< 詩篇 80 >

1 亞薩的詩,交與伶長。調用為證的百合花。 領約瑟如領羊群之以色列的牧者啊,求你留心聽! 坐在二基路伯上的啊,求你發出光來!
In finem, Pro iis, qui commutabuntur, testimonium Asaph, Psalmus. Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. Qui sedes super cherubim, manifestare
2 在以法蓮、便雅憫、瑪拿西前面 施展你的大能,來救我們。
coram Ephraim, Beniamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.
3 上帝啊,求你使我們回轉, 使你的臉發光,我們便要得救!
Deus converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
4 耶和華-萬軍之上帝啊, 你向你百姓的禱告發怒,要到幾時呢?
Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?
5 你以眼淚當食物給他們吃, 又多量出眼淚給他們喝。
Cibabis nos pane lacrymarum: et potum dabis nobis in lacrymis in mensura?
6 你使鄰邦因我們紛爭; 我們的仇敵彼此戲笑。
Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris: et inimici nostri subsannaverunt nos.
7 萬軍之上帝啊,求你使我們回轉, 使你的臉發光,我們便要得救!
Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam: et salvi erimus.
8 你從埃及挪出一棵葡萄樹, 趕出外邦人,把這樹栽上。
Vineam de Ægypto transtulisti: eiecisti Gentes, et plantasti eam.
9 你在這樹根前預備了地方, 它就深深扎根,爬滿了地。
Dux itineris fuisti in conspectu eius: plantasti radices eius, et implevit terram.
10 它的影子遮滿了山, 枝子好像佳美的香柏樹。
Operuit montes umbra eius: et arbusta eius cedros Dei.
11 它發出枝子,長到大海, 發出蔓子,延到大河。
Extendit palmites suos usque ad mare: et usque ad flumen propagines eius.
12 你為何拆毀這樹的籬笆, 任憑一切過路的人摘取?
Ut quid destruxisti maceriam eius: et vindemiant eam omnes, qui prætergrediuntur viam?
13 林中出來的野豬把它糟踏; 野地的走獸拿它當食物。
Exterminavit eam aper de silva: et singularis ferus depastus est eam.
14 萬軍之上帝啊,求你回轉! 從天上垂看,眷顧這葡萄樹,
Deus virtutum convertere: respice de cælo, et vide, et visita vineam istam.
15 保護你右手所栽的 和你為自己所堅固的枝子。
Et perfice eam, quam plantavit dextera tua: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
16 這樹已經被火焚燒,被刀砍伐; 他們因你臉上的怒容就滅亡了。
Incensa igni, et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt.
17 願你的手扶持你右邊的人, 就是你為自己所堅固的人子。
Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
18 這樣,我們便不退後離開你; 求你救活我們,我們就要求告你的名。
Et non discedimus a te, vivificabis nos: et nomen tuum invocabimus.
19 耶和華-萬軍之上帝啊,求你使我們回轉, 使你的臉發光,我們便要得救!
Domine Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.

< 詩篇 80 >