Job 20
1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde
Tete Naamatitɔ, Zofar ɖo eŋu nɛ be,
2 "Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
“Nu siwo le fu ɖem na nye susue dɔm be maɖo eŋu na wò elabena metsi dzi le ɖokuinye me ŋutɔ.
3 til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!
Mese mokaname aɖe si ɖe bubu le ŋunye, eye nye gɔmesese de dzi ƒo nam be maɖo nyawo ŋu.
4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,
“Meka ɖe edzi be ènya ale si wònɔ tso blema, tso ɣeyiɣi si ke wowɔ amegbetɔ da ɖe anyigba dzi be
5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
ame vɔ̃ɖiwo ƒe nukoko nu mesena yina o, eye Mawumavɔ̃lawo ƒe aseyetsotso nɔa anyi ɣeyiɣi kpui aɖe ko.
6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
Togbɔ be eƒe dada yi ɖatɔ dziƒo, eƒe ta yi ɖatɔ lilikpowo ke hã la,
7 som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"
atsrɔ̃ gbidii abe eya ŋutɔ ƒe afɔdzi ene eye ame siwo kpɔe la agblɔ be, ‘Afi ka wòle?’
8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
Edzona dzona abe drɔ̃e ene, womagakpɔe o eye wòabu abe ŋutega si wokpɔ le zã me ene.
9 Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.
Ŋku si kpɔe la magakpɔe akpɔ o, eye eƒe nɔƒe hã magakpɔe akpɔ o.
10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.
Ele be viawo nawɔ ɖɔɖɔɖo anyo dɔ me na ame dahewo, eya ŋutɔ ƒe asiwo aɖe asi le eƒe kesinɔnuwo ŋu.
11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
Ɖekakpuimeŋusẽ dzodzoe si yɔ eƒe ƒuwo me la aku kplii ayi ke me.
12 Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,
“Togbɔ be nu vɔ̃ɖi vivi le eƒe nu me, eye wòɣlae ɖe eƒe aɖe te,
13 sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
togbɔ be mate ŋu aɖe asi le eŋu o eye wòbe ɖe nu me nɛ hã la,
14 så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
eƒe nuɖuɖu ave le eƒe dɔ me, eye wòazu da ƒe aɖi le eƒe dɔgbowo me.
15 Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
Atu kesinɔnu siwo wòmi la aƒu gbe. Mawu ana eƒe dɔgbowo nadzɔ wo katã aƒo ɖi.
16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;
Eno da ƒe aɖi eye ƒli ƒe aɖi awui.
17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
Makpɔ gome le tɔʋu kple tɔsisi siwo me anyitsi kple notsi babla le sisim le la me o.
18 han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.
Maɖu nu siwo ŋu wòdze agbagba le o, ke boŋ atsɔ wo ana eye maɖu viɖe si do tso eƒe asitsatsa hã me o
19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
elabena ete ame dahewo ɖe to wozu hiãtɔwo eye wòxɔ aƒe siwo metu o.
20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
“Vavã makpɔ gbɔdzɔe le eƒe nudzodzrowo me o eye maɖe eɖokui to eƒe nunɔamesiwo dzi o.
21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
Naneke masusɔ nɛ esi wòavuvu o eƒe kesinɔnuwo matɔ ɖi o.
22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
Le eƒe nukpɔkpɔ gbogboawo dome la, xaxa ava edzi eye hiãtuame ƒe ŋusẽ katã ava edzi.
23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.
Ne eƒe ƒodo yɔ nyuie la Mawu atrɔ eƒe dziku bibi akɔ ɖe edzi eye wòana eƒe dɔmedzoe nadza ɖe edzi.
24 Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;
Togbɔ be esi le gayibɔlãnu nu hã la, akɔbliŋutrɔ ƒo ɖee.
25 en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,
Eɖee do goe tso eƒe lãme eye wòho eƒe tsutsyɔeƒe le eƒe aklã me. Ŋɔdzi alée,
26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
eye viviti tsiɖitsiɖi le eƒe kesinɔnuwo lalam. Dzo si womeƒlɔ ɖo o la afiae eye wòabi nu si susɔ ɖe eƒe agbadɔ me la keŋkeŋkeŋ.
27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
Dziƒo aɖe eƒe vodada ɖe go eye anyigba atso ɖe eŋu.
28 Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.
Tsiɖɔɖɔ akplɔ eƒe aƒe adzoe eye le Mawu ƒe dɔmedzoeŋkeke la dzi la, tsi sisiwo akplɔe adzoe.
29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
Esia nye gomekpɔkpɔ si Mawu ɖo ɖi na ame vɔ̃ɖiwo, eye wònye domenyinu tso Mawu gbɔ na wo.”
