1 Korin 5

1 Nangcae salakah nongpa nongpata zae sakhaih oh ti, tiah amthang, to baktih zaehaih loe Gentelnawk thungah mataeng doeh om vai ai, kami maeto mah ampa ih zu iih haih ti, tiah thuih o.

Der gjeng allfares ord um hor hjå dykk, og det slikt hor, som ikkje ein gong vert nemnt hjå heidningarne, at ein held seg med kona åt far sin.

2 Palungsethaih hoiah kho na sak o han oh to mah, nangcae mah loe nam oek o haih lat, to baktih hmuen sah kami loe nangcae salak hoi pathok han oh.

Og de blæs dykk upp, endå de langt heller skulde syrgja, so den som hev gjort denne gjerningi, kunde verta støytt ifrå dykk!

3 Takpum ah kai loe nangcae hoi ahmuen kangthla ah ka oh, toe palung loe nangcae khaeah ni oh, to tiah nangcae khae ka oh baktiah, hae kahoih ai hmuen sah kami to lok ka caek boeh.

For eg, som vel er fråverande med likamen, men nærverande med åndi, eg hev alt dømt, som eg var nærverande, at den som hev gjort dette,

4 Aicae Angraeng Jesu Kri ih ahmin hoiah nawnto nangcuu o moe, aicae Angraeng Jesu Kri thacakhaih hoiah nawn to nam khueng o naah, ka poekhaih palungthin doeh nangcae hoi nawnto om toeng tih,

han skal i vår Herre Jesu Kristi namn, med di de og mi ånd kjem saman i vår Herre Jesu Kristi kraft,

5 Angraeng Jesu ih niah, to kami ih taksa to amrosak moe, anih ih pakhra to pahlong thaih hanah, to baktih kami to Setan khaeah paek han oh.

verta yvergjeven til Satan til tyning av kjøtet, so åndi kann verta frelst på Herren Jesu dag.

6 Nangcae amoekhaih loe kahoih hmuen na ai ni. Taeh tetta mah takaw anguengsak boih, tito na panoek o ai maw?

Det er ikkje fagert det som de rosar dykk av. Veit de ikkje, at ein liten surdeig syrer heile deigen?

7 Nangcae loe taeh thuh ai ih takaw ah na oh o baktih toengah, takaw kangtha ah na oh o thai hanah, taeh kangquem to va oh. Tipongah tih nahaeloe aicae misong hoi loihhaih tuuca, Kri loe aicae hanah lu vah boeh.

Reinsa difor ut den gamle surdeigen, so de kann vera ny deig, liksom de er usyrde; for ogso vårt påskelamb er slagta: Kristus.

8 To pongah taeh kangquem, poek sethaih taeh, katoeng ai poekhaih taeh hoiah poih to sah ai ah, taeh thuh ai ih takaw, ciimcai loktang takaw hoiah poih to sah o si.

Lat oss so halda helg, ikkje med gamall surdeig, ikkje med vondskap og argskaps surdeig, men med reinleiks og sannings usyrde brød!

9 Nongpa nongpata zaehaih sah kaminawk hoi angkom han ai ah ca tarik moe, kang pat o boeh.

Eg skriv til dykk i brevet, at de ikkje skulde hava umgjenge med horkarar,

10 Hae long nuiah nongpa nongpata zaehaih sah kami maw, kamthlai koeh hmoek kami maw, minawk ih hmuenmae lomh kami maw, to tih ai boeh loe krang bok kaminawk hoiah maw angkom han ai ah, hae long hae na tacawt o taak han angaih, tiah thuih koehhaih ih na ai ni.

og då meinte eg ikkje horkararne av denne verdi i det heile, eller giruge eller røvarar eller avgudsdyrkarar, for elles laut de ganga ut or verdi;

11 Vaihi nawkamya, tiah na kawk o ih, nongpa nongpata zaehaih sah kami maw, kamthlai koeh hmoek kami maw, krang bok kami maw, minawk kasae thuih koeh kami maw, mu paquih kami maw, to tih ai boeh loe minawk ih hmuenmae lomh kami hoiah angkom han ai ih ni ca kang tarik o; to baktih kami hoiah loe buh doeh nawnto caa o hmah.

men eg skreiv til dykk at de ikkje skal hava umgjenge med nokon, som er kalla bror og er ein horkar eller girug eller avgudsdyrkar eller baktalar eller drikkar eller røvar, so de ikkje ein gong et i saman med honom.

12 Tasa bang ih kaminawk lokcaek hanah kai hoi asaenghaih timaw oh? Abu thungah kaom kaminawk to loe lok na caek o mak ai maw?

For kva hev vel eg med å døma deim som er utanfor? Dømer ikkje de og berre dei som er innanfor?

13 Toe tasa bang kaminawk loe Sithaw mah lokcaek tih. To pongah kahoih ai to kami to nangcae thung hoi pathok oh.

men Gud skal døma deim som er utanfor. So støyt då ut den vonde frå dykk sjølve!