Job 27

1 Job in athusei ajom kit in:

Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

2 Kathaneina eilah mang peh pa Pathen a kihahselna kaneijin kalhagao eisuhnatpeh Hatchungnung pachu,

Saa sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:

3 Pathen a konna haina hu kaneija kahai laisung sea,

Saa længe jeg drager Aande og har Guds Aande i Næsen,

4 Kakama thuse kasei lou ding chuleh kalei jin jong thujou sei ponge.

skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!

5 Keiman nadihna kapom peh louhel ding ahi, kathi chan geija lung thengsel'a kaum na hi kahuh jing ding ahi.

Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udaander, opgiver jeg ikke min Uskyld.

6 Keiman nolnabei kahina hi lhaso louhela katuhchah jing ding kahin lai sung sea ka selepha hetna hi thengsel ah ahi.

Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.

7 Kamelma pachu migiloupa bangin kigim bolhen, kamelma te jong miphalou ho tobang hiuhen.

Som den gudløse gaa det min Fjende, min Modstander som den lovløse!

8 Pathen in asatlhah tengule Pathen neilou ten ipi kinepna anei nahlai diu ham? Chuleh ahinkhou akilah mang teng leh,

Thi hvad er den vanhelliges Haab, naar Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?

9 Hahsatna achung'uva ahunglhun tengle Pathen in akanau angai peh dem?

Hører mon Gud hans Skrig, naar Angst kommer over ham?

10 Hatchungnung pa komma kipana akimu diu hinam? Itih phat hijongle Pathen ahou thei diu ham?

Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, naar han paakalder ham?

11 Pathen thahatna chu keiman kahil ding nahi. Keiman Hatchungnung pa chungchang thu imacha im kanei lou ding ahi.

Jeg vil lære jer om Guds Haand, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;

12 Hicheng ho jouse hi namusoh ahitan ahivangin pannabei thu jeng kakomah nasei nalaije.

se, selv har I alle set det, hvi har I saa tomme Tanker?

13 Migilouvin Pathen komma konna amu ding chu hiche hi ahi, Hatchungnung pa a konna agou chan diu chu hiche hi ahi.

Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd faar fra den Almægtige:

14 Chate tamtah nei maithei unte, ahinlah achateu chu gal kidouna ahiloule an ngolla thidiu ahi.

Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;

15 Ahingdoh nalai ho chu gamna hise a thidiu, chule ameithai hou jeng in jong apul u adou lou diu ahi.

de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.

16 Miphalou ten sum alom lomin nei maithei untin chule ponsil lhemlhung bangin sevum maithei unte.

Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler —

17 Ahinlah hiche ponsil ho chu michonpha hon akivon diu chule nolna bei miho hiche sum chu kihom diu ahi.

han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;

18 Migilou hon mompan banga se baijin in kisah untin, thingbah kanga kisa bangin paset in kisah unte.

han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;

19 Migiloupa chu alupna ah hausa tah in chen tin ahin ahung khah doh teng anei jouse ana beisoh amu ding ahi.

han lægger sig rig, men for sidste Gang, han slaar Øjnene op, og er det ej mer;

20 Kichat nan twisoh bangin vuh khum untin chuleh amaho chu janna khopi hui nung chun amut mang tauve.

Rædsler naar ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;

21 Solam hui chun amaho apomang un chule amaho chu achemang a kitheh anga hi tauve.

løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.

22 Dipdapna neilouvin apei lhu uvin, hiche thaneina a konna jamdohna ding akiha bol uve.

Skaanselsløst skyder han paa ham, i Hast maa han fly fra hans Haand;

23 Ahinlah mijousen anuisat u chu iman agel pouve.

man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!