Süleymanin Məsəlləri 19
1 Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
Better is the poor that walks in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
2 Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hastes with his feet sins.
3 İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
The foolishness of man perverts his way: and his heart frets against the LORD.
4 Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
Wealth makes many friends; but the poor is separated from his neighbour.
5 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall not escape.
6 Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
Many will implore the favour of the prince: and every man is a friend to him that gives gifts.
7 Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursues them with words, yet they are lacking to him.
8 Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
He that gets wisdom loves his own soul: he that keeps understanding shall find good.
9 Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall perish.
10 Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
Delight is not suitable for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
The discretion of a man defers his anger; and it is his glory to pass over a transgression.
12 Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
The king's wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
13 Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
14 İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from the LORD.
15 Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
Slothfulness casts into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
16 Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
He that keeps the commandment keeps his own soul; but he that despises his ways shall die.
17 Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
He that has pity upon the poor lends unto the LORD; and that which he has given will he pay him again.
18 Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
Chasten your son while there is hope, and let not your soul spare for his crying.
19 Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
A man of great wrath shall suffer punishment: for if you deliver him, yet you must do it again.
20 Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
Hear counsel, and receive instruction, that you may be wise in your latter end.
21 İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
There are many devices in a man's heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.
22 İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.
23 Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
The fear of the LORD tends to life: and he that has it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
A slothful man hides his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
Strike a scorner, and the simple will beware: and reprove one that has understanding, and he will understand knowledge.
26 Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
He that wastes his father, and chases away his mother, is a son that causes shame, and brings reproach.
27 Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
Cease, my son, to hear the instruction that causes to go astray from the words of knowledge.
28 Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
An ungodly witness scorns judgment: and the mouth of the wicked devours iniquity.
29 Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
