< মথি 21 >

1 যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল যিৰূচালেমৰ ওচৰৰ জৈতুন পৰ্বতৰ বৈৎফগী গাওঁলৈ আহিল, তেতিয়া যীচুৱে দুজন শিষ্যক এই কথা কৈ পঠিয়ালে,
අනන්තරං තේෂු යිරූශාලම්නගරස්‍ය සමීපවේර්ත්තිනෝ ජෛතුනනාමකධරාධරස්‍ය සමීපස්ථ්තිං බෛත්ඵගිග්‍රාමම් ආගතේෂු, යීශුඃ ශිෂ්‍යද්වයං ප්‍රේෂයන් ජගාද,
2 “তোমালোক সন্মুখৰ গাওঁখন লৈ যোৱা; তাতে বান্ধি থোৱা গাধ এজনী পোৱালিয়ে সৈতে পাবা; সেই দুটা মোৰ বাবে খুলি আনাগৈ।
යුවාං සම්මුඛස්ථග්‍රාමං ගත්වා බද්ධාං යාං සවත්සාං ගර්ද්දභීං හඨාත් ප්‍රාප්ස්‍යථඃ, තාං මෝචයිත්වා මදන්තිකම් ආනයතං|
3 যদি তোমালোকক কোনোবাই কিবা কয়, তেনেহলে তোমালোকে কবা, ‘প্ৰভুৰ এই দুটাৰ প্ৰয়োজন আছে, তাতে তেওঁ লগে লগেই তোমাক দি পঠাব’।”
තත්‍ර යදි කශ්චිත් කිඤ්චිද් වක්‍ෂ්‍යති, තර්හි වදිෂ්‍යථඃ, ඒතස්‍යාං ප්‍රභෝඃ ප්‍රයෝජනමාස්තේ, තේන ස තත්ක්‍ෂණාත් ප්‍රහේෂ්‍යති|
4 যি বচন ভাববাদীৰ দ্বাৰাই কোৱা হৈছিল, এইটো সম্পূর্ণ হওক,
සීයෝනඃ කන්‍යකාං යූයං භාෂධ්වමිති භාරතීං| පශ්‍ය තේ නම්‍රශීලඃ සන් නෘප ආරුහ්‍ය ගර්දභීං| අර්ථාදාරුහ්‍ය තද්වත්සමායාස්‍යති ත්වදන්තිකං|
5 “তোমালোকে চিয়োন-জীয়ৰীক কোৱা, চোৱা, তোমাৰ ৰজা তোমাৰ ওচৰলৈ আহিছে, তেওঁ নম্ৰ হৈ, গাধৰ ওপৰত বহি, অৰ্থাৎ গাধ পোৱালিৰ ওপৰত উঠি৷”
භවිෂ්‍යද්වාදිනෝක්තං වචනමිදං තදා සඵලමභූත්|
6 সেই বচন সিদ্ধ হবলৈ এয়ে ঘটিল; তেতিয়া শিষ্য সকল গ’ল আৰু যীচুৱে দিয়া আদেশ অনুসৰি কৰিলে,
අනන්තරං තෞ ශ්ෂ්‍යි යීශෝ ර‍්‍යථානිදේශං තං ග්‍රාමං ගත්වා
7 গাধজনী আৰু পোৱালিটো আনিলে, আৰু সিহঁতৰ পিঠিত তেওঁলোকৰ কাপোৰ পাৰি দিলে; তাৰ পাছত তেওঁ তাৰ ওপৰত বহিল।
ගර්දභීං තද්වත්සඤ්ච සමානීතවන්තෞ, පශ්චාත් තදුපරි ස්වීයවසනානී පාතයිත්වා තමාරෝහයාමාසතුඃ|
8 তেতিয়া লোক সকলৰ অধিক ভাগে নিজৰ নিজৰ কাপোৰ বাটত পাৰি দিলে; আৰু কিছুমান লোকে গছৰ ডালবোৰকে কাটি আনি বাটত পাৰি দিলে;
තතෝ බහවෝ ලෝකා නිජවසනානි පථි ප්‍රසාරයිතුමාරේභිරේ, කතිපයා ජනාශ්ච පාදපපර්ණාදිකං ඡිත්වා පථි විස්තාරයාමාසුඃ|
9 আৰু তেওঁৰ আগে-পাছে যোৱা লোক সকলে ৰিঙিয়াই ক’লে, “হোচানা! হোচানা! দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান৷ যি জন প্ৰভুৰ নামেৰে আহিছে, তেওঁ ধন্য; উৰ্দ্ধলোকত জয়ধ্বনি হওক!”
අග්‍රගාමිනඃ පශ්චාද්ගාමිනශ්ච මනුජා උච්චෛර්ජය ජය දායූදඃ සන්තානේති ජගදුඃ පරමේශ්වරස්‍ය නාම්නා ය ආයාති ස ධන්‍යඃ, සර්ව්වෝපරිස්ථස්වර්ගේපි ජයති|
10 ১০ যেতিয়া যীচু যিৰূচালেমত প্ৰৱেশ কৰিলে, তেতিয়া লোক সকলে পুণৰ উৎফুল্লিত হৈ কব ধৰিলে “এই জন কোন?”
ඉත්ථං තස්මින් යිරූශාලමං ප්‍රවිෂ්ටේ කෝ(අ)යමිති කථනාත් කෘත්ස්නං නගරං චඤ්චලමභවත්|
11 ১১ তাতে লোক সকলে ক’লে, “এওঁ গালীল প্ৰদেশৰ নাচৰতৰ পৰা অহা ভাৱবাদী যীচু।”
තත්‍ර ලෝකෝඃ කථයාමාසුඃ, ඒෂ ගාලීල්ප්‍රදේශීය-නාසරතීය-භවිෂ්‍යද්වාදී යීශුඃ|
12 ১২ পাছত যীচু ঈশ্বৰৰ মন্দিৰত সোমাল, তাত যি সকলে মন্দিৰৰ ভিতৰত বেচা-কিনা কৰে, তেওঁলোকক বাহিৰ কৰিলে আৰু ধন সলোৱা সকলৰ মেজ আৰু কপৌ বেচাবোৰৰ আসনবোৰ লুটিয়াই পেলালে।
අනන්තරං යීශුරීශ්වරස්‍ය මන්දිරං ප්‍රවිශ්‍ය තන්මධ්‍යාත් ක්‍රයවික්‍රයිණෝ වහිශ්චකාර; වණිජාං මුද්‍රාසනානී කපෝතවික්‍රයිණාඤ්චසනානී ච න්‍යුව්ජයාමාස|
13 ১৩ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “এইটো লিখা আছে, ‘মোৰ ঘৰ প্ৰাৰ্থনাৰ ঘৰ কোৱা হ’ব’, কিন্তু তোমালোকে তাক ডকাইতৰ গুহা কৰিছা।”
අපරං තානුවාච, ඒෂා ලිපිරාස්තේ, "මම ගෘහං ප්‍රාර්ථනාගෘහමිති විඛ්‍යාස්‍යති", කින්තු යූයං තද් දස්‍යූනාං ගහ්වරං කෘතවන්තඃ|
14 ১৪ তেতিয়া অন্ধ আৰু খোৰা সকল সেই মন্দিৰলৈ আহিল আৰু যীচুৱে তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে।
තදනන්තරම් අන්ධඛඤ්චලෝකාස්තස්‍ය සමීපමාගතාඃ, ස තාන් නිරාමයාන් කෘතවාන්|
15 ১৫ কিন্তু প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে তেওঁ কৰা আচৰিত কৰ্মবোৰ দেখি আৰু যেতিয়া ল’ৰাবোৰে মন্দিৰত চিঞৰি “জয়! জয়! দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান”, বুলি কোৱা শুনিলে, তেতিয়া তেওঁলোক ক্ষোভিত হ’ল৷
යදා ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තේන කෘතාන්‍යේතානි චිත්‍රකර්ම්මාණි දදෘශුඃ, ජය ජය දායූදඃ සන්තාන, මන්දිරේ බාලකානාම් ඒතාදෘශම් උච්චධ්වනිං ශුශ්‍රුවුශ්ච, තදා මහාක්‍රුද්ධා බභූවඃ,
16 ১৬ তেতিয়া তেওঁলোকে যীচুক ক’লে, “লোক সকলে কি কৈছে তুমি শুনিছা নে?” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “হয়! আপোনালোকে কেতিয়াও পঢ়া নাই নে, ‘তুমি শিশু আৰু কেচুৱাবোৰৰ মুখৰ পৰা স্তুতি সস্পূৰ্ণ কৰিলা’?”
තං පප්‍රච්ඡුශ්ච, ඉමේ යද් වදන්ති, තත් කිං ත්වං ශෘණෝෂි? තතෝ යීශුස්තාන් අවෝචත්, සත්‍යම්; ස්තන්‍යපායිශිශූනාඤ්ච බාලකානාඤ්ච වක්ත්‍රතඃ| ස්වකීයං මහිමානං ත්වං සංප්‍රකාශයසි ස්වයං| ඒතද්වාක්‍යං යූයං කිං නාපඨත?
17 ১৭ পাছত তেওঁ তেওঁলোকক এৰি নগৰৰ পৰা ওলাই বৈথনিয়া গাঁৱলৈ গ’ল আৰু ৰাতিতো তাতেই থাকিল।
තතස්තාන් විහාය ස නගරාද් බෛථනියාග්‍රාමං ගත්වා තත්‍ර රජනීං යාපයාමාස|
18 ১৮ ৰাতিপুৱা নগৰলৈ ঘূৰি আহোতে তেওঁৰ ভোক লাগিল৷
අනන්තරං ප්‍රභාතේ සති යීශුඃ පුනරපි නගරමාගච්ඡන් ක්‍ෂුධාර්ත්තෝ බභූව|
19 ১৯ এনেতে বাটৰ কাষত এজোপা ডিমৰু গছ দেখা পালে আৰু তেওঁ ওচৰলৈ গ’ল, কিন্তু পাতৰ বাহিৰে একো নোপোৱাত, তেওঁ ক’লে, “এতিয়াৰ পৰা এই গছত কোনো কালে ফল নধৰক”। লগে লগেই সেই ডিমৰু জোপা শুকাই গ’ল৷ (aiōn g165)
තතෝ මාර්ගපාර්ශ්ව උඩුම්බරවෘක්‍ෂමේකං විලෝක්‍ය තත්සමීපං ගත්වා පත්‍රාණි විනා කිමපි න ප්‍රාප්‍ය තං පාදපං ප්‍රෝවාච, අද්‍යාරභ්‍ය කදාපි ත්වයි ඵලං න භවතු; තේන තත්ක්‍ෂණාත් ස උඩුම්බරමාහීරුහඃ ශුෂ්කතාං ගතඃ| (aiōn g165)
20 ২০ যেতিয়া শিষ্য সকলে সেই গছজোপাৰ অৱস্থা দেখা পালে, তেতিয়া তেওঁলোকে বিস্ময় মানি ক’লে, “এই ডিমৰু গছজোপা অকস্মাৎ কেনেকৈ শুকাই গ’ল?”
තද් දෘෂ්ට්වා ශිෂ්‍යා ආශ්චර‍්‍ය්‍යං විඥාය කථයාමාසුඃ, ආඃ, උඩුම්වරපාදපෝ(අ)තිතූර්ණං ශුෂ්කෝ(අ)භවත්|
21 ২১ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “মই তোমালোকক সঁচাকৈ কওঁ, তোমালোকে যদি সন্দেহ নকৰি বিশ্বাস কৰা, তেনেহলে কেৱল ডিমৰু গছকে এইদৰে কৰিব পাৰিবা এনে নহয়; কিন্তু এই পৰ্বতটোক যদি কোৱা, ইয়াৰ পৰা উঠি সাগৰত পৰ গৈ, তেতিয়া সিওঁ হ’ব।
තතෝ යීශුස්තානුවාච, යුෂ්මානහං සත්‍යං වදාමි, යදි යූයමසන්දිග්ධාඃ ප්‍රතීථ, තර්හි යූයමපි කේවලෝඩුම්වරපාදපං ප්‍රතීත්ථං කර්ත්තුං ශක්‍ෂ්‍යථ, තන්න, ත්වං චලිත්වා සාගරේ පතේති වාක්‍යං යුෂ්මාභිරස්මින ශෛලේ ප්‍රෝක්තේපි තදෛව තද් ඝටිෂ්‍යතේ|
22 ২২ তোমালোকে প্ৰাৰ্থনাৰে বিশ্বাস কৰি যি যি খোজা সকলোকে পাবা।”
තථා විශ්වස්‍ය ප්‍රාර්ථ්‍ය යුෂ්මාභි ර‍්‍යද් යාචිෂ්‍යතේ, තදේව ප්‍රාප්ස්‍යතේ|
23 ২৩ যীচু মন্দিৰলৈ আহি উপদেশ দি থকাৰ সময়ত, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু পৰিচাৰক সকল তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি সুধিলে, “তুমি কি ক্ষমতাৰে এইবোৰ কৰিছা? এই অধিকাৰ তোমাক কোনে দিলে?”
අනන්තරං මන්දිරං ප්‍රවිශ්‍යෝපදේශනසමයේ තත්සමීපං ප්‍රධානයාජකාඃ ප්‍රාචීනලෝකාශ්චාගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ, ත්වයා කේන සාමර්ථ්‍යනෛතානි කර්ම්මාණි ක්‍රියන්තේ? කේන වා තුභ්‍යමේතානි සාමර්ථ්‍යානි දත්තානි?
24 ২৪ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “ময়ো আপোনালোকক এই কথা সুধো; যদি আপোনালোকে মোক কয়, তেনেহলে ময়ো কি অধিকাৰেৰে এইবোৰ কৰিছোঁ, সেই বিষয়ে আপোনালোকক কম। কওকচোন-
තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යවදත්, අහමපි යුෂ්මාන් වාචමේකාං පෘච්ඡාමි, යදි යූයං තදුත්තරං දාතුං ශක්‍ෂ්‍යථ, තදා කේන සාමර්ථ්‍යේන කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝමි, තදහං යුෂ්මාන් වක්‍ෂ්‍යාමි|
25 ২৫ বাপ্তিস্ম দিওঁতা যোহন- তেওঁ কৰ পৰা আহিছে? স্বৰ্গৰাজ্যৰ পৰা নে মানুহৰ পৰা?” তাতে তেওঁলোকে পৰস্পৰে আলোচনা কৰি ক’লে, “আমি যদি কওঁ স্বৰ্গৰ পৰা, তেওঁ আমাক ক’ব, তেনেহলে কিয় তেওঁত বিশ্বাস নকৰিলা?
යෝහනෝ මජ්ජනං කස්‍යාඥයාභවත්? කිමීශ්වරස්‍ය මනුෂ්‍යස්‍ය වා? තතස්තේ පරස්පරං විවිච්‍ය කථයාමාසුඃ, යදීශ්වරස්‍යේති වදාමස්තර්හි යූයං තං කුතෝ න ප්‍රත්‍යෛත? වාචමේතාං වක්‍ෂ්‍යති|
26 ২৬ কিন্তু আমি যদি কওঁ ‘মানুহৰ পৰা’, তেনেহলে লোক সকললৈ আমাৰ ভয় লাগে; কিয়নো সকলোৱে যোহনক ভাববাদী বুলি মানে।”
මනුෂ්‍යස්‍යේති වක්තුමපි ලෝකේභ්‍යෝ බිභීමඃ, යතඃ සර්ව්වෛරපි යෝහන් භවිෂ්‍යද්වාදීති ඥායතේ|
27 ২৭ পাছত তেওঁলোকে যীচুক উত্তৰ দি ক’লে, “আমি নাজানো”। তেতিয়া তেৱোঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তেনেহলে কি অধিকাৰেৰে মই এইবোৰ কৰোঁ, সেই বিষয়ে ময়ো আপোনালোকক নকওঁ।”
තස්මාත් තේ යීශුං ප්‍රත්‍යවදන්, තද් වයං න විද්මඃ| තදා ස තානුක්තවාන්, තර්හි කේන සාමරථ්‍යේන කර්ම්මාණ්‍යේතාන්‍යහං කරෝමි, තදප්‍යහං යුෂ්මාන් න වක්‍ෂ්‍යාමි|
28 ২৮ “কিন্তু আপোনালোকে কি ভাবে? এজন মানুহৰ দুজন পুতেক আছিল; তেওঁ প্ৰথম জনৰ ওচৰলৈ গৈ ক’লে, ‘বোপা তুমি আজি দ্ৰাক্ষাবাৰীত কাম কৰাগৈ’।
කස්‍යචිජ්ජනස්‍ය ද්වෞ සුතාවාස්තාං ස ඒකස්‍ය සුතස්‍ය සමීපං ගත්වා ජගාද, හේ සුත, ත්වමද්‍ය මම ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රේ කර්ම්ම කර්තුං ව්‍රජ|
29 ২৯ তাতে সি পিতাকক উত্তৰ দিলে, ‘মই নাযাওঁ’; কিন্তু পাছত মনত অনুশোচনা কৰি গ’ল।
තතඃ ස උක්තවාන්, න යාස්‍යාමි, කින්තු ශේෂේ(අ)නුතප්‍ය ජගාම|
30 ৩০ দ্বিতীয় জনৰ ওচৰলৈকো গৈ, সেই একে কথাকে ক’লে। তাতে তেওঁ উত্তৰ দিলে, ‘মই যাম পিতা’; কিন্তু তেওঁ নগ’ল।
අනන්තරං සෝන්‍යසුතස්‍ය සමීපං ගත්වා තථෛව කථ්තිවාන්; තතඃ ස ප්‍රත්‍යුවාච, මහේච්ඡ යාමි, කින්තු න ගතඃ|
31 ৩১ এই দুয়োজনৰ মাজত পিতাকৰ ইচ্ছা কোন জনে পালন কৰিলে?” তেওঁলোকে ক’লে, “প্ৰথম জনে”। যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই আপোনালোকক সঁচাকৈ কওঁ, কৰ সংগ্রহকৰী আৰু বেশ্যাবোৰে আপোনালোকৰ আগেয়ে ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত সোমাব।
ඒතයෝඃ පුත්‍රයෝ ර්මධ්‍යේ පිතුරභිමතං කේන පාලිතං? යුෂ්මාභිඃ කිං බුධ්‍යතේ? තතස්තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ, ප්‍රථමේන පුත්‍රේණ| තදානීං යීශුස්තානුවාච, අහං යුෂ්මාන් තථ්‍යං වදාමි, චණ්ඩාලා ගණිකාශ්ච යුෂ්මාකමග්‍රත ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යං ප්‍රවිශන්ති|
32 ৩২ কিয়নো যোহন আপোনালোকৰ ওচৰলৈ ধাৰ্মিকতাৰ পথেৰে আহিল, তথাপি আপোনালোকে তেওঁত বিশ্বাস নকৰিলে; কিন্তু কৰ সংগ্রহকাৰী আৰু বেশ্যাবোৰে তেওঁত বিশ্বাস কৰিলে; আপোনালোকে এইবোৰ দেখিও, পাছত বিশ্বাস কৰিবলৈকো অনুতাপ নকৰিলে।”
යතෝ යුෂ්මාකං සමීපං යෝහනි ධර්ම්මපථේනාගතේ යූයං තං න ප්‍රතීථ, කින්තු චණ්ඩාලා ගණිකාශ්ච තං ප්‍රත්‍යායන්, තද් විලෝක්‍යාපි යූයං ප්‍රත්‍යේතුං නාඛිද්‍යධ්වං|
33 ৩৩ “আৰু এটা দৃষ্টান্ত শুনক। এজন মানুহ আছিল; তেওঁ এখন দ্ৰাক্ষাবাৰী পাতিলে, আৰু তাৰ চাৰিওফালে বেৰা দি, তাৰ মাজত পেৰাশাল পাতিলে৷ তাৰ পাছত টঙি সাজিলে, আৰু খেতিয়ক সকলৰ হাতত গতাই দি, তেওঁ আন দেশলৈ গ’ল।
අපරමේකං දෘෂ්ටාන්තං ශෘණුත, කශ්චිද් ගෘහස්ථඃ ක්‍ෂේත්‍රේ ද්‍රාක්‍ෂාලතා රෝපයිත්වා තච්චතුර්දික්‍ෂු වාරණීං විධාය තන්මධ්‍යේ ද්‍රාක්‍ෂායන්ත්‍රං ස්ථාපිතවාන්, මාඤ්චඤ්ච නිර්ම්මිතවාන්, තතඃ කෘෂකේෂු තත් ක්‍ෂේත්‍රං සමර්ප්‍ය ස්වයං දූරදේශං ජගාම|
34 ৩৪ যেতিয়া দ্ৰাক্ষাগুটি চপোৱাৰ বতৰ ওচৰ হ’ল, তেওঁ নিজৰ গুটি পাবলৈ, খেতিয়ক সকলৰ ওচৰলৈ তেওঁৰ দাসবোৰক পঠাই দিলে।
තදනන්තරං ඵලසමය උපස්ථිතේ ස ඵලානි ප්‍රාප්තුං කෘෂීවලානාං සමීපං නිජදාසාන් ප්‍රේෂයාමාස|
35 ৩৫ কিন্তু দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ খেতিয়ক সকলে তেওঁৰ দাসবোৰক ধৰিলে; এজনক কোবালে, এজনক বধ কৰিলে, এজনক শিল দলিয়াই মাৰিলে।
කින්තු කෘෂීවලාස්තස්‍ය තාන් දාසේයාන් ධෘත්වා කඤ්චන ප්‍රහෘතවන්තඃ, කඤ්චන පාෂාණෛරාහතවන්තඃ, කඤ්චන ච හතවන්තඃ|
36 ৩৬ পুনৰায় তেওঁ আগতকৈ অধিক দাস পঠালে; তাতে সিহঁতকো সেই একেদৰে ব্যৱহাৰ কৰিলে।
පුනරපි ස ප්‍රභුඃ ප්‍රථමතෝ(අ)ධිකදාසේයාන් ප්‍රේෂයාමාස, කින්තු තේ තාන් ප්‍රත්‍යපි තථෛව චක්‍රුඃ|
37 ৩৭ পাছত দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ গৰাকীয়ে ‘পুত্ৰক আদৰ কৰিব বুলি’, সিহঁতৰ ওচৰলৈ পঠালে।
අනන්තරං මම සුතේ ගතේ තං සමාදරිෂ්‍යන්තේ, ඉත්‍යුක්ත්වා ශේෂේ ස නිජසුතං තේෂාං සන්නිධිං ප්‍රේෂයාමාස|
38 ৩৮ কিন্তু খেতিয়ক সকলে পুত্ৰক দেখি, পৰস্পৰে ক’লে, ‘এওঁৱেই উত্তৰাধিকাৰী; আহা, আমি এওঁক বধ কৰোঁহক, তাতে তেওঁৰ উত্তৰাধিকাৰ আমাৰ হ’ব’।
කින්තු තේ කෘෂීවලාඃ සුතං වීක්‍ෂ්‍ය පරස්පරම් ඉති මන්ත්‍රයිතුම් ආරේභිරේ, අයමුත්තරාධිකාරී වයමේනං නිහත්‍යාස්‍යාධිකාරං ස්වවශීකරිෂ්‍යාමඃ|
39 ৩৯ এই বুলি সিহঁতে তেওঁক ধৰি, দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ বাহিৰলৈ নি বধ কৰিলে।
පශ්චාත් තේ තං ධෘත්වා ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රාද් බහිඃ පාතයිත්වාබධිෂුඃ|
40 ৪০ এনে স্থলত সেই দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ গৰাকী জন আহিলে, সেই খেতিয়ক সকলক কি কৰিব?”
යදා ස ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රපතිරාගමිෂ්‍යති, තදා තාන් කෘෂීවලාන් කිං කරිෂ්‍යති?
41 ৪১ লোক সকলে তেওঁক ক’লে, “তেওঁ সেই দূৰ্জনবোৰক নিষ্ঠুৰভাবে সংহাৰ কৰিব, আৰু যি সকলে বতৰত ফলবোৰ শোধাই দিব, এনে আন খেতিয়ক সকলৰ হাতত সেই দ্ৰাক্ষাবাৰী গতাই দিব।”
තතස්තේ ප්‍රත්‍යවදන්, තාන් කලුෂිණෝ දාරුණයාතනාභිරාහනිෂ්‍යති, යේ ච සමයානුක්‍රමාත් ඵලානි දාස්‍යන්ති, තාදෘශේෂු කෘෂීවලේෂු ක්‍ෂේත්‍රං සමර්පයිෂ්‍යති|
42 ৪২ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “এই শাস্ত্ৰীয় বচন আপোনালোকে পঢ়া নাই নে, ‘ঘৰ-সজা সকলে যি শিল অগ্ৰাহ্য কৰিলে, সেয়ে চুকৰ প্ৰধান শিল হ’ল; এয়ে প্ৰভুৰ পৰা হ’ল, আৰু আমাৰ দেখাত আচৰিত’?
තදා යීශුනා තේ ගදිතාඃ, ග්‍රහණං න කෘතං යස්‍ය පාෂාණස්‍ය නිචායකෛඃ| ප්‍රධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ සඒව සංභවිෂ්‍යති| ඒතත් පරේශිතුඃ කර්ම්මාස්මදෘෂ්ටාවද්භුතං භවේත්| ධර්ම්මග්‍රන්ථේ ලිඛිතමේතද්වචනං යුෂ්මාභිඃ කිං නාපාඨි?
43 ৪৩ এই হেতুকে মই আপোনালোকক কওঁ, আপোনালোকৰ পৰা ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য নিয়া হ’ব, আৰু তাৰ ফল উৎপন্ন কৰা জাতিক দিয়া হ’ব।
තස්මාදහං යුෂ්මාන් වදාමි, යුෂ්මත්ත ඊශ්වරීයරාජ්‍යමපනීය ඵලෝත්පාදයිත්‍රන්‍යජාතයේ දායිෂ්‍යතේ|
44 ৪৪ এই শিলৰ ওপৰত যি কোনো পৰিব, তেওঁ ডোখৰ-ডোখৰকৈ ভাগি যাব; কিন্তু যাৰ ওপৰত এই শিল পৰিব, তেওঁক ধূলিৰ দৰে উৰুৱাই পেলাব।”
යෝ ජන ඒතත්පාෂාණෝපරි පතිෂ්‍යති, තං ස භංක්‍ෂ්‍යතේ, කින්ත්වයං පාෂාණෝ යස්‍යෝපරි පතිෂ්‍යති, තං ස ධූලිවත් චූර්ණීකරිෂ්‍යති|
45 ৪৫ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত আৰু ফৰীচী সকলে তেওঁৰ এই দৃষ্টান্তবোৰ শুনি, তেওঁ যে তেওঁলোকৰ বিষয়ে কৈছে এই কথা বুজি পালে।
තදානීං ප්‍රාධනයාජකාඃ ඵිරූශිනශ්ච තස්‍යේමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං ශ්‍රුත්වා සෝ(අ)ස්මානුද්දිශ්‍ය කථිතවාන්, ඉති විඥාය තං ධර්ත්තුං චේෂ්ටිතවන්තඃ;
46 ৪৬ কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁক ধৰিবলৈ ছল বিচাৰিলে, কাৰণ লোক সকলক ভয় কৰিলে; কিয়নো লোক সকলে তেওঁক ভাববাদী বুলি মানিছিল।
කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ, යතෝ ලෝකෛඃ ස භවිෂ්‍යද්වාදීත්‍යඥායි|

< মথি 21 >