Job 6
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 "Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
“Kung matimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo; kung ang tanan kong kagul-anan mapahimutang pa sa timbangan!
3 Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
Kay karon mas bug-at pa kini kay sa balas sa kadagatan. Mao kana ang hinungdan nga sakit ang akong mga pulong.
4 Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
Kay ang pana sa Makagagahom mitaop man kanako, miinom sa hilo ang akong espiritu; ang kalisang sa Dios naglaray sa pagpakigbatok kanako.
5 Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
Magabahihi ba sa kaguol ang ihalas nga asno kung siya aduna pay sagbot? O magaunga ba ang baka kung siya may kumpay?
6 Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
Makaon ba ang walay lami nga pagkaon kung walay asin? O aduna bay lami ang puti sa itlog?
7 Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
Nagdumili ako sa paghikap niini; sama sila sa kalan-on nga luod alang kanako.
8 Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber
O, maangkon ko unta ang akong gipangayo; O, nga tumanon unta sa Dios ang butang nga akong gipangandoy:
9 vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,
nga makapahimuot unta kini sa Dios ang pagdugmok kanako, nga buhian unta niya ang iyang kamot ug putlon ako niining kinabuhia!
10 så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
Nga mao na unta kini ang akong ganti—bisan paman kung maglipay ako sa kasakit nga dili mawala: nga wala ko ilimod ang mga pulong sa Balaang Pinili.
11 Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?
Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabot man? Unsa ba ang akong kataposan, nga ako magpakabuhi pa man?
12 Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
Ang kusog ba sa mga bato ang akong kusog? O binuhat ba sa tumbaga ang akong unod?
13 Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
Dili ba tinuod man kini nga wala akoy ikatabang sa akong kaugalingon, ug ang kaalam gipapahawa na kanako?
14 Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
Ngadto sa tawo nga hapit nang maluya, ang pagkamatinud-anon kinahanglan ipakita sa iyang higala; bisan paman kaniya nga mibiya sa kahadlok sa Makagagahom.
15 Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
Apan ang akong kaigsoonan nagluib kanako ingon nga ugang sapa, sama sa tubig sa kasapaan nga molabay lamang kadali,
16 de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
nga miitom tungod sa yelo nga mitabon kanila, ug tungod sa niyebe nga nagtago niini.
17 men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
Sa pagkatunaw niini, mangawala sila; sa dihang ting-init, mangatunaw sila sa ilang dapit.
18 Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;
Ang mga magbabaklay nga nanglakaw sa ilang dalan misimang alang sa tubig; nangasaag sila didto sa mamingaw nga yuta ug unya nangalaglag.
19 Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,
Ang mga magbabaklay nga gikan sa Tema mingtan-aw didto, samtang ang kapundokan sa Seba naglaom kanila.
20 men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
Nasubo sila tungod kay naglaom sila nga makakita ug tubig. Miadto sila didto, apan nalimbongan sila.
21 Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!
Kay karon kamong mga higala wala nay pulos alang kanako; nakakita kamo sa akong makalilisang nga kahimtang ug nangahadlok.
22 Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
Nag-ingon ba ako kaninyo, 'Hatagi ako ug usa ka butang?' O, 'Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?'
23 red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"
O, 'Luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway?' O, 'Bawia ako gikan sa kamot sa mga nagdaogdaog kanako?'
24 Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
Tudloi ako, ug pagagunitan ko ang akong kalinaw; pasabta ako kung asa ako nasayop.
25 Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
Pagkasakit gayod sa matuod nga mga pulong! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana kanako?
26 Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
Naglaraw ba kamo nga dili tagdon ang akong mga pulong, ang pagtagad sama sa hangin sa mga pulong sa tawong nawad-an ug paglaom?
27 Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
Tinuod, giripahan ninyo ang mga batang ilo, ug mibaligya sa inyong mga higala sama sa nagpatigayon.
28 Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
Busa karon, tan-awa intawon ako, kay sigurado gayod nga dili ako mamakak diha sa inyong atubangan.
29 Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
Hunong na, nagpakiluoy ako kaninyo; wad-a ang inyong pagkadili-makatarunganon; Sa pagkatinuod, hunonga na, kay ang akong tinguha matarong.
30 Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
Aduna bay daotan sa akong dila? Dili ba ang akong baba makaila man sa malaw-ay nga mga butang?
