Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Bless, O my soul, Jehovah! Jehovah, my God, Thou hast been very great, Honour and majesty Thou hast put on.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
Covering himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Making His messengers — the winds, His ministers — the flaming fire.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
He hath founded earth on its bases, It is not moved to the age and for ever.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
The abyss! as with clothing Thou hast covered it, Above hills do waters stand.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
From Thy rebuke they flee, From the voice of Thy thunder haste away.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
They go up hills — they go down valleys, Unto a place Thou hast founded for them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
A border Thou hast set, they pass not over, They turn not back to cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
Who is sending forth fountains in valleys, Between hills they go on.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
They water every beast of the field, Wild asses break their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
By them the fowl of the heavens doth dwell, From between the branches They give forth the voice.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
Watering hills from His upper chambers, From the fruit of Thy works is the earth satisfied.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
Causing grass to spring up for cattle, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
And wine — it rejoiceth the heart of man, To cause the face to shine from oil, And bread — the heart of man it supporteth.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
Satisfied [are] the trees of Jehovah, Cedars of Lebanon that He hath planted,
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
Where birds do make nests, The stork — the firs [are] her house.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high hills [are] for wild goats, Rocks [are] a refuge for conies,
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He made the moon for seasons, The sun hath known his place of entrance.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
Thou settest darkness, and it is night, In it doth every beast of the forest creep.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
The young lions are roaring for prey, And to seek from God their food.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun riseth, they are gathered, And in their dens they crouch.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man goeth forth to his work, And to his service — till evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How many have been Thy works, O Jehovah, All of them in wisdom Thou hast made, Full is the earth of thy possessions.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things — innumerable, Living creatures — small with great.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There do ships go: leviathan, That Thou hast formed to play in it.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All of them unto Thee do look, To give their food in its season.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
Thou dost give to them — they gather, Thou dost open Thy hand — they [are] satisfied [with] good.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
Thou hidest Thy face — they are troubled, Thou gatherest their spirit — they expire, And unto their dust they turn back.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
Thou sendest out Thy Spirit, they are created, And Thou renewest the face of the ground.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
The honour of Jehovah is to the age, Jehovah rejoiceth in His works,
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
Who is looking to earth, and it trembleth, He cometh against hills, and they smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I sing to Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Sweet is my meditation on Him, I — I do rejoice in Jehovah.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Consumed are sinners from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, Jehovah. Praise ye Jehovah!
