Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great, clad in awful splendour,
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
covered with robe of light. You stretch out the heavens like the cloth of a tent.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
He lays the beams of his chambers on water. He takes dark clouds for his chariot, and rides on the wings of the wind.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
He takes the winds for his messengers, the fire and the flame for his servants.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
He founded the earth upon pillars, to sustain it unshaken forever.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
With the garment of ocean he covered it, waters towered over the mountains.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
But at your rebuke they fled, scared by the roar of your thunder,
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
mountains rose, valleys sank down to the place appointed for them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
They dared not pass the bounds set for them, or cover the earth any more.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
He sent brooks into the valleys, they meander between the mountains.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
The wild beasts all drink from them, and the wild asses quench their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
The birds have their home by the banks, and sing in the branches.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
From his chambers above he gives drink to the mountains, and satisfies earth with the vials of heaven.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
He makes grass grow for the cattle, and herbs for people. He brings bread out of the earth;
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
wine, to gladden hearts; oil, to make faces shine; bread, to strengthen hearts.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The trees of the Lord drink their fill the cedars he planted on Lebanon,
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
where the little birds build their nest, and the stork whose home is the cypress.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high hills are for the wild goats, and the rocks are for coneys to hide in.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He created the moon to mark seasons, and told the sun when to set.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You make it dark: night comes, when all the wild beasts creep out.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
Young lions that roar for their prey, seeking their meat from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
At sunrise they slink away, and lie down in their dens.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Then people go forth to their work, and toil till evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How many, O Lord, are your works, all of them made in wisdom! The earth is filled with your creatures.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
And there is the great broad sea, where are countless things in motion, living creatures, both great and small.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There go the ships, and the Leviathan you made to play there.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
They all look in hope to you, to give them their food in due season.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
And you give with open hand; they gather and eat to their heart’s desire.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
When you hide your face, they are terrified; when you take their breath away, they die and go back to their dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
But a breath from your lips creates them, and renews the face of the earth.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
May the glory of the Lord be forever, may the Lord rejoice in his works.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
A glance of his makes the earth tremble, a touch of his makes the hills smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I will sing to the Lord while I live, I will play to my God while I am.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
May my musing be sweet to him, for I rejoice in the Lord.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
But may sinners be swept from the earth, and the wicked vanish forever. O my soul, bless the Lord. Hallelujah.
