Psalmen 130

1 Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,

Canticum graduum. [De profundis clamavi ad te, Domine;

2 Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!

Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.

3 Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?

Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?

4 Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.

Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:

5 Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;

speravit anima mea in Domino.

6 Meer dan wachters naar de morgen,

A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.

7 Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;

Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

8 Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!

Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.]