Mathai 11
1 Jesu mah a hnukbang hatlai hnettonawk khaeah lokthuih pacoengah, kami to patuk moe, lokthuih hanah, to ahmuen hoiah tacawt moe, nihcae ih vangpuinawk bangah caeh.
Gdy Jezus zakończył wydawanie poleceń dwunastu uczniom, udał się do okolicznych miast, aby tam nauczać.
2 Jesu toksakhaihnawk Johan mah thongim thung hoiah thaih naah, a hnukbang kami hnetto patoeh moe,
Jan Chrzciciel, będąc w więzieniu, usłyszał o dokonaniach Mesjasza i posłał do Niego swoich uczniów
3 Anih khaeah, Nang loe kang zing o ih angzo han koi kami to boeh maw, to tih ai boeh loe kalah kami to ka zing o han vop maw? tiah a duengsak.
z pytaniem: „Czy to Ty jesteś spodziewanym Mesjaszem, czy też mamy oczekiwać kogoś innego?”.
4 Jesu mah nihnik khaeah, Amlaem hoi let ah loe, na thaih moe, na hnuk hoi ih hmuen to Johan khaeah thui pae hoih, tiah a naa:
—Wracajcie do Jana—rzekł im Jezus—i powiedzcie o tym, co widzicie i słyszycie:
5 mikmaengnawk loe mik amtueng o boeh, khokkhaemnawk loe caeh o thai boeh, ngansae man kaminawk loe ngantui o boeh, naa pang kaminawk loe lok thaih o boeh, kadueh kaminawk loe angthawk o boeh moe, amtang kaminawk mah doeh taphong ih kahoih tamthanglok to thaih o boeh.
niewidomi widzą, kalecy chodzą, trędowaci odzyskują zdrowie, głusi słyszą, umarli powracają do życia, ubogim głoszona jest dobra nowina.
6 Kai pongah palungboeng ai kami loe tahamhoih, tiah pathim pae.
Szczęśliwy jest ten, kto nie straci wiary we Mnie.
7 Nihnik caeh hoi pacoengah, Jesu mah rangpuinawk khaeah, Tih khet han ih maw praezaek ah na caeh o? Takhi mah hmuh naah anghuen phrokung khet han ih maw? tiah Johan kawng pongah lok a thuih pae.
Gdy oni odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumu o Janie: —Kogo chcieliście zobaczyć, idąc na pustynię? Kogoś chwiejnego jak trzcina na wietrze?
8 To tih ai boeh loe tih hnuk han ih maw na caeh o? Kahoih khukbuen kanaem hoi amthoep kami khet han ih maw? Khenah, kahoih khukbuen kanaem angkhuk kami loe, siangpahrang im ah ni oh.
Kogo przyszliście obejrzeć? Dobrze ubranego człowieka? Tacy mieszkają w królewskich pałacach, nie na pustyni.
9 Toe nangcae loe tih khet han ih maw na caeh o? Tahmaa khet han ih maw? Ue, tahmaa maeto pongah len kue, tiah kang thuih o.
A może proroka się spodziewaliście? Zapewniam was, że Jan to nawet ktoś większy niż prorok.
10 Khenah, Nangcae hmaa ah tamthang sin kami to ka patoeh han, anih mah na hma ah loklam to paroep tih, tiah anih kawng tarik ih oh.
To o nim mówi Pismo: „Oto wysyłam przed Tobą mojego posłańca, który przygotuje dla Ciebie drogę”.
11 Loktang kang thuih o, Nongpata mah tapen ih kami thungah tuinuemkung Johan pong kalen kue kami om vai ai vop: toe van prae ah kathoeng koek loe Johan pongah len kue.
Zapewniam was: Nie urodził się na ziemi człowiek większy od Jana Chrzciciela. A jednak najmniejszy obywatel królestwa niebieskiego jest większy od niego!
12 Van prae loe tuinuemkung Johan oh nathuem hoi kamtong vaihi khoek to paroeai raihaih tongh, thacak kaminawk mah tha patohhaih hoiah a lomh o.
Od czasu pojawienia się Jana, aż do teraz, wielu ludzi usilnie stara się dostać do królestwa niebieskiego.
13 Tahmaanawk ih lok hoi kaalok boih loe Johan karoek to ni taphong o.
Księgi Prawa i proroków zapowiadały co ma się wydarzyć aż do nadejścia Jana.
14 Tapom han na koeh o nahaeloe, anih loe angzo han koi Elijah boeh ni.
Możecie się zgodzić lub nie, ale to właśnie on jest zapowiedzianym Eliaszem.
15 Thaihaih naa tawn kami loe thaih nasoe.
Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
16 Hae dung ih kaminawk loe tih hoiah maw ka patah han? Hmuen zawhhaih ahmuen ah anghnu nawktanawk mah, angmacae ampuinawk khaeah,
Do kogo można porównać to pokolenie?—kontynuował Jezus. —Do bawiących się na placu dzieci, które narzekają na rówieśników:
17 nangcae han tamoi kang uengh o thuih, toe na hnaw o ai; qahhaih lok hoiah kang oi o haih cadoeh, palung na sae o ai, tiah thuih ih lok hoiah ni nang hmong o.
„Graliśmy wam wesołą melodię, a nie tańczyliście. Zagraliśmy smutną, a nie płakaliście”.
18 Johan loe angzoh moe, nae ai, caa ai ah oh, to naah Anih loe taqawk tawnh, tiah a naa o.
Gdy pojawił się Jan Chrzciciel, nie pił wina i powstrzymywał się od posiłków. Powiedzieli więc: „Jest zniewolony przez demona”.
19 Kami Capa angzoh moe, a caak a naek naah, nihcae mah, khenah, caak amoeh kami, misurtui amoeh kami, tamut cong kaminawk hoi kazae kaminawk ih ampui, tiah a naa o. Toe palunghahaih loe a caanawk mah amtuengsak.
Gdy Ja, Syn Człowieczy, jem i piję—mówią: „Co za żarłok i pijak, przyjaciel poborców podatkowych i innych grzeszników!”. No cóż, mądrość poznaje się po wypływających z niej czynach.
20 To pacoengah paroeai dawnrai hmuennawk to a sak, toe vangpuinawk loe dawnpakhuemhaih tawn o ai pongah a zoeh.
Wtedy zaczął czynić wyrzuty miastom, w których dokonał najwięcej cudów, że mimo to się nie opamiętały.
21 Korazin, khosak na bing! Bethsaida, khosak na bing! Nanghnik khaeah sak ih dawnrai hmuen to, Tura hoi Sidon vangpui ah ka sak nahaeloe, canghnii ah ni maiphu pongah anghnu o ueloe, buri angkhuk hoiah dawnpakhuem o tih boeh.
—Marny wasz los, Korozain i Betsaido! Gdyby cuda, których u was dokonałem, wydarzyły się w zepsutym Tyrze i Sydonie, ich mieszkańcy już dawno by się opamiętali, siedząc w worze pokutnym i popiele.
22 Toe kang thuih o, lokcaekhaih niah nanghnik loe Tura hoi Sidon mah tong ih hmuen pongah nung kue tih.
Wiedzcie, że w dniu sądu Tyrowi i Sydonowi będzie lżej niż wam!
23 To pacoengah nang, Kapernuam, van khoek to amkoeh tahang, hell ah ni na krah tathuk tih: nang khaeah sak ih dawnrai hmuennawk to Sodom ah sak soe nahaeloe, vaihni ni khoek to om vop tih. (Hadēs g86)
A ty, Kafarnaum? Chcesz być wywyższone aż do nieba? Upadniesz aż do piekła! Gdyby cuda, które się tu wydarzyły, działy się w Sodomie, przetrwałaby do dziś. (Hadēs g86)
24 Toe kang thuih o, lokcaekhaih niah nang loe Sodom mah tong ih hmuen pongah nung kue tih, tiah a naa.
Wiedz zatem: W dniu sądu Sodomie będzie lżej niż tobie!
25 Jesu mah, Aw Pa, long hoi van Angraeng, hae hmuennawk hae palungha kaminawk, kathoem kaminawk khae hoi na hawk moe, nawktanawk khaeah nam tuengsak pongah, nang kang pakoeh, tiah thuih.
Następnie Jezus modlił się: „Uwielbiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! Ukryłeś bowiem swoją prawdę przed mędrcami i znawcami, a objawiłeś ją prostym ludziom.
26 Ue, Pa, hae loe na mik hnukah kahoih hmuen ah oh.
Tego właśnie pragnąłeś”.
27 Pa mah hmuennawk boih kai khaeah paek boeh: Pa ai ah loe mi mah doeh Capa to panoek ai; Capa hoi Capa mah amtueng thuih han ih kami mah khue ai ah loe, mi mah doeh Ampa to panoek ai.
—Ojciec powierzył Mi całą prawdę—wyjaśniał Jezus zebranym. —Nikt nie zna Syna, tylko Ojciec. I nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu On zechce Go objawić.
28 Nangcae hmuenzit phaw kami hoi patangkhang kaminawk, kai khaeah angzo oh, anghakhaih kang paek o han.
Przyjdźcie do Mnie wy wszyscy, którzy jesteście zmęczeni i przeciążeni, a ja zapewnię wam odpoczynek!
29 Kai ih hnam hae phaw oh, kai khaeah amtuk oh; kai loe poeknaem moe, tuinom ka tawnh; to pongah palung monghaih na hnu o tih.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny—a wasze dusze odetchną.
30 Kai ih hnam loe phawh han zoi, ka phawh ih hmuen doeh anghoep, tiah a naa.
Moje jarzmo jest wygodne, a mój ciężar lekki.
