Spreuken 11

1 Van een valse weegschaal heeft Jahweh een afschuw, Hij houdt van een zuiver gewicht.

Az álnok font útálatos az Úrnál; az igaz mérték pedig kedves néki.

2 Komt de overmoed, dan komt ook de schande; Alleen bij ootmoedigen is wijsheid.

Kevélység jő: gyalázat jő; az alázatosoknál pedig bölcseség van.

3 De vromen worden door hun deugd geleid; Hun eigen valsheid stort de zondaars in het verderf.

Az igazakat tökéletességök vezeti; de a hitetleneket gonoszságuk elpusztítja.

4 Op de dag van gramschap kan rijkdom niet baten, Alleen de rechtvaardigheid redt van de dood.

Nem használ a vagyon a haragnak idején; az igazság pedig kiragad a halálból.

5 De weg van den rechtvaardige wordt door zijn deugd geëffend, Maar de boze komt door zijn boosheid ten val.

A tökéletesnek igazsága igazgatja az ő útát; de önnön istentelenségében esik el az istentelen.

6 De rechtvaardigen worden door hun deugd gered, Maar de zondaars lopen door hun begeerlijkheid in de val.

Az igazaknak igazságok megszabadítja őket; de az ő kivánságokban fogatnak meg a hitetlenek.

7 Als een boosdoener sterft, vervliegt zijn hoop; De verwachting der zondaars loopt uit op niets

Mikor meghal az istentelen ember, elvész az ő reménysége; a bűnösök várakozása is elvész.

8 De rechtvaardige wordt uit de verdrukking gered, En de boze komt in zijn plaats.

Az igaz a nyomorúságból megszabadul; az istentelen ő helyette beesik abba.

9 Met zijn mond tracht de onverlaat zijn naaste te gronde te richten, Maar door hun kennis worden de rechtvaardigen gered.

Szájával rontja meg a képmutató felebarátját; de az igazak a tudomány által megszabadulnak.

10 Om de voorspoed der rechtvaardigen jubelt de stad, Maar er wordt gejuicht bij de ondergang der bozen.

Az igazak javán örül a város; és mikor elvesznek az istentelenek, örvendezés van.

11 Door de zegenbeden der deugdzamen komt een stad tot bloei, Door de mond der bozen wordt ze verwoest.

Az igazaknak áldása által emelkedik a város; az istentelenek szája által pedig megromol.

12 Een onverstandig mens smaalt op zijn naaste, Een man van inzicht zwijgt.

Megútálja felebarátját a bolond; az eszes férfiú pedig hallgat.

13 Wie lasterend rondgaat, verraadt licht een geheim; Een betrouwbaar karakter houdt de zaak vóór zich.

A rágalmazó megjelenti a titkot; de a hűséges lelkű elfedezi a dolgot.

14 Bij gebrek aan overleg komt een volk ten val, De redding berust op veel beraad.

A hol nincs vezetés, elvész a nép; a megmaradás pedig a sok tanácsos által van.

15 Slecht vergaat het hem, die borg blijft voor een vreemde; Maar wie de handslag mijdt, leeft gerust.

Teljességgel megrontatik, a ki kezes lesz idegenért; a ki pedig gyűlöli a kezességet, bátorságos lesz.

16 Een lieve vrouw dwingt eerbied af; Maar een vrouw, die oprechtheid haat, is een schandvlek. De luiaards krijgen geen vermogen Stoere werkers geraken tot welstand.

A kedves asszony megtartja a tiszteletet, a hatalmaskodók pedig megtartják a gazdagságot.

17 Een vriendelijk mens doet zich zelven goed, Een wreedaard kwelt zijn eigen vlees.

Ő magával tesz jól a kegyes férfiú; a kegyetlen pedig öntestének okoz fájdalmat.

18 Een boze maakt winst, die niet gedijt; Maar wie gerechtigheid zaait, oogst waarachtig gewin.

Az istentelen munkál álnok keresményt; az igazságszerzőnek pedig jutalma valóságos.

19 Een deugdzaam mens gaat ten leven; Maar wie het kwade najaagt, zoekt zijn eigen dood.

A ki őszinte az igazságban, az életére -, a ki pedig a gonoszt követi, az vesztére míveli azt.

20 Jahweh heeft een afschuw van valse karakters, Maar welbehagen in hen, die onberispelijk wandelen.

Útálatosok az Úrnál az álnok szívűek; kedvesek pedig ő nála, a kik az ő útjokban tökéletesek.

21 De hand erop: een boze zal zijn straf niet ontlopen, Maar het geslacht der rechtvaardigen wordt behouden.

Kézadással erősítem, hogy nem marad büntetlen a gonosz; az igazaknak pedig magva megszabadul.

22 Een gouden ring in een varkenssnuit, Is een knappe vrouw, die geen hersens heeft.

Mint a disznó orrában az aranyperecz, olyan a szép asszony, a kinek nincs okossága.

23 De wens der rechtvaardigen loopt uit op geluk, De verwachting der bozen op toorn.

Az igazaknak kivánsága csak jó, az istentelenek várakozása pedig harag.

24 Er zijn mensen, die maar uitdelen, en nòg worden ze rijker; Anderen, die maar oppotten, en ze gaan achteruit.

Van olyan, a ki bőven adakozik, és annál inkább gazdagodik; és a ki megtartóztatja a járandóságot, de ugyan szűkölködik.

25 Iemand, die weldoet, wordt welgedaan; En wie iemand te drinken geeft, zal worden gelaafd.

A mással jóltevő ember megkövéredik; és a ki mást felüdít, maga is üdül.

26 Wie het koren inhoudt, wordt door het volk verwenst, Maar een zegenbede daalt op het hoofd van wie het verkoopt.

A ki búzáját visszatartja, átkozza azt a nép; annak fején pedig, a ki eladja, áldás van.

27 Wie naar het goede streeft, vindt welbehagen; Wie het kwaad najaagt, hem zal het treffen.

A ki jóra igyekezik, jóakaratot szerez: a ki pedig gonoszt keres, ő magára jő az.

28 Wie op rijkdom vertrouwt, zal verwelken; Maar de rechtvaardigen botten als bladeren uit.

A ki bízik az ő gazdagságában, elesik; de mint a fa ága, az igazak kivirágoznak.

29 Wie zijn huis verwaarloost, oogst storm; Een dwaas wordt slaaf van een verstandig mens.

A ki megháborítja az ő házát, annak öröksége szél lesz; és a bolond szolgája a bölcs elméjűnek.

30 De vrucht der gerechtigheid is een levensboom, Het onrecht echter verwoest mensenlevens.

Az igaznak gyümölcse életnek fája; és lelkeket nyer meg a bölcs.

31 Als een rechtvaardige op aarde krijgt wat hem toekomt, Hoeveel te meer dan de boze en de zondaar!

Ímé, az igaz e földön megnyeri jutalmát; mennyivel inkább az istentelen és a bűnös!