Marka 1
1 Sithaw Capa, kahoih Jesu Kri tamthanglok AMTONGHAIH loe hae tiah oh;
Oto niezwykła opowieść o Jezusie—Mesjaszu, Synu Bożym.
2 tahmaanawk mah hae tiah tarik ih oh, Khenah, na hma ah tamthanglok sinkung kang patoeh, anih mah na hma ah na loklam to tuh tih.
Już przez proroka Izajasza Bóg zapowiedział: „Oto Ja posyłam przed Tobą mojego wysłańca; on przygotuje Twoją drogę”.
3 Praezaek ah hang kami mah, Nangcae mah Angraeng ih loklam to paroep oh loe, a caehhaih loklamnawk to patoengh oh, tiah thuih.
„Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę dla Pana, prostujcie dla Niego ścieżki!”
4 Johan mah praezaek ah tuinuemhaih to paek moe, zaehaihnawk tahmen hanah, dawnpakhuem tuinuemhaih lok to thuih.
Posłańcem tym był Jan Chrzciciel. Mieszkał na pustyni i przekonywał ludzi, że muszą zmienić swoje grzeszne życie. Na znak zerwania z grzechem powinni pozwolić zanurzyć się w wodzie.
5 Judea prae kaminawk boih hoi Jerusalem ih kaminawk loe anih khaeah caeh o moe, angmacae zaehaihnawk to taphong o pacoengah, anih mah Jordan vapui ah tuinuemhaih to paek boih.
Mieszkańcy Jerozolimy i całej Judei podążali na Pustynię Judejską, aby zobaczyć i posłuchać Jana. Wielu z nich wyznawało swoje grzechy, a on chrzcił ich w Jordanie.
6 Johan loe kaengkuu hrang moihin to angkhuk moe, moihin kaengkaeh to kaengah angzaeng; pakhuh hoi khoitui to buh ah a caak;
Jan nosił ubranie z wielbłądziej wełny i skórzany pas. Żywił się wyłącznie szarańczą i leśnym miodem.
7 anih mah, Kai pongah kalen kue kami loe ka hnuk ah angzoh, kai loe takhum moe, anih ih khokpanai qui khram pae han mataeng doeh kam cuk ai.
Często mówił: —Wkrótce przyjdzie Ktoś o wiele większy ode mnie—tak wielki, że ja nie jestem nawet godzien rozwiązać rzemyka Jego sandałów.
8 Kai mah loe tui hoiah ni tuinuemhaih kang paek o: toe anih mah loe Kacai Muithla hoiah tuinuemhaih na paek o tih, tiah a thuih.
Ja zanurzam was w wodzie, lecz On zanurzy was w Duchu Świętym!
9 Jesu loe Kalili prae Nazareth vangpui hoiah angzoh moe, Jordan vapui ah Johan mah tuinuemhaih to paek.
Pewnego dnia przyszedł do Jana Jezus z Nazaretu i został ochrzczony w Jordanie.
10 Jesu tui thung hoi angthawk tahang naah, vannawk to am-ongh moe, a nuiah anghum tathuk pahu baktih Muithla to a hnuk:
Gdy wychodził z wody, ujrzał otwarte niebo i Ducha Świętego, który zstąpił na Niego jak gołąb.
11 to naah van hoiah, Nang loe ka palung duek ih Capa ah na oh, a nuiah kang hoe parai, tiah lok angzoh tathuk.
A z nieba rozległ się głos: —Jesteś moim ukochanym Synem, moją największą radością.
12 Akra ai ah Muithla mah Anih to praezaek ah caeh haih.
Zaraz też Jezus, prowadzony przez Ducha Świętego, udał się na pustynię.
13 Anih loe ni quipalito thung praezaek ah oh moe, Setan pacuekhaih to a tongh; kasan moinawk hoi nawnto a oh; van kaminawk mah anih ih tok to sak pae o.
Tam, otoczony tylko przez pustynne zwierzęta, spędził samotnie czterdzieści dni i był kuszony przez szatana. Potem zaś przyszli do Niego aniołowie i służyli Mu.
14 Johan thongim krak pacoengah, Jesu Kalili prae ah angzoh moe, Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae ih kahoih tamthanglok to taphong.
A gdy król Herod uwięził Jana, Jezus udał się do Galilei, by tam głosić Bożą dobrą nowinę.
15 Atue akoep boeh, Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae loe zoi boeh: dawnpakhuem oh loe, kahoih tamthanglok to tang oh, tiah taphong.
—Nadszedł już czas!—mówił. —Zbliża się królestwo Boże! Porzućcie grzechy i uwierzcie w dobrą nowinę!
16 Anih Kalili tuipui taengah caeh naah, tuipui thungah palok haeng Simon hoi amnawk Andru to a hnuk, nihnik loe tanga naeh kami ah oh hoi.
Pewnego dnia, idąc brzegiem Jeziora Galilejskiego, Jezus spotkał dwóch rybaków: Szymona i jego brata, Andrzeja, którzy łowili ryby.
17 Jesu mah nihnik khaeah, Ka hnukah bang hoih, kami naehkung ah kang sak hoi han, tiah a naa.
—Chodźcie ze Mną!—rzekł do nich. —Uczynię was rybakami ludzi!
18 Nihnik mah angmah hnik ih palok to a caeh hoi taak moe, Anih hnukah bang hoi.
Oni natychmiast zastawili sieci i poszli z Nim.
19 To ahmuen hoi kangthla kue ah a caeh pacoengah, palong thungah angmah hnik ih palok pading, Zebedi ih caa Jakob hoi amnawk Johan to a hnuk.
Nieco dalej zobaczył Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy siedzieli w łodzi i naprawiali sieci.
20 Nihnik to a kawk roep: nihnik loe ampa Zebedi hoi tamnanawk to caeh hoi taak moe, Anih hnukah caeh hoi.
Ich również zawołał, a oni poszli z Nim, zostawiając ojca i jego pomocników.
21 Nihcae loe Kapernuam vangpui ah caeh o; Sabbath niah loe Sineko thungah akun moe, kaminawk to patuk.
Razem udali się do miasta Kafarnaum. W szabat weszli do synagogi, a Jezus zaczął nauczać.
22 Anih loe ca tarik kaminawk baktiah patuk ai, sakthaihaih tawn kami baktiah patuk pongah, anih patukhaih to nihcae mah dawrai o.
Wszyscy byli zdumieni Jego nauką. Mówił bowiem do nich nie jak ich przywódcy religijni, ale jak ktoś, kto ma władzę nad ludźmi.
23 Nihcae ih Sineko thungah taqawk sae tawn kami maeto oh; anih loe hang moe,
Nagle jakiś człowiek, będący pod wpływem demona, zaczął wykrzykiwać:
24 nang Nazareth Jesu, kaimacae hmawk ah om o ue; kaicae hoi nang asaenghaih timaw oh? Kaicae amroksak han ih maw nang zoh? Nang loe mi maw, tito ka panoek, Ciimcai Sithaw Maeto, tiah a naa.
—Dlaczego nas niepokoisz, Jezusie z Nazaretu? Czy przyszedłeś nas zniszczyć? Wiem, kim jesteś! Świętym Synem Boga!
25 Jesu mah, anghngai duem ah loe, anih takoh thung hoi tacawt ah, tiah zoeh.
—Milcz i wyjdź z tego człowieka!—rozkazał Jezus duchowi.
26 Taqawk sae mah anih to asoek naah, anih loe tha hoi hangh moe, anih takoh thung hoiah tacawt.
Zły duch szarpnął nim gwałtownie i z krzykiem go opuścił.
27 To naah nihcae boih dawnrai o, hae loe kawbaktih hmuen maw? Kawbaktih patukhaih kangtha maw? Anih mah sakthaihaih hoiah lok to thuih naah, kahoih ai taqawknawk mah mataeng doeh anih ih lok to tahngaih pae o, tiah angmacae hoi angmacae lok angdueng o.
Świadkowie tego zdarzenia oniemieli z wrażenia, a następnie komentowali to, co ujrzeli: —Jaka moc jest w Jego słowach, skoro słuchają Go nawet złe duchy?
28 Akra ai ah anih kawng to Kalili prae boih ah amthang.
A wiadomość o tym wydarzeniu lotem błyskawicy obiegła Galileę i całą okolicę.
29 Sineko hoi tacawt o pacoengah, Jakob, Johan, Simon hoi nawnto Andru im ah a caeh o.
Jezus wyszedł z synagogi i wraz z Jakubem oraz Janem udał się do domu Szymona i Andrzeja.
30 Toe Simon amsae nongpata loe ngannat moe, angsong sut, tiah nihcae mah Jesu khaeah thuih pae o.
Teściowa Szymona miała akurat wysoką gorączkę i leżała w łóżku. Gdy powiedziano o tym Jezusowi,
31 Anih loe angzoh moe, nongpata ih ban to patawnh pae pacoengah, pathawk tahang; to naah nongpata loe ngantui roep moe, nihcae khetzawnhaih tok to a sak pae.
On podszedł do chorej, wziął ją za rękę i pomógł jej się podnieść. Temperatura natychmiast spadła, a teściowa wstała i przygotowała im posiłek.
32 Duembang, ni akun naah loe nathaih congca tawn kaminawk hoi taqawk sae tawn kaminawk anih khaeah angzoh o haih.
Wieczorem, już po zachodzie słońca, przyprowadzono do Jezusa wielu chorych i zniewolonych przez demony.
33 Vangpui kaminawk boih thok taengah amkhueng o.
Przed bramą zaś zgromadził się ogromny tłum mieszkańców, ciekawych nadchodzących wydarzeń.
34 Anih mah nathaih congca tawn pop parai kaminawk to ngan a tuisak, pop parai kahoih ai taqawknawk to a haek; nihcae mah anih loe mi maw tito panoek o pongah, taqawknawk to lok apae sak ai.
Jezus uzdrowił wielu chorych i wielu demonom rozkazał opuścić swe ofiary. A ponieważ demony wiedziały, kim On jest, zabronił im cokolwiek mówić.
35 Anih loe akhawnbang khawnthaw, khodai ai naah angthawk moe, kamding rue ahmuen ah caeh pacoengah, to ah lawk a thuih.
Następnego dnia wstał jeszcze przed świtem i udał się na pustynię, aby się modlić.
36 Simon hoi nawnto kaom kaminawk mah anih to pakrong o.
Po jakimś czasie odnalazł Go Szymon i pozostali uczniowie.
37 Anih to hnuk o naah, kaminawk boih mah nang ang pakrong o, tiah a thuih pae o.
—Wszyscy o Ciebie pytają—mówili.
38 Anih mah nihcae khaeah, A taengah kaom vangpui ah caeh o si, to ah tamthanglok ka thuih han, tiah a naa.
—Musimy odwiedzić także inne miasta, aby i tam nauczać!—odpowiedział Jezus. —Po to przecież przyszedłem.
39 Anih loe Kalili prae thung ih Sineko boih ah tamthanglok to thuih moe, taqawknawk to a haek.
Przemierzał więc całą krainę galilejską, przemawiając w synagogach oraz uwalniając wielu ludzi od demonów.
40 Ngansae man kami maeto anih khaeah angzoh moe, khokkhu cangkrawn pacoengah, anih khaeah, Na koeh nahaeloe, kai hae nang ciimsak thaih, tiah a naa.
Pewnego razu podszedł do Niego trędowaty i na kolanach błagał o uzdrowienie: —Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie uzdrowić—prosił.
41 Jesu mah tahmen pongah, a ban payangh moe, anih to sui, anih khaeah, Ka koeh; ciim lai ah, tiah a naa.
Jezus, ogarnięty współczuciem, dotknął go i rzekł: —Chcę. Bądź uzdrowiony!
42 To tiah a thuih pacoeng akra ai ah, ngansae nathaih to hoih pae roep, anih loe kaciim ah oh.
Trąd natychmiast zniknął i w jednej chwili człowiek ten odzyskał zdrowie.
43 Anih mah kahoihah lokthuih pae moe, to kami to patoeh ving;
Jezus zaraz go odprawił, surowo przykazując mu:
44 to kami khaeah, Mi khaeah doeh thui hmah; toe caeh ah loe qaima khaeah ngan na tuihaih to patuek ah, nihcae khaeah hnukung ah oh hanah, Mosi mah paek ih kaalok baktih toengah hmuenpaekhaih to sah ah, tiah a naa.
—Nie mów o tym nikomu. Idź i poproś, aby zbadał cię kapłan. A na dowód tego, że wyzdrowiałeś, zanieś ofiarę, jaką Mojżesz wyznaczył uleczonemu z trądu.
45 Toe anih loe tasa bangah caeh moe, to kawng to thuih thai tawk a thuih pongah, ahmuen kruekah amthang, to pongah Jesu loe vangpui thungah kamtueng ah akun thai ai boeh, toe anih loe vangpui tasa bang ih kamding rue ahmuen ah oh: ahmuen kruek ih kaminawk anih khaeah angzoh o.
Lecz człowiek ten, idąc, opowiadał wszystkim o swoim cudownym uzdrowieniu. A Jezus, z powodu rozgłosu, nie mógł już swobodnie pokazywać się w miastach—schronił się więc na pustyni. Lecz nawet tam przychodzili do Niego ludzie.
