Psalmen 115

1 Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!

Ne mums, ak Kungs! ne mums, bet Savam vārdam dod godu, pēc Savas žēlastības un patiesības.

2 Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"

Kāpēc pagāniem būs sacīt: kur nu ir viņu Dievs?

3 De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;

Bet mūsu Dievs ir debesīs; visu, ko Viņš grib, to Viņš dara.

4 Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.

Viņu dievekļi ir sudrabs un zelts, cilvēku roku darbs.

5 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;

Tiem ir mute, bet tie nerunā, tiem ir acis, bet tie neredz;

6 Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.

Tiem ir ausis un tie nedzird, tiem ir deguns un tie neož;

7 Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.

Rokas tiem ir, bet tie netausta; tiem ir kājas, bet tie nestaigā; tie nerunā ar savu rīkli.

8 Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!

Kas tos taisa, ir tādi pat kā viņi, tādi pat visi, kas uz tiem paļaujas.

9 Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;

Israēl, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.

10 Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;

Ārona nams, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.

11 Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!

Jūs visi, kas To Kungu bīstaties, cerējiet uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.

12 En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,

Tas Kungs mūs piemin un mūs svētī; Viņš svētīs Israēla namu, Viņš svētīs Ārona namu.

13 Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;

Viņš tos svētīs, kas To Kungu bīstas, ir mazus, ir lielus.

14 En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!

Tas Kungs lai jūs vairo, jūs un jūsu bērnus.

15 Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:

Jūs esat Tā Kunga svētītie; Viņš radījis debesis un zemi.

16 De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.

Debesu debesis Tam Kungam pieder, bet zemi Viņš devis cilvēku bērniem.

17 De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:

Nomirušie To Kungu neslavēs nedz tie, kas nogrimuši klusumā.

18 Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!

Bet mēs gribam slavēt To Kungu, no šī laika mūžīgi. Alleluja!