Zəbur 102

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.

Gebet eines Elenden, der verzagt und vor Jehovah sein Sinnen ausschüttet. Jehovah, höre mein Gebet, und zu Dir komme mein Angstschrei.

2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.

Verbirg Dein Angesicht nicht von mir; am Tag meiner Drangsal neige zu mir Dein Ohr; am Tage, da ich rufe, eile, antworte mir.

3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.

Denn meine Tage sind vollendet wie Rauch, und meine Gebeine entbrannt wie ein Feuerbrand.

4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.

Geschlagen wie das Kraut ist mein Herz und vertrocknet, daß ich vergaß, mein Brot zu essen.

5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.

Von meines Seufzens Stimme klebt mein Gebein an meinem Fleisch.

6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.

Dem Pelikan der Wüste gleich bin ich, bin wie der Uhu der Einöden.

7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.

Ich bin wach, bin wie der vereinsamte Vogel auf dem Dach.

8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.

Den ganzen Tag schmähen mich meine Feinde; die wider mich rasen, schwören bei mir.

9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.

Denn Asche esse ich wie Brot, und mische mit Weinen meinen Trank.

10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.

Vor Deinem Unwillen und Deiner Entrüstung; denn Du hobst mich auf und warfst mich hin.

11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.

Meine Tage sind wie der sich neigende Schatten, und wie das Kraut vertrockne ich.

12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.

Doch Du, Jehovah, sitzest ewiglich, und Dein Gedächtnis zu Geschlecht und Geschlecht.

13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.

Du wirst aufstehen und Zions Dich erbarmen; denn Zeit ist es, ihr gnädig zu sein, denn die bestimmte Zeit ist gekommen;

14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.

Denn Deine Knechte haben Wohlgefallen an seinen Steinen, und sind gnädig gegen seinen Staub.

15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.

Und die Völkerschaften fürchten Jehovahs Namen, und alle Könige der Erde Deine Herrlichkeit,

16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,

Daß Zion hat gebaut Jehovah, daß Er in Seiner Herrlichkeit erschienen ist.

17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.

Er hat Sich gewandt zu dem Gebete des Einsamen, und nicht verachtet ihr Gebet.

18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:

Dies sei geschrieben für ein späteres Geschlecht. Ein Volk, das erschaffen wird, soll Dich loben.

19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;

Denn von der Höhe Seines Heiligtums schaut Er herab, Jehovah blickt von den Himmeln auf die Erde.

20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».

Daß Er den Angstruf des Gebundenen höre und losmache des Todes Söhne.

21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər

Auf daß man in Zion von dem Namen Jehovahs erzähle und von Seinem Lobe in Jerusalem.

22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.

Wenn sich die Völker zusammenziehen allzumal, und die Königreiche, Jehovah zu dienen.

23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.

Er demütigt auf dem Wege meine Kraft, Er kürzt meine Tage.

24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».

Ich spreche: Mein Gott, nimm mich nicht hinauf in der Hälfte meiner Tage. Deine Jahre sind für ein Geschlecht der Geschlechter.

25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!

Die Erde, die vordem Du gegründet, und die Himmel, Deiner Hände Werk,

26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.

Sie werden vergehen, aber Du bestehst; und wie ein Kleid veralten sie alle; Du wandelst sie wie ein Gewand und sie sind verwandelt.

27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.

Du aber bist Derselbe, und Deine Jahre gehen nie aus.

28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.

Die Söhne Deiner Knechte werden wohnen, und ihr Same wird vor Dir gefestigt.