< Danbu Ni Na 30 >

1 Hichengse hin nahin lhun den jeng uva, ka seidohsa phattheina leh gaosapna ahin, Pakai, Pathen henga nacheuva hiche gamsunga chu nachen tenguleh, na lungthim uva nageldoh sohkei diu ahi.
Men naar alt dette kommer over dig, baade Velsignelsen og Forbandelsen, som jeg har forelagt dig, og du lægger dig det paa Sinde ude blandt alle de Folkeslag, HERREN din Gud forstøder dig hen iblandt,
2 Chuteng nanghon nahin nachateu chengse jaona a Pakai, Pathen henga na hung kile diu, tunia ka thupeh chengse hi Pakai awgin mong ahiti, kichihset a najah a nangai diu ahi.
og tillige med dine Børn af hele dit Hjerte og hele din Sjæl omvender dig til HERREN din Gud og adlyder hans Røst i alt, hvad jeg i Dag byder dig,
3 Pakai, Pathen in na phatthei nadiu lampi ahinsem ding, na chunguva lungsetna aumsah ding, Pakaiyin muntina nathe cheh nauva kona nahin suh khom kitdiu ahi.
saa vil HERREN din Gud vende din Skæbne og forbarme sig over dig og samle dig fra alle de Folk, HERREN din Gud spreder dig iblandt.
4 Vannoi tin chenga kithe cheh jong leu chun, hiche muna kon chun Pakai, Pathen in nahin sukhom soh keiyun tin, khat jeng cha jong ki dalha louva na kisuh kimsel diu ahi.
Om saa dine forstødte befinder sig ved Himmelens Ende, vil HERREN din Gud samle dig sammen og hente dig derfra.
5 Pakai, Pathen in napu luiteu chenna muna chu nahin puilut diu, hiche muna chu chenna phatah nanei diu, Pakaiyin napu luiyu, napa luiteu sanga haosatna napeh diu, ha puna na punbe diu ahi.
Og HERREN din Gud vil føre dig ind i det Land, dine Fædre havde i Eje, og du skal faa det i Eje, og han vil gøre dig endnu lykkeligere og talrigere end dine Fædre.
6 Pakai, Pathen in nangho leh nachilhahteu lungthim sunga chep atan ding, chuteng Pakai, Pathen chu na lungthim sung pumpiuva na ngailut diu chule na hebol diu ahi.
Og HERREN din Gud vil omskære dit Hjerte og dit Afkoms Hjerte, saa du elsker HERREN din Gud af hele dit Hjerte og hele din Sjæl, for at du maa leve.
7 Chule Pakai, Pathen in nangho sugentheiya pang galmite chunga, gaosapna hichengse hi aboncha alhunsah ding ahi.
Og HERREN din Gud vil bringe alle dine Forbandelser over dine Fjender og Avindsmænd, der har forfulgt dig.
8 Chuni tengleh nanghon avela Pakai awgin na ngaiyuva, Pakaiya kona thupeh keiman ka pehson chengse aboncha na nitsoh kei diu ahi.
Da skal du omvende dig og adlyde HERREN din Guds Røst og handle efter alle hans Bud, som jeg i Dag paalægger dig.
9 Nangho Pakai, Pathen in nabol natohna jouseu natha hatsah diu, na haodoh sah jeng diu, na chilhahteu ahin, na ganchateu ahin, thalhing soh kei diu ahi. Ajeh chu napu luiteu ahaosat uva akipa bang uva, Pakaiyin nangho na haosah'uva nakipa diu chu adeisah ahi.
Og HERREN din Gud vil give dig Overflod i alt, hvad du tager dig for, Overflod af dit Livs, dit Kvægs og din Jords Frugt; thi HERREN skal atter komme til at glæde sig over dig til dit Bedste, som han glædede sig over dine Fædre,
10 Nanghon Pakai, Pathen thupeh chengse hi na ngaiyuva, achonna jouse, danthu lekhabua kisun jouse hi nanit soh keiyuva, na chilhahteu ahin, na ganchateu ahin, na theiga hou jong aboncha bulhing sel ding ahi. Ajeh chu napu luiyu, napa luiteu ahao banga nangho jong na haosat uva Pakai, Pathen henga na hung kihei lut diu ahi.
fordi du adlyder HERREN din Guds Røst og holder hans Bud og Anordninger, der er optegnet i denne Lovbog, fordi du af hele dit Hjerte og hele din Sjæl omvender dig til HERREN din Gud.
11 Ajeh chu tunia ka thupeh chengse hi thil hahsa tah leh, jui hah ding ahipoi.
Thi Budet, som jeg i Dag paalægger dig, er dig ikke ufatteligt og er heller ikke langt borte.
12 Chule hiche hi vana aum in, nanghon ijah uva iboldoh na diuvin, koiham vana kal touva thuchin eihin poh peh diu ham tinjong seihih un.
Det er ikke i Himmelen, saa du maatte sige: »Hvem skal stige op til Himmelen for os og hente det ned til os og kundgøre os det, saa vi kan handle derefter?«
13 Nanghon hiche hi twikhanglen gala uma, koipen ham ilah uva galkaiya thuchin eihin poh peh diu ham? tiajong na sei lou diu ahi.
Ikke heller er det hinsides Havet, saa du maatte sige: »Hvem skal drage over Havet for os og hente det til os og kundgøre os det, saa vi kan handle derefter?«
14 Hichengse hi gamla tah a aumpon, na lungthim uleh na kam sung'uva bou um ahi. Hitobang hi nanghon nabol doh diu mong ahi.
Nej, Ordet er dig ganske nær, i din Mund og i dit Hjerte, saa du kan handle derefter.
15 Vetan, keiman na masang lam'uva hinna leh thilpha kakoi in, thina leh thilse jong ka koipeh uve.
Se, jeg forelægger dig i Dag Livet og Lykken, Døden og Ulykken!
16 Pakai, Pathen in na thupeh chengseu keiman ka seidoh peh hohi nanit soh keiyuva, Pakai, Pathen na ngailut uva, Ama lamlhah jenga bou nalam lhah uva, Ama thupeh chengse leh achonna dan jouse na nitsoh keijyuva ahileh, nangho na pun diu, chule tua na jot lutna diu gam sunga khu phattheina lhingset na chan diu ahi.
Hvis du lyder HERREN din Guds Bud, som jeg i Dag paalægger dig, saa at du elsker HERREN din Gud og vandrer paa hans Veje og holder hans Bud, Anordninger og Lovbud, saa skal du leve og blive mangfoldig, og HERREN din Gud vil velsigne dig i det Land, du skal ind og tage i Besiddelse.
17 Ahinlah na lungthim'uva na kihei mang jeng uva, Pakai thupeh chengse nahsah moa na um-uva ahileh, pathen lim semthu chibai boh midang toh na che khah uva, hiche ho chu na jen leava ahileh,
Men hvis dit Hjerte vender sig bort, og du ikke er lydig, men lader dig forføre til at tilbede fremmede Guder og dyrke dem,
18 Tunia hi na jah uva ka seipeh nahiuve, nangho na bonchauva manthah nan nalhun den diu ahi. Jordan vadung galkaiya chenna dinga na che lutna diu muna khu, iti nama jongleh na chensot lou diu ahi.
saa kundgør jeg eder i Dag, at I visselig skal gaa til Grunde; I skal ikke komme til at leve længe i det Land, du skal ind og tage i Besiddelse efter at være gaaet over Jordan.
19 Tunin keiman nangho douna hettohsah na ding in van leh lei kakou khom in, ajeh chu na masang lam'uva hinna leh thina ka koipeh un, phatthei na leh gaosapna jong ka koipeh un ahi. Hijeh chun tunin hinna hi kilhen unlang nason na chilhah jeng ujong hinna chang diu ahi.
Jeg tager i Dag Himmelen og Jorden til Vidne mod eder paa, at jeg har forelagt eder Livet og Døden, Velsignelsen og Forbandelsen. Saa vælg da Livet, for at du og dit Afkom maa leve,
20 Pakai, Pathen ngailutna neiyun lang, athupeh chengse nit jing un, ama jenga kingai leu chun thilpha ahi. Ajeh chu nangho dinga hinna leh hinkho sotna ahin, chuteng Pakaiyin napu luiyu Abraham, Isaac chule Jacob henga aki hahsel a, amaho peh dinga ana kitepna gam sunga khu nangho na chen diu ahi.
idet du elsker HERREN din Gud og adlyder hans Røst og hænger ved ham; thi deraf afhænger dit Liv og Tallet paa de Dage, du kommer til at bo i det Land, HERREN svor at ville give dine Fædre, Abraham, Isak og Jakob.

< Danbu Ni Na 30 >