Salme 147

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

Mikafu Yehowa. Aleke mehenyoe be woadzi kafukafuha na míaƒe Mawu la o! Aleke wòhevivina, eye wòdze be woakafui!

2 Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

Yehowa gbugbɔ tso Yerusalem du la, eye wòkplɔ Israel ƒe aboyomewo gbɔe.

3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

Eda gbe le ame siwo ƒe dzi gbã la ŋu, eye wòbla woƒe abiwo na wo.

4 han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

Eyae ɖo xexlẽme na ɣletiviwo, eye wòyɔa ɖe sia ɖe ƒe ŋkɔ.

5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

Gãe nye míaƒe Aƒetɔ la, eye eƒe ŋusẽ tri akɔ ŋutɔ, seɖoƒe meli na eƒe gɔmesese o.

6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

Yehowa kpɔa ame siwo bɔbɔa wo ɖokui la dzi, ke etsɔ ame vɔ̃ɖi ya xlã ɖe anyigba.

7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

Midzi ha na Yehowa kple akpedada, eye miƒo ha na míaƒe Mawu la kple kasaŋku.

8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

Etsɔa lilikpo xea yamee, eye wònana tsi dzana ɖe anyigba la dzi hewɔnɛ be gbe miena ɖe togbɛwo dzi.

9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

Enaa nuɖuɖu nyiwo kple akpaviã siwo le xɔxlɔ̃m nɛ.

10 hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

Eƒe dzidzɔ mele sɔ ƒe ŋusẽ me loo, alo amegbetɔ ƒe afɔ me o;

11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

ke boŋ Yehowa ƒe dzidzɔkpɔkpɔ le ame siwo vɔ̃nɛ la me, ame siwo tsɔa woƒe mɔkpɔkpɔ dana ɖe eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la dzi.

12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

O! Yerusalem, do Yehowa ɖe dzi, O! Zion, kafu wò Mawu la,

13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

elabena eyae glã wò agbowo ƒe gametiwo, eye wòyra ame siwo le mewò.

14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

Ena ŋutifafa le wò liƒowo dzi, eye wòtsɔ mɔlu nyuitɔ ɖi ƒo na wòe.

15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

Eɖo eƒe sedede ɖe anyigba la dzi, eye eƒe nya kaka kple du ɖo teƒewo.

16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

Ekaka tsikpe abe ɖetifu ene, eye wòkaka afu abe dzofi ene.

17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

Eɖo kpetsi ɖe anyigba abe kpekui ene. Ame ka ate ŋu anɔ te ɖe wò ya fafɛ la nu?

18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòlolo wo. Ede ŋusẽ eƒe yawo me, eye tsiwo de asi sisi me.

19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

Eɖe eƒe nya fia Yakob eye wòɖe eƒe sewo kple sededewo fia Israel.

20 Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

Mewɔ esia na dukɔ bubu aɖeke o, eye womenya eƒe sewo o. Mikafu Yehowa.