Əyyub 27
1 Əyyub misal çəkərək dedi:
And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
2 «Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
God liveth! He turned aside my judgment, And the Mighty — He made my soul bitter.
3 Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
For all the while my breath [is] in me, And the spirit of God in my nostrils.
4 Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
My lips do not speak perverseness, And my tongue doth not utter deceit.
5 Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
Pollution to me — if I justify you, Till I expire I turn not aside mine integrity from me.
6 Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart doth not reproach me while I live.
7 Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
As the wicked is my enemy, And my withstander as the perverse.
8 Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
For what [is] the hope of the profane, When He doth cut off? When God doth cast off his soul?
9 Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
His cry doth God hear, When distress cometh on him?
10 O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
On the Mighty doth he delight himself? Call God at all times?
11 Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
I shew you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I hide not.
12 Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
Lo, ye — all of you — have seen, And why [is] this — ye are altogether vain?
13 Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones From the Mighty they receive.
14 Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
If his sons multiply — for them [is] a sword. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
15 Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
His remnant in death are buried, And his widows do not weep.
16 Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
If he heap up as dust silver, And as clay prepare clothing,
17 Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
He prepareth — and the righteous putteth [it] on, And the silver the innocent doth apportion.
18 Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
He hath built as a moth his house, And as a booth a watchman hath made.
19 Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
Rich he lieth down, and he is not gathered, His eyes he hath opened, and he is not.
20 Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
Overtake him as waters do terrors, By night stolen him away hath a whirlwind.
21 Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
Take him up doth an east wind, and he goeth, And it frighteneth him from his place,
22 Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
And it casteth at him, and doth not spare, From its hand he diligently fleeth.
23 Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
It clappeth at him its hands, And it hisseth at him from his place.
