Psalmen 34

1 Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.

De David, kiam li ŝajnigis sin freneza antaŭ Abimeleĥ, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris. Mi gloros la Eternulon en ĉiu tempo; Ĉiam laŭdo por Li estos en mia buŝo.

2 Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.

Per la Eternulo gloriĝas mia animo; La humiluloj aŭdu kaj ĝoju.

3 Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:

Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.

4 Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.

Mi serĉis la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de ĉiuj miaj danĝeroj Li savis min.

5 Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.

Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia vizaĝo ne kovriĝos per honto.

6 Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.

Jen ĉi tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo aŭdis, Kaj de ĉiuj liaj mizeroj Li savis lin.

7 De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!

Anĝelo de la Eternulo postenas ĉirkaŭ tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.

8 Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.

Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Feliĉa estas la homo, kiu Lin fidas.

9 Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;

Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; Ĉar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.

10 Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.

Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj serĉas la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.

11 Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,

Venu, infanoj, aŭskultu min; Pri timo antaŭ la Eternulo mi vin instruos.

12 En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:

Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:

13 Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;

Gardu vian langon kontraŭ malbono, Kaj vian buŝon kontraŭ mensoga parolo;

14 Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!

Dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Serĉu pacon kaj ĉasu ĝin.

15 De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;

La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.

16 Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.

La vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.

17 De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;

Oni krias, kaj la Eternulo aŭdas, Kaj de ĉiuj iliaj mizeroj Li ilin savas.

18 Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.

Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.

19 Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;

Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de ĉiuj la Eternulo lin savas.

20 Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.

Li gardas ĉiujn liajn ostojn; Eĉ unu el ili ne rompiĝos.

21 De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.

La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.

22 Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.

La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos ĉiuj, kiuj Lin fidas.