Numeri 9

1 Jahweh sprak in de woestijn van de Sinaï tot Moses in de eerste maand van het tweede jaar na hun uittocht uit Egypte:

Jehova Nyasaye nowuoyo gi Musa e Thim mar Sinai e dwe mokwongo mar higa mar ariyo bangʼ kane gisewuok Misri. Nowachone niya,

2 De Israëlieten moeten het Pascha vieren op de daarvoor vastgestelde tijd.

“Ket jo-Israel otim nyasi mar Pasaka e kinde moketne mowinjore.

3 Op de veertiende dag van deze maand, bij het vallen van de avond, moeten zij het op de juiste tijd vieren, en daarbij al de voorschriften en wetten erover in acht nemen.

Tim nyasini e kinde moketne, ma en kinde mag odhiambo mar odiechiengʼ mar apar gangʼwen mar dweni, kaluwore gi chikene kod buchene duto.”

4 Moses beval dus de Israëlieten, het Pascha te vieren.

Omiyo Musa nowacho ne jo-Israel mondo otim nyasi mar Pasaka,

5 En de Israëlieten vierden het in de woestijn van de Sinaï op de veertiende dag der eerste maand, bij het vallen van den avond, en zij namen alles in acht, wat Jahweh Moses bevolen had.

kendo negitimo kamano e Thim mar Sinai e kinde mag odhiambo mar odiechiengʼ mar apar gangʼwen mar dwe mokwongo. Jo-Israel notimo gik moko duto mana kaka Jehova Nyasaye nochiko Musa.

6 Maar er waren toen enige mannen, die zich aan een lijk hadden verontreinigd, en dus op die dag het Pascha niet konden vieren. Die mannen verschenen die dag voor Moses en Aäron,

To jomoko kuomgi ne ok obedo e nyasi mar Pasaka e odiechiengʼno nikech negibedo mogak bangʼ mulo ringre joma otho. Omiyo negibiro ir Musa kod Harun mana godiechiengno

7 en zeiden tot hen: Wij hebben ons aan een lijk verontreinigd. Maar waarom is het ons nu niet vergund, het offer van Jahweh te brengen op de vastgestelde tijd te midden van de Israëlieten?

mi giwachone Musa niya, “Wasebedo mogak nikech wamulo ringre joma otho, to en angʼo momiyo ditamwa chiwo misango ne Jehova Nyasaye kaka jo-Israel mamoko e kinde moketne?”

8 Moses gaf hun ten antwoord: Blijft hier wachten; dan ga ik horen, wat Jahweh over u beveelt.

Musa nodwokogi niya, “Horeuru nyaka angʼe gima Jehova Nyasaye wacho kuomu.”

9 En Jahweh sprak tot Moses:

Eka Jehova Nyasaye nowacho ne Musa niya,

10 Zeg aan de Israëlieten: Wanneer iemand van u of uw nageslacht zich aan een lijk heeft verontreinigd, of ver weg is op reis, dan moet hij toch het Pascha houden ter ere van Jahweh.

“Nyis jo-Israel kama: ‘Ka ngʼato angʼata kuomu kata nyikwau obedo mogak nikech ringruok motho kata ka gidhi wuoth, to pod ginyalo mana timo nyasi mar Pasaka mar Jehova Nyasaye.

11 Ze moeten het dan vieren in de tweede maand, op de veertiende dag, bij het vallen van de avond. Ook zij moeten het met ongedesemde broden en bittere kruiden eten,

Nyasini ginitim chiengʼ mar apar gangʼwen mar dwe mar ariyo e seche mag odhiambo. Ginicham nyarombo, kaachiel gi makati ma ok oketie thowi kod alode makech.

12 mogen er niets van tot de volgende morgen bewaren, geen been er van breken, en moeten alle voorschriften van het Pascha er bij in acht nemen.

Kik giwe chiemogo machop okinyi bende kik gitur choke rombono. E kinde ma gitimo nyasi mar Pasaka nyaka gine ni giluwo chike duto.

13 Maar wie verzuimt, het Pascha te vieren, ofschoon hij rein is en niet op reis, zal van zijn volk worden afgesneden, omdat hij het offer van Jahweh niet op de vastgestelde tijd heeft gebracht. Zo iemand zal zijn zonde boeten!

To ka ngʼat ma ok ogak kendo ma ok odhi wuoth otamore timo nyasi mar Pasaka, ngʼatno nyaka gol oko kuom jogi nikech ne ok ochiwo misango ne Jehova Nyasaye e kinde moketne. Ngʼat ma kamano noyud kum moromore gi richone.

14 Wanneer een vreemdeling bij u woont, en het Pascha ter ere van Jahweh wil vieren, moet ook hij de voorschriften en wetten van het Pascha in acht nemen. Hetzelfde voorschrift geldt voor u allen, voor den vreemdeling zowel als voor het kind van het land.

“‘Japiny moro modak kodu madwaro timo nyasi mar Pasaka mar Jehova Nyasaye nyaka tim kamano kaluwore gi chikene kod buchene. Nyaka ubed gi chike machalre ne japiny moro kod ngʼat monywol e gwengʼno.’”

15 Op de dag, dat men de tabernakel had opgericht, bedekte de wolk de tabernakel van de verbondstent, en des avonds rustte er als het ware een vuurgloed op de tabernakel tot aan de morgen.

E odiechiengʼ mane osetiek gero kar lemo, ma en Hema mar Singruok, bor polo noume. Chakre odhiambo nyaka okinyi bor polo mane oumo kar lemo ne chalo ka mach.

16 Zo bleef het voortdurend: de wolk bedekte hem overdag, en een vuurgloed des nachts.

Mano e kaka nochalo ka bor polo oume godiechiengʼ to gotieno ochalo ka mach.

17 Zodra nu de wolk zich boven de tent verhief, trokken de Israëlieten verder, en op de plaats, waar de wolk zich neerliet, sloegen zij hun legerplaats op.

E kinde moro amora ma bor polo ne oa ewi Hema, jo-Israel ne chako wuoth; to e kinde ma bor polo nopiyo ewi Hema, jo-Israel ne goyo kambi.

18 Op bevel van Jahweh trokken de Israëlieten verder, op bevel van Jahweh sloegen zij hun legerplaats op, en zolang de wolk op de tabernakel bleef rusten, bleven zij in hun legerplaats.

Kane Jehova Nyasaye ogolo chik, to jo-Israel ne chako wuoth, kendo kane ogolo chik to negigoyo kambi. E kinde duto ma bor polo nosiko ewi kar lemo, negisiko e kambi.

19 Wanneer de wolk langere tijd op de tabernakel bleef rusten, richtten de Israëlieten zich naar Jahweh’s beschikking, en trokken niet verder.

Kane bor polo osiko koumo kar lemo kuom thuolo malach, jo-Israel norito buche Jehova Nyasaye kendo ne ok giwuok.

20 Soms bleef de wolk maar enige dagen boven de tabernakel; ook dan legerden zij zich op Jahweh’s bevel en trokken verder op Jahweh’s bevel.

Seche moko bor polo neumo kar lemo kuom ndalo manok kende; to ka Jehova Nyasaye nogolo chik to negidak, bangʼe kochako ogolo chik to gichako wuoth.

21 Soms bleef de wolk slechts van de avond tot de morgen; maar als de wolk zich des morgens verhief, braken zij op. En of het dag was of nacht, als de wolk zich verhief, braken zij op.

Seche moko bor polo ne ni kanyo chakre odhiambo nyaka okinyi kende, to kane oyawore gokinyi to negichako wuoth. Bed ni en odiechiengʼ kata otieno, to e kinde ma bor polo noyawore, negichako wuoth.

22 En of de wolk twee dagen, of een maand of nog langer, op de tabernakel bleef rusten, zolang zij daarop bleef rusten, bleven de Israëlieten gelegerd en braken niet op; eerst als zij opsteeg, trokken zij verder.

Bed ni bor polo nosiko koumo kar lemo kuom ndalo ariyo, dwe achiel kata higa achiel, to jo-Israel ne siko e kambi kendo ne ok gichak wuoth; to ka bor polono ne oyawore, to negichako wuoth.

23 Dus op bevel van Jahweh sloegen zij hun legerplaats op, en op bevel van Jahweh trokken zij verder. Steeds richtten zij zich naar de beschikking van Jahweh, zoals Jahweh het door Moses bevolen had.

Kane Jehova Nyasaye ogolo chik negibet e kambi, kendo kane ochako ogolo chik to negichako wuoth. Negirito weche Jehova Nyasaye, kaluwore gi chik mane ochiwo kokalo kuom Musa.