Luka 21
1 Anih mah khet tahang naah, phoisa tabu thungah angraengnawk mah pacaeng ih phoisa to a hnuk,
Gdy stali w świątyni, Jezus zwrócił uwagę na bogatych ludzi wrzucających pieniądze do skarbony świątynnej.
2 to naah phoisa hnetto pacaeng kamtang lamhmai maeto doeh a hnuk.
Zauważył też pewną biedną wdowę, która wrzuciła tylko dwie małe monety.
3 Anih mah, Loktang kang thuih o, Kalah kaminawk boih pongah hae kamtang lamhmai mah paek ih phoisa hae pop kue:
—Posłuchajcie!—rzekł Jezus. —Ta biedna wdowa dała więcej niż wszyscy bogacze razem wzięci!
4 hae kaminawk boih loe a tawnh ih kamtlai thung hoiah ni Sithaw hanah paek o: toe nongpata mah loe amtanghaih hoi a hing thung patung ih hmuen to paek kik boeh, tiah a naa.
Oni bowiem wrzucili tylko część tego, co mieli w nadmiarze, ona zaś oddała wszystko, co miała na życie.
5 Thoemto kaminawk mah loe kahoih thlung hoi tangqum ah paek ih hmuennawk hoiah temple pathoephaih kawng to a thuih o.
Tymczasem kilku uczniów zaczęło zachwycać się świątynią—jej pięknymi kamieniami i ornamentami zdobiącymi ściany.
6 To naah anih mah na hnuk o ih, maeto pacoeng maeto kamhong thlung to anghmat ai ah, vah phaenghaih atue to pha tih, tiah thuih pae.
Jezus powiedział wtedy: —Nadejdzie czas, gdy to, co teraz podziwiacie, legnie w gruzach i nie pozostanie tu nawet kamień na kamieniu.
7 Nihcae mah anih khaeah, Patukkung, hae hmuennawk loe natuek naah maw om tih? Hae hmuennawk oh tom naah loe kawbaktih angmathaih maw om tih? tiah a dueng o.
—Mistrzu!—zawołali. —Kiedy to się wydarzy? Po czym poznamy nadejście tego czasu?
8 Anih mah, Minawk mah ang ling o han ai ah acoe oh: paroeai kaminawk kai ih ahmin hoiah angzo o ueloe, Kai loe Anih boeh ni; atue loe zoi boeh, tiah thui o tih: to pongah nangcae loe nihcae hnukah caeh o hmah.
—Nie dajcie się nikomu oszukać!—przestrzegł ich Jezus. —Wielu bowiem będzie podawać się za Mesjasza i ogłaszać, że koniec jest już bliski. Nie wierzcie im!
9 Misatukhaih hoi misa angkahhaih tamthang na thaih o naah, zii o hmah: hae baktih hmuennawk hae angzo hmaloe tih; toe boenghaih pha mak ai vop, tiah a naa.
Na świecie wybuchną wojny i będą rozchodzić się wieści o rozruchach. Nie dajcie się jednak zastraszyć, to jeszcze nie będzie koniec!
10 To pacoengah anih mah nihcae khaeah, Acaeng maeto hoi maeto, prae maeto hoi maeto angkat o tih:
Narody i państwa będą walczyć przeciwko sobie,
11 ahmuen kruekah kalen parai talihnawhaih, takang thohhaih, kasae nathaihnawk, van ah hnuk ih zit kaom hmuen hoi kalen parai angmathaihnawk to om tih.
a wiele krajów nawiedzą trzęsienia ziemi, głód oraz epidemie. Będą miały miejsce przerażające zjawiska, a na niebie pojawią się cudowne znaki.
12 Toe hae hmuennawk boih om ai naah, nihcae mah na naeh o ueloe, na pacaekthlaek o tih, kai ih ahmin pongah Sineko ah, thongim thungah, siangpahrangnawk hoi ukkungnawk hmaa ah na hoi o tih.
Lecz zanim to wszystko się stanie, będziecie prześladowani. Zaciągną was do synagog i więzień oraz oskarżą przed władzami o to, że Mnie naśladujecie.
13 Toe hae loe nangcae han tanghaih kawng taphonghaih atue kahoih ah om tih.
Będzie to dla was okazja do przedstawienia im dobrej nowiny.
14 Nangcae mah timaw pathim han, tito mawnh han ai ah acoe oh:
Pamiętajcie, aby się wtedy nie martwić, jak odpierać stawiane wam zarzuty.
15 na misanawk mah lok to aek moe, poek anghmang o sak sut han ai ah, lokthuih thaihaih hoi palunghahaih to kang paek o han.
Ja dam wam bowiem właściwe słowa i taką mądrość, że nikt z przeciwników nie zdoła odeprzeć waszych argumentów.
16 Amno ampa, nawkamya, canawk hoi ampuinawk mah na pahnawt o ueloe, nihcae mah nangcae thung ih thoemto kaminawk to hum o tih.
A nawet najbliżsi—rodzice, bracia, krewni i przyjaciele—będą was zdradzać i wydawać w ręce prześladowców, przez co niektórzy z was zostaną zabici.
17 Kai ih ahmin pongah kaminawk boih mah na hnuma o tih.
Wszyscy znienawidzą was za to, że należycie do Mnie,
18 Toe na lu nui ih sam maeto mataeng doeh anghma mak ai.
ale bez zgody Boga nie spadnie wam nawet włos z głowy.
19 Palung sawk ah na pauep o haih rang hoiah na hing o haih pakhra pahlong ah om tih, tiah a naa.
Ci, którzy wytrwają i nie zaprą się Mnie, zostaną uratowani!
20 Misatuh kaminawk mah ven khoep ih Jerusalem to na hnuk o naah, Jerusalem pong suthaih atue loe zoi boeh, tito panoek oh.
Gdy jednak zobaczycie, że wojska otaczają Jerozolimę, możecie być pewni, że nadszedł czas jej zagłady.
21 To naah Judea ah kaom kaminawk loe mae nuiah cawn o nasoe; vangpui thungah kaom kaminawk loe tasa bangah tacawt o nasoe; tasa bang kaom kaminawk loe vangpui thungah akun o hmah nasoe.
Wtedy ci, którzy przebywają w Judei, niech uciekają w góry. Ci, którzy będą w Jerozolimie, niech ją natychmiast opuszczą, a żyjący w okolicznych wioskach niech do niej nie wchodzą.
22 To ninawk loe cabu thungah tarik ih hmuennawk boih akoep thai hanah, lu lakhaih niah om tih.
Będą to bowiem dni Bożej kary, zapowiedzianej niegdyś w Piśmie przez proroków.
23 To niah zokpomh nongpata hoi caa nawkta tawn nongpatanawk loe khosak bing o! Prae thungah amtanghaih paraihaih om ueloe, hae kaminawk nuiah palungphuihaih to om tih.
Ciężko będzie wtedy kobietom w ciąży i matkom karmiącym niemowlęta. Będą to straszne dni, a gniew Boga spadnie na ten naród.
24 Nihcae loe sumsen hoiah dueh o ueloe, acaeng boih misong ah laem o tih: Gentelnawk ih atue koep ai karoek to Jerusalem loe Gentelnawk mah atii o tih.
Niektórzy zostaną zabici, inni—z powodu niewoli—rozproszą się po wszystkich krajach świata. Natomiast pokonana Jerozolima pozostanie w rękach pogan—aż upłynie czas ich dominacji.
25 Ni, khrah hoi cakaehnawk nuiah angmathaih to om tih; long kaminawk loe dawnraihaih hoi mawnhaih hoiah om o tih, tuipui ah tuiphu angthawkhaih to om tih;
Oprócz tego, dziwne znaki pojawią się na słońcu, księżycu i gwiazdach. Na ziemi zaś wszystkie narody przerażą się z powodu rozszalałych mórz i nawałnic.
26 van thacakhaih anghuenh pongah, kaminawk mah long nuiah kaom han koi zit kamo hmuen to panoek o naah, zit loiah palungthin thazok o tih.
W oczekiwaniu mających nawiedzić ziemię okropności, ludzi ogarnie strach, bo zachwieje się cały porządek wszechświata.
27 To naah nihcae mah thacakhaih, thui laek ai lensawkhaih hoi tamai nuiah angzo Kami capa to hnu o tih.
Wtedy cała ludzkość ujrzy Mnie, Syna Człowieczego, przybywającego na obłokach w wielkiej mocy i chwale.
28 Hae baktih hmuen oh amtong naah, nangcae akranghaih loe zoi boeh pongah, khen oh loe, doeng o tahang ah, tiah a naa.
Gdy więc to wszystko zacznie się dziać, nie traćcie nadziei, ponieważ wasze ocalenie będzie bliskie!
29 To pacoengah nihcae khaeah hae patahhaih hae a thuih pae; Thaiduet thing hoi thingnawk boih to khen oh;
I wyjaśnił to następującą przypowieścią: —Spójrzcie na drzewo figowe albo na inne drzewa.
30 aqam kanawk tacawt naah, nipui tue loe zoi boeh, tiah na panoek o.
Gdy zaczynają pączkować, mówicie, że zbliża się lato.
31 To baktih toengah, hae baktih kaom hmuennawk hae na hnuk o naah, Sithaw prae loe zoi boeh, tito panoek oh.
Gdy więc zobaczycie wszystko, co wam zapowiedziałem, bądźcie pewni, że nadejście królestwa Bożego jest bliskie.
32 Loktang kang thuih o, hae hmuennawk akoep ai karoek to hae dung ih kaminawk laem o boih mak ai vop.
Zapewniam was: Nie wymrze to pokolenie, a wszystko to się dokona.
33 Van hoi long anghma tih: toe ka lok loe anghmaa mak ai.
Niebo i ziemia przeminą, lecz moje słowa pozostaną na wieki.
34 Nangmacae hoi nangmacae to acoehaih hoiah om oh, to tih ai nahaeloe caaknaek amthlai hmoekhaih, mu naek hmoekhaih, hae long nui khosak mawnhaih hoi poek angpho nathuem ah, poek ai pui hoiah to ani to pha moeng tih.
Uważajcie!—kontynuował Jezus. —Jeśli zaczniecie bawić się, pić i zajmować się tylko sprawami tego życia, to ten dzień was zaskoczy.
35 To ni loe long nuiah kaom kaminawk boih nuiah thaang baktiah angzo tih.
Nadejdzie on bowiem nagle i jednocześnie dla wszystkich mieszkańców ziemi.
36 To pongah hae kaom han koi hmuennawk hoiah na loih o moe, Kami Capa hmaa ah nang doet o thai hanah, lawkthuih toepsoephaih hoiah zing oh, tiah a naa.
Uważajcie więc i proście Boga o to, abyście mogli uniknąć tych okropności oraz stanąć przede Mną—Synem Człowieczym.
37 Anih loe khodai naah tempul thungah kaminawk to patuk moe, khoving naah Olive, tiah kawk ih mae nuiah oh hanah a caeh.
Jezus codziennie przychodził do świątyni i nauczał tłumy, które gromadziły się tam już od rana. Każdego wieczoru wracał zaś na Górę Oliwną, gdzie spędzał noc.
38 Anih ih lok tahngai hanah kaminawk boih khawnbang khawnthaw ah tempul ah caeh o.
