মথি 8
යදා ස පර්ව්වතාද් අවාරෝහත් තදා බහවෝ මානවාස්තත්පශ්චාද් වව්රජුඃ|
2 ২ সেই সময়ত এজন কুষ্ঠ ৰোগী তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি প্ৰণিপাত কৰি তেওঁক ক’লে, “হে প্ৰভু, আপুনি যদি ইচ্ছা কৰে, তেনেহলে মোক শুচি কৰিব পাৰে।”
ඒකඃ කුෂ්ඨවාන් ආගත්ය තං ප්රණම්ය බභාෂේ, හේ ප්රභෝ, යදි භවාන් සංමන්යතේ, තර්හි මාං නිරාමයං කර්ත්තුං ශක්නෝති|
3 ৩ যীচুৱে হাত খন আগবঢ়াই তেওঁক চুই ক’লে, “মই ইচ্ছা কৰিছোঁ; তুমি শুচি হোৱা।” লগে লগে মানুহ জনৰ কুষ্ঠৰোগ ভাল হৈ গ’ল।
තතෝ යීශුඃ කරං ප්රසාර්ය්ය තස්යාඞ්ගං ස්පෘශන් ව්යාජහාර, සම්මන්යේ(අ)හං ත්වං නිරාමයෝ භව; තේන ස තත්ක්ෂණාත් කුෂ්ඨේනාමෝචි|
4 ৪ তেতিয়া যীচুৱে মানুহ জনক ক’লে, ‘সাৱধান, তুমি এই কথা কাকো নকবা; বৰং যোৱা, পুৰোহিতৰ আগত গৈ নিজকে দেখুওৱা আৰু মোচিৰ আদেশ অনুসাৰে নৈবেদ্য উৎসর্গ কৰা। তেতিয়া লোক সকলৰ আগত তুমি সাক্ষ্য হবা যে, তুমি সুস্থ হ’লা।’
තතෝ යීශුස්තං ජගාද, අවධේහි කථාමේතාං කශ්චිදපි මා බ්රූහි, කින්තු යාජකස්ය සන්නිධිං ගත්වා ස්වාත්මානං දර්ශය මනුජේභ්යෝ නිජනිරාමයත්වං ප්රමාණයිතුං මූසානිරූපිතං ද්රව්යම් උත්සෘජ ච|
තදනන්තරං යීශුනා කඵර්නාහූම්නාමනි නගරේ ප්රවිෂ්ටේ කශ්චිත් ශතසේනාපතිස්තත්සමීපම් ආගත්ය විනීය බභාෂේ,
හේ ප්රභෝ, මදීය ඒකෝ දාසඃ පක්ෂාඝාතව්යාධිනා භෘශං ව්යථිතඃ, සතු ශයනීය ආස්තේ|
තදානීං යීශුස්තස්මෛ කථිතවාන්, අහං ගත්වා තං නිරාමයං කරිෂ්යාමි|
8 ৮ সেই সেনাপতিয়ে উত্তৰ দি ক’লে, “হে প্ৰভু, মই এনে যোগ্য নহওঁ যে আপুনি মোৰ ঘৰত সোমাব; কিন্তু মুখেৰে মাথোন কৈ দিয়ক, তাতে মোৰ দাস সুস্থ হ’ব।
තතඃ ස ශතසේනාපතිඃ ප්රත්යවදත්, හේ ප්රභෝ, භවාන් යත් මම ගේහමධ්යං යාති තද්යෝග්යභාජනං නාහමස්මි; වාඞ්මාත්රම් ආදිශතු, තේනෛව මම දාසෝ නිරාමයෝ භවිෂ්යති|
9 ৯ মই নিজেও আনৰ অধিকাৰৰ অধীন আৰু মোৰ অধীনতো সৈন্য সকল আছে। মই এজনক ‘যা’ বুলিলে, সি যায়; আন জনক ‘আহ’ বুলিলে, সি ‘আহে’ আৰু মোৰ দাসক ‘এইটো কৰ’ বুলিলে সি সেই কাম কৰে।”
යතෝ මයි පරනිධ්නේ(අ)පි මම නිදේශවශ්යාඃ කති කති සේනාඃ සන්ති, තත ඒකස්මින් යාහීත්යුක්තේ ස යාති, තදන්යස්මින් ඒහීත්යුක්තේ ස ආයාති, තථා මම නිජදාසේ කර්ම්මෛතත් කුර්ව්විත්යුක්තේ ස තත් කරෝති|
10 ১০ যীচুৱে এই কথা শুনি বিস্মিত হ’ল আৰু যি সকল লোক তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ আছিল, সেই লোক সকলক উদ্দেশ্য কৰি তেওঁ ক’লে, “মই আপোনালোকক সঁচাকৈয়ে কৈছোঁ, ইস্ৰায়েলত ইমান বেচি বিশ্বাস মই কাৰো মাজত দেখা পোৱা নাই।
තදානීං යීශුස්තස්යෛතත් වචෝ නිශම්ය විස්මයාපන්නෝ(අ)භූත්; නිජපශ්චාද්ගාමිනෝ මානවාන් අවෝච්ච, යුෂ්මාන් තථ්යං වච්මි, ඉස්රායේලීයලෝකානාං මධ්යේ(අ)පි නෛතාදෘශෝ විශ්වාසෝ මයා ප්රාප්තඃ|
11 ১১ মই আপোনালোকক কওঁ, পূব আৰু পশ্চিম সকলো দিশৰ পৰা অনেক আহিব আৰু অব্ৰাহাম, ইচহাক আৰু যাকোবৰ লগত স্বৰ্গৰাজ্যত ভোজন কৰিবলৈ বহিব;
අන්යච්චාහං යුෂ්මාන් වදාමි, බහවඃ පූර්ව්වස්යාඃ පශ්චිමායාශ්ච දිශ ආගත්ය ඉබ්රාහීමා ඉස්හාකා යාකූබා ච සාකම් මිලිත්වා සමුපවේක්ෂ්යන්ති;
12 ১২ কিন্তু যি সকল এই ৰাজ্যৰ সন্তান, তেওঁলোকক বাহিৰৰ আন্ধাৰত পেলোৱা হ’ব। তাতে লোক সকলে ক্ৰন্দন কৰিব আৰু যন্ত্রণাত দাঁত কৰচিব।”
කින්තු යත්ර ස්ථානේ රෝදනදන්තඝර්ෂණේ භවතස්තස්මින් බහිර්භූතතමිස්රේ රාජ්යස්ය සන්තානා නික්ෂේස්යන්තේ|
13 ১৩ তাৰ পাছত যীচুৱে সেই এশৰ সেনাপতিক ক’লে, “তুমি যোৱা; তুমি যি দৰে বিশ্বাস কৰিলা, সেইদৰেই হওক।” সেই সময়তেই তেওঁৰ দাস জন সুস্থ হ’ল।
තතඃ පරං යීශුස්තං ශතසේනාපතිං ජගාද, යාහි, තව ප්රතීත්යනුසාරතෝ මඞ්ගලං භූයාත්; තදා තස්මින්නේව දණ්ඩේ තදීයදාසෝ නිරාමයෝ බභූව|
අනන්තරං යීශුඃ පිතරස්ය ගේහමුපස්ථාය ජ්වරේණ පීඩිතාං ශයනීයස්ථිතාං තස්ය ශ්වශ්රූං වීක්ෂාඤ්චක්රේ|
15 ১৫ যীচুৱে তেওঁৰ হাত খন স্পর্শ কৰিলে আৰু লগে লগে তেওঁৰ জ্বৰ নাইকিয়া হ’ল। তেতিয়া তেওঁ বিচনাৰ পৰা উঠি যীচুৰ সেৱা শুশ্ৰূষা কৰিবলৈ ধৰিলে।
තතස්තේන තස්යාඃ කරස්ය ස්පෘෂ්ටතවාත් ජ්වරස්තාං තත්යාජ, තදා සා සමුත්ථාය තාන් සිෂේවේ|
16 ১৬ সন্ধিয়া হোৱাত লোক সকলে ভূতে পোৱা অনেক মানুহক তেওঁৰ ওচৰলৈ আনিলে। তেওঁ মুখৰ কথাৰেই সেই ভূতৰ আত্মাবোৰ খেদালে আৰু যি সকল অসুস্থ আছিল, সেই সকলো ৰোগীকে সুস্থ কৰিলে।
අනන්තරං සන්ධ්යායාං සත්යාං බහුශෝ භූතග්රස්තමනුජාන් තස්ය සමීපම් ආනින්යුඃ ස ච වාක්යේන භූතාන් ත්යාජයාමාස, සර්ව්වප්රකාරපීඩිතජනාංශ්ච නිරාමයාන් චකාර;
17 ১৭ ইয়াৰ দ্বাৰা যিচয়া ভাববাদীয়ে কোৱা এই বচন পূর্ণ হ’ল, “তেৱেঁই আমাৰ দূৰ্বলতা ল’লে আৰু আমাৰ ৰোগৰ ভাৰ বলে।”
තස්මාත්, සර්ව්වා දුර්බ්බලතාස්මාකං තේනෛව පරිධාරිතා| අස්මාකං සකලං ව්යාධිං සඒව සංගෘහීතවාන්| යදේතද්වචනං යිශයියභවිෂ්යද්වාදිනෝක්තමාසීත්, තත්තදා සඵලමභවත්|
අනන්තරං යීශුශ්චතුර්දික්ෂු ජනනිවහං විලෝක්ය තටින්යාඃ පාරං යාතුං ශිෂ්යාන් ආදිදේශ|
19 ১৯ সেই সময়ত বিধানৰ অধ্যাপক এজনে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “হে গুৰু, আপুনি য’লৈকে যাব, ময়ো আপোনাৰ পাছে পাছে তালৈ যাম।”
තදානීම් ඒක උපාධ්යාය ආගත්ය කථිතවාන්, හේ ගුරෝ, භවාන් යත්ර යාස්යති තත්රාහමපි භවතඃ පශ්චාද් යාස්යාමි|
20 ২০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “শিয়ালৰ গাত আৰু আকাশৰ চৰাইৰো বাহ আছে; কিন্তু মানুহৰ পুত্ৰৰ নিজৰ মূৰ থবলৈ ঠাই নাই।”
තතෝ යීශු ර්ජගාද, ක්රෝෂ්ටුඃ ස්ථාතුං ස්ථානං විද්යතේ, විහායසෝ විහඞ්ගමානාං නීඩානි ච සන්ති; කින්තු මනුෂ්යපුත්රස්ය ශිරඃ ස්ථාපයිතුං ස්ථානං න විද්යතේ|
21 ২১ শিষ্য সকলৰ মাজৰ আন এজনে আহি তেওঁক ক’লে, “হে প্ৰভু, প্ৰথমতে গৈ মোৰ পিতৃক মৈদাম দি আহিবলৈ অনুমতি দিয়ক।”
අනන්තරම් අපර ඒකඃ ශිෂ්යස්තං බභාෂේ, හේ ප්රභෝ, ප්රථමතෝ මම පිතරං ශ්මශානේ නිධාතුං ගමනාර්ථං මාම් අනුමන්යස්ව|
22 ২২ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যি সকল মৃত, তেওঁলোকেই মৃত সকলক মৈদাম দিয়ক, কিন্তু তুমি মোৰ পাছে পাছে আহা।”
තතෝ යීශුරුක්තවාන් මෘතා මෘතාන් ශ්මශානේ නිදධතු, ත්වං මම පශ්චාද් ආගච්ඡ|
අනන්තරං තස්මින් නාවමාරූඪේ තස්ය ශිෂ්යාස්තත්පශ්චාත් ජග්මුඃ|
24 ২৪ হঠাৎ সাগৰত প্রবল ধুমুহা আহিল আৰু নাও খনৰ ওপৰলৈকে ঢৌৰ লহৰবোৰ ওফন্দি উঠিবলৈ ধৰিলে; তেতিয়া যীচু টোপনিত আছিল।
පශ්චාත් සාගරස්ය මධ්යං තේෂු ගතේෂු තාදෘශඃ ප්රබලෝ ඣඤ්භ්ශනිල උදතිෂ්ඨත්, යේන මහාතරඞ්ග උත්ථාය තරණිං ඡාදිතවාන්, කින්තු ස නිද්රිත ආසීත්|
තදා ශිෂ්යා ආගත්ය තස්ය නිද්රාභඞ්ගං කෘත්වා කථයාමාසුඃ, හේ ප්රභෝ, වයං ම්රියාමහේ, භවාන් අස්මාකං ප්රාණාන් රක්ෂතු|
26 ২৬ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “অল্পবিশ্বাসীৰ দল! তোমালোকে কিয় ইমান ভয় খাইছা?” পাছত তেওঁ উঠি, বতাহ আৰু সাগৰক ডবিয়ালে; তেতিয়া সকলোবোৰ অতি শান্ত হ’ল।
තදා ස තාන් උක්තවාන්, හේ අල්පවිශ්වාසිනෝ යූයං කුතෝ විභීථ? තතඃ ස උත්ථාය වාතං සාගරඤ්ච තර්ජයාමාස, තතෝ නිර්ව්වාතමභවත්|
27 ২৭ ইয়াকে দেখি লোক সকলে বিস্ময় মানিলে আৰু ক’লে, “এওঁ কেনে ধৰণৰ মানুহ যে বতাহ আৰু সাগৰেও এওঁৰ কথা মানে।”
අපරං මනුජා විස්මයං විලෝක්ය කථයාමාසුඃ, අහෝ වාතසරිත්පතී අස්ය කිමාඥාග්රාහිණෞ? කීදෘශෝ(අ)යං මානවඃ|
28 ২৮ যীচু যেতিয়া সাগৰৰ সিপাৰে থকা গাদাৰীয়া সকলৰ দেশলৈ আহিল, তাতে ভূতে পোৱা দুজন মানুহ মৈদামনিৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই আহিল আৰু তেওঁৰ আগত উপস্থিত হ’ল। সিহঁত ইমানেই ভয়ানক আছিল যে, কোনোৱে সেই বাটেদি যাব নোৱাৰিছিল।
අනන්තරං ස පාරං ගත්වා ගිදේරීයදේශම් උපස්ථිතවාන්; තදා ද්වෞ භූතග්රස්තමනුජෞ ශ්මශානස්ථානාද් බහි ර්භූත්වා තං සාක්ෂාත් කෘතවන්තෞ, තාවේතාදෘශෞ ප්රචණ්ඩාවාස්තාං යත් තේන ස්ථානේන කෝපි යාතුං නාශක්නෝත්|
29 ২৯ সিহঁতে চিঞৰি ক’লে, “হে ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ, আপোনাৰ লগত আমাৰনো কি কাম আছে? নির্দ্দিষ্ট সময়ৰ পূৰ্বেই আমাক যাতনা দিবলৈ ইয়ালৈ আহিছে নেকি?”
තාවුචෛඃ කථයාමාසතුඃ, හේ ඊශ්වරස්ය සූනෝ යීශෝ, ත්වයා සාකම් ආවයෝඃ කඃ සම්බන්ධඃ? නිරූපිතකාලාත් ප්රාගේව කිමාවාභ්යාං යාතනාං දාතුම් අත්රාගතෝසි?
තදානීං තාභ්යාං කිඤ්චිද් දූරේ වරාහාණාම් ඒකෝ මහාව්රජෝ(අ)චරත්|
31 ৩১ ভূতবোৰে যীচুক কাকুতি কৰি ক’লে, আপুনি যদি আমাক খেদাবলৈকে বিচাৰে, তেনেহলে সেই গাহৰি জাকৰ মাজত সোমাবলৈ আমাক পঠিয়াই দিয়ক।
තතෝ භූතෞ තෞ තස්යාන්තිකේ විනීය කථයාමාසතුඃ, යද්යාවාං ත්යාජයසි, තර්හි වරාහාණාං මධ්යේව්රජම් ආවාං ප්රේරය|
32 ৩২ তেওঁ সিহঁতক ক’লে, “তেনেহলে যা!” তেতিয়া মানুহ দুজনৰ পৰা ভূতবোৰ বাহিৰ ওলাই আহি গাহৰিবোৰত সোমাল। তাতে সেই গাহৰিৰ জাকটো পাহাৰৰ গৰায়েদি নামি দৌৰি গ’ল আৰু সাগৰত পৰি পানীত ডুবি মৰিল।
තදා යීශුරවදත් යාතං, අනන්තරං තෞ යදා මනුජෞ විහාය වරාහාන් ආශ්රිතවන්තෞ, තදා තේ සර්ව්වේ වරාහා උච්චස්ථානාත් මහාජවේන ධාවන්තඃ සාගරීයතෝයේ මජ්ජන්තෝ මම්රුඃ|
33 ৩৩ তেতিয়া গাহৰি চৰোৱা ৰখীয়াবোৰে দৌৰি পলাই গৈ নগৰত থকা মানুহবোৰক সকলোবোৰ কথা জনালে; বিশেষকৈ ভূতে পোৱা লোক দুজনৰ বিষয়েও সম্বাদ দিলে।
තතෝ වරාහරක්ෂකාඃ පලායමානා මධ්යේනගරං තෞ භූතග්රස්තෞ ප්රති යද්යද් අඝටත, තාඃ සර්ව්වවාර්ත්තා අවදන්|
34 ৩৪ তেতিয়া যীচুক সাক্ষাৎ কৰিবলৈ নগৰৰ সকলো মানুহ ওলাই আহিল; তেওঁলোকে যীচুক দেখা পাই তেওঁক অনুৰোধ কৰি ক’লে, তেওঁ যেন তেওঁলোকৰ অঞ্চলৰ পৰা গুচি যায়।
තතෝ නාගරිකාඃ සර්ව්වේ මනුජා යීශුං සාක්ෂාත් කර්ත්තුං බහිරායාතාඃ තඤ්ච විලෝක්ය ප්රාර්ථයාඤ්චක්රිරේ භවාන් අස්මාකං සීමාතෝ යාතු|
