdě své.

34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;

Nepoškvrnímť smlouvy své, a toho, což vyšlo z úst mých, nezměním.

35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!

Jednou jsem přisáhl skrze svatost svou, nesklamámť Davidovi,

36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;

Že símě jeho na věky bude, a trůn jeho jako slunce přede mnou,

37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.

Jako měsíc utvrzeno bude na věky, a jako svědkové na obloze hodnověrní.

38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;

Ale ty jsi jej zavrhl a potupil, rozhněvals se na pomazaného svého.

39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.

Zavrhl jsi smlouvu s služebníkem svým, povrhls korunu jeho na zem.

40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;

Roztrhal jsi všecky ohrady jeho, a bašty jeho jsi rozválel.

41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.

Derou jej všickni, kteříž tudy jdou; jest ku posměchu i sousedům svým.

42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,

Vyvýšil jsi pravici protivníků jeho, obveselils všecky nepřátely jeho.

43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.

Ztupils i ostří meče jeho, aniž jsi dal jemu, aby ostáti mohl v boji.

44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;

Učinils přítrž okrase jeho, a trůn jeho svrhl jsi na zem.

45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.

Ukrátil jsi dnů mladosti jeho, a hanbous jej přiodíl. (Sélah)

46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?

Až dokud, Hospodine? Na věky-liž se skrývati budeš? Tak-liž hořeti bude jako oheň prchlivost tvá?

47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.

Rozpomeniž se na mne, jak kratičký jest věk můj. Zdaliž jsi pak nadarmo stvořil všecky syny lidské?

48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)

Kdo z lidí může tak živ býti, aby neokusil smrti? Kdo vytrhne život svůj z hrobu? (Sélah) (Sheol h7585)

49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?

Kdež jsou milosrdenství tvá první, ó Pane? Přísahuť jsi učinil Davidovi, v pravdě své.

50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,

Pamatuj, Pane, na útržky činěné služebníkům tvým, a jak jsem já nosil v lůně svém potupu ode všech nejmocnějších národů,

51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!

Jak jsou utrhali nepřátelé tvoji, Hospodine, jak jsou utrhali šlepějím pomazaného tvého.

52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!

Budiž pochválen Hospodin na věky, Amen i Amen.