< Semtilbu 16 >

1 Tun Abram jinu Sarai chun cha anei thei tapon ahin lah Sarai chun Egypt mi soh numei khat ana neiyin amanu chu Hagar ahi.
Sarai aber, Abrams Weib, gebar ihm nicht; aber sie hatte eine ägyptische Magd, die hieß Hagar.
2 Chuin Sarai'in jong Abram jah a aseiye, “Ven Pakaiyin keila cha eihin sah tapon, lungset tah in ka sohnu koma ga lut tan; ijem itile amanua kona khu ka inchen dohsah thei nahi,” atile, Abram in jong Sarai thu angai tai.
Und Sarai sprach zu Abram: Siehe doch, der HERR hat mich verschlossen, daß ich nicht gebären kann. Gehe doch zu meiner Magd, ob ich mich vielleicht aus ihr erbauen kann! Abram gehorchte Sarais Stimme.
3 Hichun Sarai Abram in-neipin Hagar chu apuiyin Abram ji din apetai, hiche phat laitah chu ahile Abram kum som Canaan na achen jou don ahi tai.
Da nahm Sarai, Abrams Weib, ihre ägyptische Magd Hagar, nachdem Abram zehn Jahre lang im Lande Kanaan gewohnt hatte, und gab sie Abram, ihrem Manne, zum Weibe.
4 Hichun Abram toh Hagar chu akitimat lhon tan, chuin Hagar chun nao ahin vop tan hichun apinu Sarai chu noise tah in ahin vepan tan ahi.
Und als er zu Hagar kam, empfing sie. Da sie nun sah, daß sie empfangen hatte, ward ihre Herrin verächtlich in ihren Augen.
5 Hijeh chun Sarai in Abram jaha aseitai, “Hiche ho jouse hi nang suhkhel ahi, ka sohnu hi nangma dannoiya ka koi ahin, Hinlah tuhin amanun nao avop tan keima noise tahin eive tan hijeh chun keile nang kah a Pakai thutan in hung pang jeng hen!” atitai.
Da sprach Sarai zu Abram: Das Unrecht, das mir zugefügt wird, treffe dich! Ich habe dir meine Magd an den Busen gelegt. Nun sie aber sieht, daß sie guter Hoffnung ist, muß ich in ihren Augen verachtet sein. Der HERR sei Richter zwischen mir und dir!
6 Abram'in adonbut in “Ven amanu khu nasoh hilou ham, nangman pha nasah dungjuiyin bol tang em?” ati. Hichun Sarai in Hagar hatah in ahin sugenthei pantan hichun amanun (Hagar) ajamsan tai.
Abram aber sprach zu Sarai: Siehe, deine Magd ist in deiner Gewalt, tue mit ihr, wie dir gefällt! Da nun Sarai sie demütigte, floh sie von ihr.
7 Pakai Vantil in gamthip Gam'a twikhuh phungkhat'a Hagar chu aga mudoh in ahi, hiche twi khuh chu Shur jotna lampia um ah ahiye.
Aber der Engel des HERRN fand sie bei einem Wasserbrunnen in der Wüste, beim Brunnen am Wege Schur.
8 Pakai Vantil chun aseiye, “Hagar, Sarai sohnu hoilanga kona hungsoh doh na him? Hoilam jon ding na him?” atile Hagar in adonbut in, “Kapi nu Sarai kom'a kon ahung jam doh kahi,” ati.
Er sprach zu ihr: Hagar, Sarais Magd, wo kommst du her, und wo willst du hin? Sie sprach: Ich bin von meiner Herrin Sarai geflohen!
9 Hichun Pakai Vantil chun amanu ahoulimpi in, “Nangma na pinu kom'a kinungle in chule amanu dan noiya nakun angaiye.”
Und der Engel des HERRN sprach zu ihr: Kehre wieder zu deiner Herrin zurück, und demütige dich unter ihre Hand.
10 Hichun Pakai Vantil chun ahoulimpi na laiyin, “Keiman na chilhahte tamtah ka pehbe ding nahi, sim jong na sim joulou ding ahiye,” ati.
Und der Engel des HERRN sprach zu ihr: Siehe, ich will deinen Samen also mehren, daß er vor großer Menge unzählbar sein soll.
11 Pakai Vantil chun ahoulimpi nalaiyin, “Tua hi nangma naovop na hitan chapa khat nahin ding, hiche naosen chu amin Ishmael nasah ding ahi. (Pathen in angailhi jing'e tina ahi), ijeh inem itile Pakaiyin na gimna chu na khongai peh tai.
Weiter sprach der Engel des HERRN zu ihr: Siehe, du hast empfangen und wirst einen Sohn gebären, den sollst du Ismael nennen, weil der HERR dein Jammern erhört hat.
12 Chule nachapa hi mihem laha gam'a sangan lungthim bei bang ding, mitin douna akhut hinlap a chule mitin khut ama chunga hung chu ding, chuleh aphunggol jouse toh kido toa hung khosa ding ahi.”
Er wird ein wilder Mensch sein, seine Hand wider jedermann und jedermanns Hand wider ihn; und er wird gegenüber von allen seinen Brüdern wohnen.
13 Hiche jou chun Hagar in ajah a thu hin sei Pakai chu amin in asah peh in, “Nangma hi keima eimudoh a Pathen na hi,” ati. Ajeh chu amanu'n “Tahbeh monga keiman Pathen kamu a chule ama ka mu nunga ka hing'a ka um nah lai ham?” atin ahi.
Und sie nannte den Namen des HERRN, der mit ihr redete: Du bist «der Gott, der mich sieht»! Denn sie sprach: Habe ich hier nicht den gesehen, der mich gesehen hat?
14 Hichun Twisam putna chu amin Beerlahairai asah tai, hichu Twikhuh hi Kadesh le Bered kikah aum ah ahiye.
Darum nannte sie den Brunnen einen «Brunnen des Lebendigen, der mich sieht». Siehe, er ist zwischen Kadesch und Bared.
15 Hichun Hagar in Abram chapa khat ahin peh tai. Hichun Abram in achapa min chu Ishmael asah tai.
Und Hagar gebar Abram einen Sohn; und Abram nannte seinen Sohn, den ihm Hagar gebar, Ismael.
16 Hagar in Abram ding'a Ishmael ahin peh chun Abram chu kum som get le kum gup alhing tan ahi.
Und Abram war sechsundachtzig Jahre alt, als Hagar ihm den Ismael gebar.

< Semtilbu 16 >