Job 32

1 Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,

Ale ŋutsu etɔ̃ siawo dzudzɔ nyaŋuɖoɖo na Hiob, elabena enye ame dzɔdzɔe le eya ŋutɔ ŋkume.

2 blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. På Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,

Tete dzi ku Buzitɔ, Elihu, ame si nye Barakel ƒe vi, tso Ram ƒe ƒomea me vevie ɖe Hiob ŋu le esi wòbu eɖokui dzɔdzɔetɔe wu Mawu la ta.

3 og på hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.

Edo dziku ɖe exɔlɔ̃ etɔ̃awo hã ŋu elabena mɔ aɖeke meli si dzi woato abu fɔ Hiob o, gake wobu fɔe.

4 Elihu havde ventet, så længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;

Azɔ la, Elihu lala be yeaƒo nu na Hiob elabena wotsi wui.

5 men da han så, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;

Gake esi wòkpɔ be nya aɖeke megale ame etɔ̃awo si o la, Elihu gado dziku ɖe edzi.

6 og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;

Ale Buzitɔ, Barakel ƒe vi Elihu gblɔ be, “Nyemetsi o, mienye xoxo nam eya ta mevɔ̃ eye nyemete ŋu do dzi gblɔ nu si menya la na mi o.

7 jeg tænkte: "Lad Alderen tale og Årenes Mængde kundgøre Visdom!"

Mebu be, ‘Tsitsi neƒo nu eye ƒe geɖe nefia nunya.’

8 Dog Ånden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Ånde giver dem Indsigt;

Gake gbɔgbɔ si le ame me, Ŋusẽkatãtɔ la ƒe gbɔgbɔe naa gɔmesesee.

9 de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;

Menye tsitsiawo koe nye nunyalawo o eye menye amegãxoxowo koe se nu si le dzɔdzɔe la gɔme o.

10 derfor siger jeg: Hør mig, lad også mig komme frem med min Viden!

“Eya ta megblɔ be, Miɖo tom, nye hã magblɔ nu si menya la na mi.

11 Jeg biede på, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;

Menɔ lalam esi mienɔ nu ƒom, meɖo to se miaƒe nyameɖeɖewo kple ale si nya vɔ le mia si eye mienɔ nya si miagblɔ la dim.

12 jeg agtede nøje på eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar på hans Ord.

Meɖo to mi nyuie gake mia dometɔ aɖeke mete ŋu ɖee fia be Hiob dze agɔ o eye mia dometɔ aɖeke mete ŋu ɖo eƒe nyahehewo ŋu o.

13 Sig nu ikke: "Vi stødte på Visdom, Gud må fælde ham, ikke et Menneske!"

Migagblɔ be, ‘Míeke ɖe nunya ŋuti o, Mawu neɖe vodada nɛ, menye amegbetɔ o.’

14 Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.

Gake Hiob metsɔ nya ɖe ŋunye o eye nyematsɔ miaƒe nyahehewo aɖo nya ŋu nɛ o.

15 De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.

“Woƒe mo wɔ yaa, nya aɖeke megale wo si woagblɔ o eye gbɔgblɔ bu ɖe wo.

16 Skal jeg tøve, fordi de tier og står der uden at svare et Ord?

Ɖe magalala, esi wozi ɖoɖoe eye azɔ wotsi tsitre ɖe afi ma kpaɖii nya aɖeke ŋu maɖomaɖoea?

17 Også jeg vil svare min Del, også jeg vil frem med min Viden!

Nye hã magblɔ tɔnye sinua; nye hã magblɔ nu si menya

18 Thi jeg er fuld af Ord, Ånden i mit Bryst trænger på;

elabena nya le asinye fũu, eye nye gbɔgbɔ le dzinye zim.

19 som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;

Elabena le menye la, mele abe wain si le goe me wotu nu ɖe enu ene eye abe wainlãgbalẽgolo si le klalo na gbagbã ene.

20 tale vil jeg for at få Luft, åbne mine Læber og svare.

Ele nam be maƒo nu ne makpɔ gbɔdzɔe, ele nam be make nye nu eye maɖo nya ŋu.

21 Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;

Nyemade ame aɖeke dzi alo aflu ame aɖeke o

22 thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!

elabena ne mebi le amefuflu me la, nye Wɔla akplɔm dzoe kpuie.