< Galatia 2 >

1 Kumhqa hlaihphli a di coengawh Jerusalem na cet tlaih bai nyng, cawhtaw Barnaba ingqawi cet haih nih nyng. Tita awm ceh pyi haih nyng.
Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, wziąwszy ze sobą także Tytusa.
2 Awiphawng ka huhnaak amyihna Gentelkhqi venawh awithangleek kak khypyi ce kqawn peek aham cet nyng. Cehlai dawng taaqunaak awh a hqawng na dawng hau kawng nyng, tice kak kqih a dawngawh, ve ve sawikung na ak awmkhqi venawh ang hyp na sai nyng.
A udałem się [tam] zgodnie z objawieniem i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się uznaniem, aby [się] czasem nie [okazało], że biegnę albo biegłem na próżno.
3 Ka venawh ak awm Tita, Greek thlang zani chahhui am qeet sak ngah ngah nyng.
Lecz nawet Tytusa, który był ze mną, nie zmuszono do obrzezania, mimo że był Grekiem;
4 Amak thym koeinaakhqi ing kaimih ang dyih hun ce vyt unawh Khrih awh ngaihding na ka mi awmnaak ve tamnaa na sai tlaih aham awi thoeng sak uhy.
A [to] z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić.
5 Awithang leek awitak ce nangmih awh a cak poenaak aham, cekkhqi venawh kawlhkalh awm am pe unyng.
Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.
6 Awihtung na amik awm thlangkhqi awm, ikawmyih ak thlang awm kai aham a lawhanaak ikaw am awm hy; Khawsa ing ak khan awhkaw ang dangnaak amyihna awi am tlyk ni, cemyih thlangkhqi ing kai ak awih kqawn ve am sap qoe uhy.
A co do cieszących się uznaniem – jakimi kiedyś byli, jest dla mnie bez znaczenia, Bóg [bowiem] nie ma względu na osobę – ci więc, którzy cieszą się uznaniem, nic [mi] nie narzucili.
7 Piter ve Juda thlangkhqi venawh awithang leek kqawn aham peek na a awm lawt amyihna, kai awm Gentelkhqi venawh awithang leek kqawn aham ni pehy tice, hu uhy.
Wręcz przeciwnie, gdy widzieli, że została mi powierzona ewangelia [wśród] nieobrzezanych, jak Piotrowi [wśród] obrzezanych;
8 Judahkhqi venawh ceityih na ak awm Piter a bibinaak awh Khawsa ing bi a bi amyihna, Gentelkhqi venawh bi ak bi kai a venawh awm bibi lawt hy.
(Ten bowiem, który działał skutecznie przez Piotra w [sprawowaniu] apostolstwa [wśród] obrzezanych, skutecznie działał i we mnie wśród pogan);
9 Tungling na ak awm Jakob, Piter ingkaw Johan ing, kai a venawh am qeennaak ce ni pe lawt hy tice a mi sim awh kai ingkaw Barnaba ce tangkut ing ni do uhy. Kainih ve Gentelkhqi venawh ceh aham ingkaw a mimah taw Judahkhqi venawh ceh aham ti unyng.
I gdy poznali daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na [znak] wspólnoty, abyśmy my [poszli] do pogan, a oni do obrzezanych.
10 A mingmih ing khawdeng hahqahkhqi ce poek quiqah aham awi ni yn uhy, ce ni kai ingawm sai aham ka ngaih qoe hy.
Bylebyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.
11 Piter ce Antiok khaw na a law awh, a thawlhnaak a awm dawngawh, a haai qoe qoe awh oelh nyng.
A gdy Piotr przybył do Antiochii, sprzeciwiłem mu się w twarz, bo był godny nagany.
12 Jakob a ven awhkawng thlang vang a mi law hlan awhtaw, Gentelkhqi mi buh ai haih uhy. Cehlai cekkhqi ce ami pha law awhtaw, chahhui ak qeet thlangkhqi ce ak kqih a dawngawh, a huna thoeih nawh Gentelkhqi ven awhkawng amah poek awh ak changna awm hy.
Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami. Gdy zaś oni przyszli, odsunął się i odłączył, obawiając się tych, którzy byli z obrzezania.
13 Cawh Judah thlakchangkhqi ingawm sa qu unawh pyi lawt uhy, cekkhqi ing a ming sa qu dawngawh Barnaba awm pleng lawt hy.
A razem z nim obłudnie postępowali i inni Żydzi, tak że i Barnaba dał się wciągnąć w tę ich obłudę.
14 Awithang leek ing ang qoep na bi am bi uhy tice ka huh awh, cekkhqi boeih a haiawh, “Nang Juda thlang ing zani, Juda thlang amyihna a awm kaana Gentel thlang amyihna awm hyk ti. Ikawmyihna Gentel thlangkhqi ce Juda phung ngai sai sak aham na buk ngah ngah?
Lecz gdy zobaczyłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem Piotrowi wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, żyjesz po pogańsku, a nie po żydowsku, czemu przymuszasz pogan, aby żyli po żydowsku?
15 Ningmih Juda thlang na ak thang nawh “thlakthawlhkhqi” amyihna a ma mik awmkhqi ing,
My, [którzy jesteśmy] Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan;
16 anaa awi hquutnaak ak caming dyngnaak amni hu unawh, Jesu Khrih cangnaak ak caming ni dyngnaak ni huh uh hy, tice ni sim uhy. Cedawngawh, ningnih ingawm, anaa awi hquutnaak ak caming u awm dyngnaak ce a ma huh thai dawngawh anaa awi hquutnaak ak caming am nawh Khrih cangnaak ak caming thlakdyng nani awmnaak thai aham Khrih awh cangnaak ce ni ta uhy.
Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
17 Khrih awh dyngnaak ce ni sui uh awhtaw, ningnih awm thlakthawlh na ni awm lawt uhy, tice caih hy. Cawhtaw Khrih ing thawlhnaak ce tha pehy tinaak nu? Am pe qoe qoe hy!
A jeśli [my], szukając usprawiedliwienia w Chrystusie, sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus [jest] sługą grzechu? Nie daj Boże!
18 Ka hqe ce ce kang dyih sak tlaih bai mantaw, kai taw cawngpyinaak awi ak hqekung nani ka awm.
Jeśli bowiem na nowo buduję to, co zburzyłem, samego siebie czynię przestępcą.
19 Khawsa ham ka hqingnaak thai aham, cawngpyinaak awi ak caming cawngpyinaak awi awh thi hawh nyng.
Bo ja przez prawo umarłem dla prawa, abym żył dla Boga.
20 Khrih ing thinglam awh heen haihna ka awm hawh dawngawh kamah ve am hqing voel nyng saw, Khrih ni kai awh ak hqing hawh. Ve a pum awh ka hqingnaak vetaw, kai ni lungna nawh a hqingnaak a nik pekung, Khawsa Capa cangnaak ing ni ka hqing hawh.
Z Chrystusem jestem ukrzyżowany: żyję, ale już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus. A to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał za mnie samego siebie.
21 Khawsa am qeennaak ce am hoet nyng, dyngnaak ce anaa awi hquutnaak ak caming huh thai na a awm mantaw, Khrih a thihnaak taw a hqawng a hqap nani a awm hly hy!” tina nyng.
Nie odrzucam łaski Boga. Jeśli bowiem przez prawo jest sprawiedliwość, to Chrystus umarł na próżno.

< Galatia 2 >