Job 28

1 Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,

Bizony az ezüstnek bányája van, és helye az aranynak, a hol tisztítják.

2 Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;

A vasat a földből hozzák elő, a követ pedig érczczé olvasztják.

3 Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.

Határt vet az ember a setétségnek, és átkutatja egészen és végig a homálynak és a halál árnyékának kövét.

4 Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;

Aknát tör távol a lakóktól: mintha lábukról is megfelejtkeznének, alámerülnek és lebegnek emberektől messze.

5 En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.

Van föld, a melyből kenyér terem, alant pedig fel van forgatva, mintegy tűz által;

6 Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;

Köveiben zafir található, göröngyeiben arany van.

7 De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;

Van ösvény, a melyet nem ismer a sas, sem a sólyom szeme nem látja azt.

8 De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.

Nem tudják azt büszke vadak, az oroszlán sem lépked azon.

9 De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,

Ráveti kezét az ember a kovakőre, a hegyeket tövükből kiforgatja.

10 Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;

A sziklákban tárnákat hasít, és minden drága dolgot meglát a szeme.

11 Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.

Elköti a folyók szivárgását, az elrejtett dolgot pedig világosságra hozza.

12 Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?

De a bölcseség hol található, és az értelemnek hol van a helye?

13 De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.

Halandó a hozzá vivő utat nem ismeri, az élők földén az nem található.

14 De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!

A mélység azt mondja: Nincsen az bennem; a tenger azt mondja: én nálam sincsen.

15 Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;

Színaranyért meg nem szerezhető, ára ezüsttel meg nem fizethető.

16 Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;

Nem mérhető össze Ofir aranyával, nem drága onikszszal, sem zafirral.

17 Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.

Nem ér fel vele az arany és gyémánt, aranyedényekért be nem cserélhető.

18 Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;

Korall és kristály említni sem való; a bölcseség ára drágább a gyöngyöknél.

19 Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.

Nem ér fel vele Kúsnak topáza, színaranynyal sem mérhető össze.

20 De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?

A bölcseség honnan jő tehát, és hol van helye az értelemnek?

21 Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;

Rejtve van az minden élő szemei előtt, az ég madarai elől is fedve van.

22 De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.

A pokol és halál azt mondják: Csak hírét hallottuk füleinkkel! (questioned)

23 Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.

Isten tudja annak útját, ő ismeri annak helyét.

24 Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:

Mert ő ellát a föld határira, ő lát mindent az ég alatt.

25 Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;

Mikor a szélnek súlyt szerzett, és a vizeket mértékre vette;

26 Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.

Mikor az esőnek határt szabott, és mennydörgő villámoknak útat:

27 Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;

Akkor látta és kijelentette azt, megalapította és meg is vizsgálta azt.

28 Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!

Az embernek pedig mondá: Ímé az Úrnak félelme: az a bölcseség, és az értelem: a gonosztól való eltávozás.